Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος...

Δεν καταλαβαίνω αυτή τη μεμψιμοιρία που ακολούθησε του 0-0 με τη (επικίνδυνη μπροστά, χωνί πίσω) Βοσνία. Συμφωνώ, αν πριν από καμιά δεκαριά μέρες μας έλεγαν ότι θα έρθουμε ισόπαλοι στο Φάληρο με τον βασικό αντίπαλο για την πρώτη θέση, δεν θα το βλέπαμε με καλό μάτι, αλλά αν αναλογιστούμε τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο Σάντος πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα (βλέπε Μαλεζά), τότε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι καλό. "Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις, τότε μη χάσεις", λέει ο... θυμόσοφος ποδοσφαιρικός λαός και αυτό ταιριάζει γάντι στην Εθνική.

Οταν τα δύο βασικά της φορ, ο Γκέκας και ο Σαλπιγγίδης, χάνουν μεγάλες ευκαιρίες, τότε λες "ευχαριστώ". Οταν τα δοκάρια σταματούν τις προσπάθειες της Ελλάδας, τότε λες "πάλι καλά".

Δεν ήταν γραφτό να κερδίσουμε. Τόσο απλά. Κατεβήκαμε με στόχο αυτή, αλλά δεν μας ήθελε η μπάλα. Συμβαίνει κι αυτό στο ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι ούτε να κάτσεις να αναλύσεις γιατί το πλασέ του Γκέκα σε άδειο τέρμα κατέληξε στο δοκάρι ούτε ότι το πλασέ του Σαλπιγγίδη θύμισε το περίφημο του Αλεξανδρή με τη Δανία.

Δεν κερδίσαμε γιατί δεν βάλαμε τη μπάλα στα δίχτυα. Αν, όμως, αυτά που χάσαμε την Παρασκευή, τα βάλουμε με τη Σλοβακία, ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Τα προκριματικά είναι ένα μίνι πρωτάθλημα και είναι νωρίς για συμπεράσματα. Η ελληνική ομάδα παραμένει σε τροχιά πρόκρισης και το μόνο που έχει να βελτιώσει είναι την επιθετική της απόδοση. Γιατί, δυστυχώς, στο Μουντιάλ μετράνε τα τέρματα...

Πηγή: Contra.gr

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS