Αρετόπουλος: Ασχετος ή μήπως...

Ναι, ο τίτλος του κειμένου, κατά κάποιους, μπορεί να είναι σκληρός. Κείμενα του γράφοντος, εξάλλου, δεν απευθύνθηκαν ποτέ σε «αρρωστάκια», οπαδούς με παρωπίδες ή ανθρώπους που βλέπουν το ποδόσφαιρο σαν «πόλεμο». Να με συμπαθάτε, όμως. Τα όσα έκανε ο Αρετόπουλος στα Χανιά, δεν μπορούν παρά να μας κάνουν να αναρωτηθούμε αν ο ρέφερι ήταν άσχετος ή κάτι διαφορετικό...

Ας υποθέσουμε ότι το οφσάιντ στο γκολ του Τοτσέ, τη στιγμή που το αποτέλεσμα ήταν στο 0-0, είναι λάθος… light και στην τελική η μεγάλη ευθύνη ανήκει στον πρώτο βοηθό. Πάει αυτό… Τι μπορεί να πει κανείς, όμως, για τη φάση του πέναλτι, από το οποίο ο Πλατανιάς σκοράρει για δεύτερη φορά και επί της ουσίας «καπαρώνει» τη νίκη και στερεί από τον Παναθηναϊκό την όποια ελπίδα είχε για να πάρει θετικό αποτέλεσμα; Οσο αγνές προθέσεις κι αν έχουμε, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι ο Αρετόπουλος είδε παράβαση στη συγκεκριμένη φάση, τη στιγμή που είναι ξεκάθαρο ότι ο Βύντρα ούτε καν ακουμπάει τον Κάλαϊζιτς. Ο διαιτητής με μεγάλη ευκολία δείχνει την άσπρη βούλα και κάθε ίχνους λογική πάει περίπατο. Χάνεται. Συγνώμη, κ. Αρετόπουλε, αλλά αυτό δεν ήταν λάθος. Δεν μπορείτε να πείσετε κανέναν νοήμονα φίλαθλο ή δημοσιογράφο ότι το σφύριγμα σας ήταν απλώς μια… κακή στιγμή που μπορεί να συμβεί στον καθέναν. Σοβαροί να είμαστε…

Δυστυχώς, όσο κι αν θέλουμε να αφήνουμε τη διαιτησία σε δεύτερο πλάνο και να ασχολούμαστε με το άθλημα που όλοι αγαπάμε, αυτό δεν γίνεται. Διότι, σφυρίχτρες τύπου Αρετόπουλου όχι μόνο κάνουν στο ποδόσφαιρο ότι ισχυρίζεται πως έκανε και ο… Τατσόπουλος στη μισή Αθήνα (να κάνουμε και λίγο χιούμορ), αλλά διώχνουν και το υγιές κομμάτι του κόσμου από τα γήπεδα, εκτοξεύοντας την καχυποψία για το παρασκήνιο και ταυτοχρόνως την αηδία για το προϊόν που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο στα ύψη.

Ο Αλαφούζος που διαλαλεί σε όλους τους τόνους ότι «κάτι πρέπει να γίνει με το παρασκήνιο», καλείται να αποπειραθεί να το πράξει και όχι να «αφιερώνεται» απλώς στα… τιτιβίσματα και στις τηλεοπτικές παρεμβάσεις. Ας βγει μπροστά και ας προσπαθήσει να «φτιάξει» αυτή την κατάσταση. Αν δεν μπορεί μόνος του, ας φωνάξει τους άλλους μετόχους να βάλουν «πλάτη», αφού, φυσικά, πρώτα βοηθήσουν οικονομικά (άλλη κουβέντα, η οποία θα γίνει αργότερα…). Οφείλει να το κάνει και αυτός και οι υπόλοιποι που ασχολούνται με τα κοινά του Παναθηναϊκού. Σε διαφορετική περίπτωση, θα αναρωτιούνται πολλές φορές σε κάθε σεζόν, αυτό που γράφω στον τίτλο του κειμένου και φυσικά θα καταριούνται την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισαν να ασχοληθούν με το ωραιότερο άθλημα του κόσμου, που, δυστυχώς, στην Ελλάδα το καταστρέφουν οι κάθε λογής… Αρετόπουλοι.

Υ.Γ.: Επειδή υπήρχε και αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στις κακές εμφανίσεις απέναντι σε έναν παθιασμένο Πλατανιά. Το πρόβλημα στον άξονα με τον αρνητικό Λαγό (τρανταχτή η απουσία του Βιτόλο), στο κέντρο της άμυνας με τους, επίσης, κακούς Βύντρα και Βελάσκες, αλλά και η αδυναμία στη δημιουργία, απέδειξαν ότι χρειάζεται πολλή δουλειά και φυσικά μεταγραφική ενίσχυση, μια και θαύματα από τον Χουάν δεν γίνονται. Ακόμη κι έτσι, πάντως, τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αν ο άρχων της αναμέτρησης δεν τα τίναζε όλα στον αέρα…

Πηγή: Sday.gr