Πάλι «πετάξαμε» το α' ημίχρονο (όπως και στη Λετονία), πάλι η ανάπαυλα και η αλλαγή με το ξεκίνημα του β' μέρους έκαναν καλό στην Εθνική, πάλι νικήσαμε στο τέλος καθαρά, όπως ήταν και το φυσιολογικό στη θεωρία...
Αυτός που πρώτος βγήκε στη Ρίγα (ο Μήτρογλου) για να δουλέψει σωστά η μηχανή, αυτός μπήκε πρώτη αλλαγή στο Καραϊσκάκη και «καθάρισε», το 4-4-2 απέδωσε, ο Νίνης έκοψε και έραψε, οι έξι βαθμοί είναι στο σακούλι και η διπλή αγωνιστική του Οκτωβρίου με τους Βόσνιους εδώ και στην Μπρατισλάβα με τη Σλοβακία είναι «όλα τα λεφτά» για το ταξίδι στη Βραζιλία...
Δυσνόητο γιατί ο Σάντος επέλεξε κάτι μεταξύ 4-3-3 και 4-2-3-1 στο ξεκίνημα κι όχι το 4-4-2 σε ευθεία στα χαφ που ρολάρισε με τους Λετονούς και σαφώς ταιριάζει καλύτερα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ειδικά στα εντός έδρας ματς με υποδεέστερους αντιπάλους...
Παραήταν έτσι μόνος ο Γκέκας στο «κουτί», δεν υπήρχε καλή συνεργασία των μεσοεπιθετικών, δυσκολευόμασταν να πιέσουμε και να εγκλωβίσουμε τους φιλοξενούμενους. Πάλευε ο Φορτούνης με τον Σπυρόπουλο στα αριστερά, αλλά εμφανώς δεν έβγαιναν τα πράγματα. Δεν απειλούμασταν, αλλά δεν τρομάζαμε κιόλας...
Η είσοδος ενός φορ δίπλα στον Γκέκα φώναζε. Πέρασε ο Μήτρογλου, απελευθερώθηκε ο Νίνης, ξεκαθάρισαν οι ρόλοι για Κατσουράνη - Τζιόλη, στο πλάτος υπήρχαν χώροι πια και για τον Τοροσίδη κι όλα έγιναν θέμα λεπτών. Δεν μπήκε το γκολ στο 48' και στο δοκάρι στο 54'; Ε, μπήκε αμέσως μετά! Και μόλις πέρασε και ο «φρέσκος» Χολέμπας αντί του κουρασμένου και χτυπημένου πια Φορτούνη, ήρθε και το 2-0 σε εντυπωσιακό «ένα δύο» της nouvelle vague (Νίνη - Μήτρογλου)...
Εχει νιάτα αυτή η ομάδα, έχει και εμπειρία. Βγάζει χημεία, αποκτά αυτοπεποίθηση, θα είναι άπαντες πιο έτοιμοι και με ρυθμό σε 30 ημέρες! Πάμε καλά...
Πηγή: Goal