Στη Ρίγα απλώς υπενθύμισε στον Ελληνα φίλαθλο πως υπάρχει και κάτι ποιοτικό στο τραγικό ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα περίμενε κανείς συνεπώς ότι το «Καραϊσκάκης» χτες θα ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Από κόσμο που διψάει για «υγεία» στα γήπεδά μας. Από κόσμο που θέλει να επικροτεί ό,τι ποιοτικό του προσφέρεται. Και όμως... Αναλογικά με την εικόνα της Εθνικής μας και τα αποτελέσματά της (ας μην ξεχνάμε πως στη βαθμολογία της FIFA η Ελλάδα είναι πάνω από τη Βραζιλία...), η παρουσία του κόσμου χθες ήταν πενιχρή.
Απογοητευτική θα έγραφα... Δεν θα πέσω στο ολίσθημα να τα βάλω με τον Ελληνα φίλαθλο, για τη χτεσινή απουσία του. Οταν κάποιος απουσιάζει, κάτι φταίει. Και φταίνε πολλά. Κατ' αρχάς η ΕΠΟ, που δεν τον υπολογίζει. Τον γράφει στα παλιά της τα κατάστιχα, για παράδειγμα, ορίζοντας ως ώρα έναρξης τις 10 παρά τέταρτο. Αυτό σημαίνει πως κάποιος που μένει μακριά, θα επιστρέψει ξημερώματα σπίτι. Πώς θα πάει στη δουλειά το πρωί (αν έχει δουλειά...); Η τιμή: Σε ματς, όπως αυτό με τη Λιθουανία, η τιμή έπρεπε να είναι εντελώς συμβολική. Κρίση περνάμε... Το πιο σπουδαίο είναι άλλο: Ουδείς φρόντισε για την αθλητική παιδεία των Ελλήνων. Οι οποίοι, πλέον, βρίσκουν υποκατάστατα ποδοσφαίρου στις εξέδρες πολύπλευρα φαλιρισμένων (σχεδόν όλων) ανωνύμων εταιρειών!
Πηγή: Εθνοσπόρ