Ήταν στις 2 Οκτωβρίου του 1991 όταν μία μικρή ελληνική ομάδα από τον Βύρωνα έκανε τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να μην πιστεύει στα μάτια του. Ο Αθηναϊκός, έχοντας πάρει το 0-0 στη Λεωφόρο πήγε στο Ολντ Τράφορντ με ψυχή, άντεξε ένα ενενηντάλεπτο, αλλά λύγισε στην παράταση. Ο φύλακας-άγγελος εκείνης της ομάδας, ο Νίκος Σαργκάνης, θυμάται μέσω του gazzetta.gr τις μεγάλες μάχες, μεταφέρει αναμνήσεις και συναισθήματα και αναφέρεται στο διαφορετικό παρόν.

Όταν πήρατε το 0-0 στη Λεωφόρο, πώς ήταν η ψυχολογία σας;
«Μόνο που κληρωθήκαμε με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αισθανόμασταν ευτυχισμένοι που θα είχαμε τη δυνατότητα για πρώτη φορά ελληνική ομάδα να παίξει μαζί της. Από εκεί και πέρα ήταν πρόκληση ο αγώνας αυτός, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Και εμείς δεν βάλαμε στο μυαλό μας ότι θα μπορούσαμε να την αποκλείσουμε, αλλά ήταν μια επιβράβευση για την προσπάθεια που κάναμε όλη τη χρονιά και για την καλή μας πορεία. Τα παιδιά μπήκαν μέσα ευχαριστημένα και χαρούμενα. Μετά το 0-0 στη Λεωφόρο άρχισαν κάποια λαμπάκια να ανάβουν, ότι μπορεί να γίνει και το θαύμα. Σίγουρα στον επαναληπτικό τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα, αλλά εκεί νομίζω, στον κανονικό αγώνα, τα καταφέραμε μια χαρά. Μετά μπήκαν τα δύο στόπερ, άρχισαν οι πόνοι από θλάσεις και κράμπες και δεν μπορούσαν να συνεχίσουν, οπότε στην παράταση ήταν αρκετά εύκολο το έργο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για εμάς ήταν μια γιορτή».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο gazzetta.gr

Αθηναϊκός Ευρώπη Ποδόσφαιρο SPORTS