Γράφει ο Γιάννης Ντάλλας.
Ο Σάντος μετά τη διετία της προσαρμογής, περνάει σιγά σιγά τη δική του -πιο επιθετική- φιλοσοφία στην εθνική ανδρών με δοκιμές σε πρόσωπα και συστήματα. Και η αλήθεια είναι πως ο Πορτογάλος έχει την ευλογία να έχει στα χέρια του μια προικισμένη φουρνιά Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
Η φιλοσοφία του Σάντος...
Για τον Σάντος, το ζητούμενο είναι η φιλοσοφία και όχι το σύστημα αυτό καθεαυτό, το οποίο δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μια διάταξη στον αγωνιστικό χώρο. Από εκεί και πέρα, τα πάντα εξαρτώνται από τις οδηγίες που δίνει και τις ικανότητες που έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής τις αφομοιώσει και να παίξει σωστά το ρόλο μιας θέσης.
Η αλλαγή συστήματος...
Το 4-2-3-1 αρχίζει να γίνεται 4-4-2, ο Νίνης δοκιμάστηκε -ανεπιτυχώς- σε ρόλο δεύτερου φορ, ο Γκέκας χώρεσε στην ίδια ενδεκάδα με τον Μήτρογλου και ο Φορτούνης απέδειξε ότι είναι ο πιο ποιοτικός Έλληνας ποδοσφαιριστής, μαζί με Νίνη και Σαμαρά.
Το πόρισμα από Λετονία και Λιθουανία έδειξε επίσης πως ο Μήτρογλου δεν έχει την ταχύτητα του Σαμαρά μακριά από την περιοχή, όπως και ο Σαμαράς δεν έχει την εκτελεστική ικανότητα του Μήτρογλου. Και οι δύο, όμως, μπορούν με μεγάλη αποτελεσματικότητα να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα. Ο ένας το έκανε στη Ρίγα και ο άλλος στον αγώνα με τη Λιθουανία.
Οι οργανωτές Φουρτούνης και Νίνης
Επίσης, οι Φορτούνης και Νίνης πιστοποιούν από αγώνα σε αγώνα ότι είναι οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές της οργάνωσης του παιχνιδιού της εθνικής. Ο Φορτούνης με πολύ πιο δημιουργικές αρετές και ο Νίνης με περισσότερες εκτελεστικές.
Στον αγώνα με τη Λιθουανία η εθνική ομάδα είχε μια από τις νεανικότερες συνθέσεις στην ιστορία της, με τους ''βασικούς'' Φορτούνη (19)-Κυριάκο (20)-Παπασταθόπουλο (24)-Νίνη (22) και τις αλλαγές Μήτρογλου (24) και Μαυρία (18). Κανείς βεβαίως δεν παίζει στην εθνική ομάδα από χάρη, ούτε επειδή είναι μικρός σε ηλικία. Και αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος για ακόμη περισσότερη βελτίωση και εξέλιξη.
Η βελτίωση και εξέλιξη...
Κι αν για αυτούς που αγωνίζονται στο εξωτερικό αυτό θεωρείται δεδομένο, για τους ''Έλληνες'' λέξεις όπως ''βελτίωση'' και ''εξέλιξη'' δεν μπορούν να βρουν εφαρμογή στο πρωτάθλημα και τις ποδοσφαιρικές υποδομές της χώρας μας. Άλλωστε η μαρτυρία του Νίνη μετά τους τρεις μήνες στην Ιταλία είναι ενδεικτική: "μακάρι να έφευγα νωρίτερα". Ευχή για αυτούς που φεύγουν, λοιπόν, κατάρα για όσους μένουν εδώ.
Πηγή: Contra.gr