Η πίεση στα άκρα και ο Σάντσεζ

Ο Αλμέιδα απ” τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού προσπάθησε να χτυπήσει τους Χεινέζες με το δυνατό σημείο της ομάδας του που είναι τα άκρα. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποίησε στα μπακ τους Πίρες(αντικατέστησε στο 6′ τον Φούνες Μόρι) και Πεζέλα ενώ σαν χαφ στο καθαρο 4-4-2 που παρέταξε χρησιμοποίησε τους Πόντσιο και Ρόχας (στο 14′ αντκατέστησε τον Αγκίρε) από δεξιά προς τα αριστερά. Με την παρουσία των ακραίων του ο Αλμέιδα κατάφερε:

  • Να χτυπήσει και να υπερφορτώσει τις πλευρές ώστε να μην μπορούν οι Χεινέζες να κάνουν παιχνίδι από τα πλάγια
  • Να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο και να δημιουργεί καταστάσεις στα καρέ του Οριόν

Παράλληλα με την χρησιμοποίηση των ακραίων του ποδοσφαιριστών, ρόλο μπαλαντέρ στην εντεκάδα της Ρίβερ είχε ο Κάρλος Σάντσεζ. Η παρουσία του Ουρουγουανού ήταν σημαντική στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας. Αυτό φαινόταν διότι:

  • Σχεδόν όλες οι επιθετικές προσπάθειες των Μιγιονάριος περνούσαν απ” τα πόδια του
  • Πίεζε την πρώτη πάσα μαζί με τους επιθετικούς ώστε να κάνουν το κέντρο της Μπόκα να οπισθοχωρήσει.

Ο Μόρα, ο Τρεζεγκέ και η αντίθεση

Τα δύο επιθετικά όπλα της Ρίβερ στο clasico είχαν εντελώς διαφορετική πορεία. Από την μία ο Μόρα ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Ο Αλμέιδα με την χρησιμοποίηση του αντί του Φούνες Μόρι έδειξε πως:

  • Ήθελε περισσότερη κινητικότητα στην επίθεση
  • Περίμενε απ” τον Ουρουγουανό να κάνει την βρώμικη δουλειά (στοιχείο που λείπει απ” τον Φούνες Μόρι)
  • Στηρίχθηκε στην εκρηκτικότητα και το ξεπέταγμα του Μόρα.

Από την άλλη με την παρουσία του μέχρι πρότινος τραυματία Νταβίντ Τρεζεγκέ, ο τεχνικός της Ρίβερ έδωσε:

  • Όγκο και ύψος στην επίθεση των γηπεδούχων
  • Τον ρόλο του target man στον Γάλλο επιθετικο

Τα χαφ ο παράγοντας Σάντσεζ Μίνιο

Από την άλλη πλευρά, για τους Χεινέζες ανασταλτικός παράγοντας στο clasico ήταν το κέντρο. Αυτό αποτελούνταν από τους Σομόσα, Τσάβες, Ερβίτι ενώ σε κάποιες περιπτώσεις στα χαφ βοηθούσε και ο Σάντσεζ Μίνιο. Με την παρουσία των Σομόσα-Ερβίτι ταυτόχρονα στην ενδεκάδα ο Φαλσιόνι είχε:

  • Ηρεμία στο παιχνίδι του και παράλληλα εκρηκτικότητα
  • Συνοχή ανάμεσα στις γραμμές και καλύτερο κατέβασμα της μπάλας προς την επίθεση
  • Ηγετικές φυσιογνωμίες που σε παιχνίδια τέτοιας βαρύτητας έχουν τεράστια σημασία

Το μεγάλο κέρδος όμως ήταν η παρουσία του Σάντσεζ Μίνιο. Με τον νεαρό στην σύνθεση της η Μπόκα είχε:

  • Τρεξίματα και πνευμόνια για όλο το 90λεπτο
  • Ρήγματα απ” τα πλάγια στους μπακ των Μιγιονάριος
  • Βοήθειες τόσο στα μπακ όσο και στην επίθεση των φιλοξενούμενων

Η επιθετική ανυπαρξία και ο Ακόστα

Ένα απ” τα σοβαρότερα θέματα αναφορικά με την τακτική ήταν η απραξία της γραμμής κρούσης της Μπόκα. Ο Φαλσιόνι παρέταξε την ομάδα του με επιθετικό δίδυμο τους Σαντιάγκο Σίλβα-Βιάτρι θέλοντας να:

  • Δώσει όγκο στην επίθεση της ομάδας του
  • Εκμεταλλευτεί την επιθετική τους δεινότητα

Αντ” αυτού όμως οι δύο επιθετικοί δεν τροφοδοτήθηκαν όσο έπρεπε κι έτσι ο Φαλσιόνι έκανε την κίνηση-ματ με την χρησιμοποίηση του Κλεμέντε Ροντρίγκες. Με την κίνηση αυτή ο τεχνικός των Χεινέζες γύρισε το σύστημα του σε 4-3-3 με τον Ακόστα να έχει την αποστολή να αλλάζει πλευρές και να δημιουργεί ρήγματα.

Συμπερασματικά

Ήταν ένα clasico που μπορεί να μην είχε τον τρελό ρυθμό που είχαμε συνηθίσει παλιότερα, όμως λόγω του πάθους και της μαχητικότητας των 22 ποδοσφαιριστών η αγωνία έμενε στο κόκκινο. Βέβαια, τόσο η Ρίβερ όσο και η Μπόκα θέλουν ακόμα αρκετή δουλειά αλλά και ενίσχυση εάν θέλουν να στοχεύουν ψηλά στο μέλλον.

Όσο για τους δύο προπονητές. Από την μία ο Αλμέιδα πληρώνει το λάθος της φυγής των Καβενάγκι-Ντομίνγκες καθώς σε τέτοιας βαρύτητας παιχνίδια μπορούν να κάνουν την διαφορά. Από την άλλη ο Φαλσιόνι δεν έχει το περσινό ρόστερ όμως κρατάει τους Χεινέζες ψηλά. Και οι δύο τεχνικοί πρέπει να στηριχθούν από διοίκηση και κόσμο.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr