Ο Ράφικ είναι πολύ σπουδαίος κυνηγός. Εχει μοναδική ικανότητα να προσθέτει στην επικινδυνότητα της φάσης, όταν η μπάλα φτάνει σε αυτόν. Ποτέ δεν αφαιρεί. Ομως η ψυχολογία του είναι περίεργη. Οσο νιώθει πως είναι χρήσιμος για την ομάδα του είναι το καλύτερο παιδί. Χαμογελαστός, λογικός, συζητήσιμος. Ολα αυτά όμως πάνε περίπατο όταν νιώσει πως δεν είναι... «καβάλα στο άλογο» μέσα στην ομάδα. Τότε γίνεται αγνώριστος. Δεν ελέγχεται... Ο Ολυμπιακός με την απόκτησή του -μια και γνώριζε καλά το παρελθόν του- έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα. Να αποδείξει πως ο Τζιμπούρ δεν ήταν περίεργος τύπος, αλλά οι συνθήκες τον έκαναν έτσι. Κυρίως στην ΑΕΚ. Είναι πασίγνωστο πως είναι το αγαπημένο παιδί του Β. Μαρινάκη. Η συμπάθειά του. Δεν μπορούμε να βάλουμε το χέρι στον ευαγγέλιο αν συνεχίζει να απολαμβάνει αυτή την προεδρική συμπάθεια. Ας μην ξεχνάμε πως βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ανανέωση του συμβολαίου του.
Επίσης, δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς ήχησε στα αυτιά του κ. Μαρινάκη η δήλωση-κριτική του Τζιμπούρ περί... «ανορθόδοξου τρόπου παιχνιδιού του Ολυμπιακού». Δήλωση που στρεφόταν ευθέως κατά του Ζαρντίμ, ο οποίος αποτελεί πολύ πιο κρίσιμη προεδρική επιλογή... Ο Μήτρογλου πετάει, ο «τρομοκράτης» βλέπει τα ματς από τον πάγκο. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι...
Πηγή: Εθνοσπόρ