Το οποίο είναι η σχεδόν πλήρης έλλειψη τακτικής στην ανάπτυξη. Γιατί ο Παναθηναϊκός έχει δύο τακτικές. Η μία είναι να πηγαίνει η μπάλα στον Σισοκό και ό,τι τον φωτίσει ο μεγαλοδύναμος και η δεύτερη στον Κουίνσι και να κάνει ακριβώς το ίδιο. Με τον Κουίνσι εκτός αγώνα ο Αγγελος Αναστασιάδης έβαλε δύο και τρεις παίκτες να πέφτουν πάνω στον Σισοκό και τόμπολα. Η ανάπτυξη του Παναθηναϊκού είχε πάει περίπατο. Το παρήγορο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι οι παίκτες του έπαιξαν με διάθεση και ότι ο προπονητής του κράτησε την ψυχραιμία του. Σε έναν σύλλογο που εδώ και καιρό βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης δεν είναι και λίγα. Το ίδιο δεν είναι λίγο για τον Πλατανιά ότι ο πνευματικός του Αγγελου Αναστασιάδη έδωσε το «Ο.Κ.» αφού την ικανότητά του να στρώνει και να σώνει ομάδες την έδειξε πέρυσι στον ΠΑΣ.
Χάρις στον πνευματικό του Αγγελου, που του είπε να μην πάει στην ΑΕΚ βρέθηκε και ο Λίνεν να κοουτσάρει το ματς του ΟΑΚΑ. Το οποίο ήταν ακριβώς ανάποδο από το ματς της προηγούμενης αγωνιστικής με τη Βέροια. Εκεί χάρη στην -ο Θεός να την κάνει απόδοση- του Γκονζάλεθ που έφταιγε και για τα δύο πρώτα γκολ, το ματς και το σκορ άνοιξε και το πείραμα Λίνεν με τον Φουρτάδο, έναν βαρύ φορ να παίζει στη γραμμή θεωρήθηκε επιτυχημένο. Τώρα η ΑΕΚ στην πρώτη μισή ώρα έπαιξε καλύτερο ποδόσφαιρο αλλά επειδή ο Κυριακίδης κατέβασε ρολά και ο Κατίδης δεν τα έβαζε, θεωρήθηκε ότι φταίει ο Τσίτας. Η ιδέα είναι λάθος και για αυτό παρά το ότι το σκεπτικό είναι απλό, δεν την εφαρμόζει κανένας άλλος προπονητής. Το φορ στο πλάι έφταιγε λοιπόν για την ήττα με τη Λιβαδειά; Μόνο εν μέρει. Εφταιγε η ατυχία, ο Big Dimi, το άγχος όσο πέρναγε η ώρα, η πενία του πάγκου, ο Κατσικοκέρης που το βάρος της ευθύνης τον γονάτισε και η άνιση κατανομή δυνάμεων. Και «έφταιγε» και η Λιβαδειά με τον Παράσχο που τέτοια ματς τα βλέπουν σαν déjà vu.
Πηγή: Sportday