Αναλυτικά το άρθρο του Γιώργου Λιβέρη στο σάιτ των παλαιμάχων του Παναθηναϊκού:
"Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που στο μυαλό του Γιάννη Αλαφούζου σφηνώθηκε η ιδέα πως μπορούσε να σώσει τον Παναθηναϊκό και άρχισε να αναζητά τρόπο να το ξεκινήσει. Η άποψη ότι η στρατιά των πράσινων φιλάθλων θα προσέτρεχε του φάνηκε εφικτή. Αλλά ήταν απαραίτητο να σιγουρευτεί. Μια επαγγελματική (έστω δαπανηρή) σφυγμομέτρηση του κοινού θα του έδινε την πραγματική εικόνα. Αμ' έπος αμ' έργον. Ενθαρρυντικά βγήκαν τα αποτελέσματα του «γκάλοπ» για τους αισιόδοξους. Περίεργα, για την εποχή μας, φάνηκαν σε κάθε σκεπτικιστή.
Χωρίς δισταγμό ξεκίνησε η εκστρατεία «Οικονομικής Αναδάσωσης» της καμένης Λεωφόρου. Σύντομα η αισιοδοξία φυλλορρόησε, οι σκεπτικιστές κλείστηκαν ακόμη περισσότερο στις αμφιβολίες τους και οι οπαδοί έχασαν και το υπόλοιπο κουράγιο τους. Βεβαίως ο Παναθηναϊκός σώθηκε, πέρασε από τις Συμπληγάδες Πέτρες και βρέθηκε σε Φωτεινό Μονοπάτι.
Αλλά πέρασε μόλις ένας χρόνος και νάμαστε σήμερα πάλι εδώ να χρωστάμε 28 εκατομμύρια (σε ευρώ), να μας στέλνει εξώδικα ο νέος Πρόεδρος του ΟΑΚΑ, Ολυμπιονίκης Πέτρος Γαλακτόπουλος, να έχουμε επιστρατεύσει τον μόνιμο φαντάρο «Καλό Στρατιώτη Σβέικ», να γλιστρούν οι παλαιοί παίκτες προς την έξοδο, να κοιτούν την πόρτα οι νέοι, να πηγαίνουμε γυμνοί στην περίοδο μεταγραφών, να γκρινιάζει περίεργα ο Αντωνιάδης, να φωνάζει για βοήθεια ο Γιάννης, να αναζητούμε με άγχος ένα δάνειο, να κινδυνεύει ο ερασιτέχνης να χάσει πατέρα και γιό, να μην υπάρχει τώρα το σωσίβιο του «γκάλοπ» και τέλος να εξατμίζεται ο πόθος του Δώνη να έρθει στον Παναθηναϊκό.
Ωραία και εντυπωσιακά τα «ΘΑ» και τα σχέδια για το μέλλον, αλλά με εντελώς φθαρμένες τις ελπίδες και των πλέον αισιόδοξων, κυριαρχούν πλέον οι σκεπτικιστές, των οποίων τα παντελόνια έχουν φθαρεί στα τσιμέντα της Λεωφόρου, από την εποχή που δεν είχαν ανακαλυφθεί τα «τζιν». Τώρα το αύριο κρύβει ακριβώς τους ίδιους κινδύνους που έκρυβε και χθες".