Αν τα μέλη της πάνε στις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους, έχοντας την εντύπωση ότι στο φινάλε του έτους 2012 όλα ήταν καλώς καμωμένα, θα έχουν επίσης κάνει λάθος. Η ξερή αλήθεια, πέρα από τα αποτελέσματα, είναι ότι στα δύο τελευταία της παιχνίδια (στην Μπρατισλάβα και στο Δουβλίνο) η Εθνική είναι ζήτημα αν πάτησε με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή περισσότερες από δύο- τρεις φορές.

Και στα δύο μαζί! Αυτό είναι κάτι που σαφώς και πρέπει να προβληματίσει. Και βέβαια την σημαντικότερη ευθύνη γι' αυτό το φαινόμενο δεν φέρουν φυσικά οι επιθετικοί, αλλά όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως αυτοί που επιφορτίζονται με το παραγωγικό κομμάτι του παιχνιδιού.

Είναι επίσης αλήθεια ότι και στα δύο αυτά τα μας η Ελλάδα είχε την τύχη με το μέρος της. Τύχη στην Μπρατισλάβα, διότι οι αντίπαλοι είχαν τις φάσεις και η Ελλάδα το γκολ, στην μοναδική της αξιόλογη επίθεση σε όλο το ενενηντάλεπτο. Τύχη και στο Δουβλίνο, γιατί πέρα απ' όλα τα άλλα οι Ιρλανδοί δικαιούνταν να έχουν κερδίσει δύο καραμπινάτα πέναλτι, τα οποία δεν έδωσε ο διαιτητής. Και μάλιστα σε καίρια σημεία του παιχνιδιού, δηλαδή στις αρχές και των δύο ημιχρόνων. Νομίζω ότι αν είχαν προηγηθεί οι Ιρλανδοί μόλις στο 2ο λεπτό της χθεσινής αναμέτρησης, τότε μπορεί να είχαμε δει άλλο ματς.

«Η τύχη είναι με τους ισχυρούς», λέει το γνωστό ρητό. Υπάρχει όμως και μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση που λέει ότι... «η τύχη είναι με τους τυχερούς»!

Σημαίνει ότι δεν θα την έχεις πάντα με το μέρος σου. Κάποια στιγμή, αν συνεχίζεις να παίζεις μαζί της και ενίοτε να εξαρτάσαι από αυτήν, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα σου γυρίσει την πλάτη. Καλείται λοιπόν η Εθνική να παρουσιαστεί διαφορετική, σε σχέση με τα τελευταία της ματς, στο έτος 2013. Γιατί η Βοσνία δεν έχει Λονγκ. Ούτε Κοξ. Έχει Τζέκο και Ιμπίσεβιτς.

Πηγή: Sday.gr