Η κριτική που ασκεί ο Τύπος στον Πορτογάλο τεχνικό -κάτι που έχει κάνει και ο σκύλος αρκετές φορές στο παρελθόν- είναι αυστηρή. Ο λόγος είναι πως υπάρχουν απαιτήσεις από τον Ζεσουάλδο, που δεν είναι κανένα παιδάκι και δύσκολα μπορεί να δικαιολογήσει κανείς κάποια από αυτά που έχει κάνει μέχρι στιγμής στον Παναθηναϊκό.
Όπως για παράδειγμα τη μία σεζόν να ζητάει να αποκτηθεί ο Τοτσέ (με ετήσιες αποδοχές κοντά στο μισό εκ. ευρώ) και την επόμενη ο Φορναρόλι! Δύο φορ που δεν έχουν το εύκολο γκολ, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα στο σκοράρισμα. Κριτική έχει ασκηθεί κατά καιρούς και για άλλες επιλογές του Φερέιρα στην 11άδα ή για το γεγονός πως οι παίκτες του φέτος φαίνεται να μη βγάζουν ψυχή στο παιχνίδι τους, για παράδειγμα.
Από την άλλη, όμως, να μπούμε για μία στιγμή στη θέση του Πορτογάλου; Που μετά από 30 χρόνια καριέρας σε ένα πρωτάθλημα όπως είναι το πορτογαλικό, που ο προγραμματισμός, οι υποδομές, η συνέπεια, η σκληρή δουλειά, η προσήλωση σε ένα πλάνο, η εμπιστοσύνη κ.ά. είναι οι βάσεις της επιτυχίας, ήρθε στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό και άρχισε το ...τρέξιμο! Κυριολεκτικά, μάλιστα, καθώς στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Βόλου, στις 12 Δεκεμβρίου του 2010, οι οπαδοί των "πράσινων" μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και ανάγκασαν παίκτες και Φερέιρα σε σπριντ! Κάτι που είχε καταγράψει και ο τηλεοπτικός φακός... Τα ίδια και στο "Καραϊσκάκη", στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, λίγο καιρό αργότερα.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, καθώς υπάρχουν και πολλά προβλήματα που αφορούν άμεσα τη δουλειά του. Ήρθε με πρόεδρο τον Νικόλα Πατέρα, σε έναν Παναθηναϊκό με οικονομική ευρωστία και μέσα σε λίγους μήνες άρχισαν οι αποχωρήσεις η μία μετά από την άλλη από την ομάδα και τα καβούρια στις τσέπες δάγκωναν τα χέρια των μετόχων. Το ταμείο στέρεψε, όλα ήταν (και στην ουσία είναι ακόμα) στον αέρα, η ομάδα είναι ευάλωτη. Πώς να κάνει τον προγραμματισμό του ο άνθρωπος; Ήρθε και βρήκε τον Σισέ και τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, για παράδειγμα και φέτος παίζει με τον Τοτσέ και τον Βιτόλο.
Του ζήτησαν να έρθει για να αντικαταστήσει τον Νιόπλια και μέσα σε δύο χρόνια έχει γίνει και σκάουτερ και τεχνικός διευθυντής και μάνατζερ κι απ' όλα! Μόνο πρόεδρος δεν του έχουν ζητήσει να γίνει ακόμα, αλλά με όσα βλέπουμε στον Παναθηναϊκό, ποτέ μη λες ποτέ. Ένα είναι σίγουρο: η εμπειρία της Ελλάδας θα του μείνει αξέχαστη!