Της προάλλες ένας φίλος αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να λέμε ότι η ΑΕΚ δεν έχει καλή άμυνα όταν εκτός του Ολυμπιακού και του ΟΦΗ κανείς δεν της έβαλε πάνω από ένα γκολ. Να, επιτέλους ένα ωραίο ζήτημα.
 
Αν το ποδόσφαιρο παιζόταν σε δυο φάσεις, όπως π.χ. το μπέιζ-μπολ, αν δηλαδή έπρεπε να παίξεις άμυνα για ένα συγκεκριμένο χρόνο και να παίξεις επίθεση όταν έρθει η σειρά σου, τότε η άμυνα της ΑΕΚ θα ήταν όντως καλή. Τα σουτ που δέχεται δεν είναι πολλά, τα γκολ που δέχεται είναι ελάχιστα, οι φάσεις που οι αντίπαλοί της δημιουργούν είναι λίγες. Ομως προσοχή: μιλάμε για ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο μια ομάδα που δέχεται λίγα γκολ ενώ πιέζεται ελάχιστα, δεν έχει καλή άμυνα, αλλά πρόβλημα. Ξέρετε γιατί; Γιατί επιτρέπει στον αντίπαλό της να κάνει λίγα για να σκοράρει: ό,τι χειρότερο.
 
Μπάρτσα
 
Η Μπαρτσελόνα έχει καλή άμυνα; Θεωρητικά όχι. Αν της πάρεις την μπάλα, γκολ θα της βάλεις, γιατί θα τη βρεις αρκετά ψηλά, οπότε θα έχεις χώρους για ξεδιπλώματα ή θα τη βρεις ανοιχτή ή θα καταφέρεις να παίξεις ένας εναντίον ενός με τους αμυντικούς της. Επίσης δεν έχει πολύ ψηλά στόπερ, δέχεται γκολ από στημένες φάσεις και ο τερματοφύλακάς της είναι μάλλον ο χειρότερος παίκτης της ομάδας. Ομως ενώ όλα αυτά ισχύουν, την ίδια στιγμή είναι και λάθος, διότι βασίζονται σε κάτι που σπάνια γίνεται, δηλαδή το να πάρεις από την Μπαρτσελόνα την μπάλα! Ολες αυτές οι αδυναμίες είναι κυρίως θεωρητικές: θα ίσχυαν αν το ποδόσφαιρο παιζόταν σε δύο φάσεις, αν δηλαδή οι Καταλανοί ήταν υποχρεωμένοι να αμυνθούν. Δεν είναι όμως. Γιατί; Γιατί έχουν έναν μηχανισμό παιχνιδιού που τους το επιτρέπει.
 
Ιταλοί
 
Η εθνική Ιταλίας έχει παραδοσιακά καλή άμυνα; Ολοι θα πουν «ναι». Κι όμως τι θυμόμαστε όλοι από τους Ιταλούς; Να παίζουν σε πολλά μεγάλα ματς όλοι πίσω, να διώχνουν παίζοντας ψυχωμένα, να έχουν ήρωες τερματοφύλακες, να αντέχουν γιατί συνήθως οι αντίπαλοί τους χάνουν ευκαιρίες. Αν και όλα αυτά είναι περισσότερο ιδεοληψίες και σπανίως η πραγματικότητα (οι Ιταλοί δεν παίζουν περισσότερο άμυνα από τους άλλους, απλά το ευχαριστιούνται πιο πολύ...), είναι αλήθεια ωστόσο ότι η «σκουάντρα ατζούρα» έχει κάνει μερικά απίστευτα αμυντικά ματς, όπως εκείνο στην Ολλανδία στο Πανευρωπαϊκό του 2000, όταν κράτησε τους πανίσχυρους γηπεδούχους στο μηδέν, παίζοντας με 9 παίκτες! Σε εκείνο το ματς οι Ολλανδοί είχαν δοκάρι, δυο χαμένα πέναλτι και δυο–τρεις τεράστιες ευκαιρίες κι όμως όλος ο πλανήτης μιλούσε για την άμυνα των Ιταλών και σωστά. Γιατί καλή άμυνα δεν είναι αυτή που δεν δέχεται γκολ, αλλά αυτή που κάνει ό,τι μπορεί για να δυσκολέψει τον αντίπαλο στο να σκοράρει: ακριβώς δηλαδή αυτό που δεν κάνει η ΑΕΚ στις φάσεις που δέχεται γκολ.
 
Θύμα
 
Η ΑΕΚ είναι θύμα μιας απλής συνθήκης: εξαιρουμένων ελάχιστων ομάδων που προσπάθησαν να την πρεσάρουν, όλες γνωρίζουν ότι περιμένοντας κι αφήνοντάς της την μπάλα, αυτή θα βγει να παίξει. Θα το κάνει για δυο λόγους. Ο πρώτος γιατί παραμένει η ΑΕΚ: οι παίκτες που την αποτελούν νιώθουν ευτυχισμένοι γιατί βρίσκονται εκεί, έχουν συναίσθηση της ευθύνης, αλλά και του βάρους της φανέλας. Οταν δουν ομάδα που τους περιμένει (Λεβαδειακός π.χ. ή Αστέρας, ή Ξάνθη κ.λπ.) δεν θα σκεφτούν ότι αυτό μπορεί να είναι μια στρατηγική επιλογή του αντιπάλου, αλλά θα βγουν μπροστά. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η ΑΕΚ παίζει υποχρεωτικά στην άμυνα με παίκτες που είτε είναι μικρής ηλικίας (Αρκούδας, Βλάχος, Μπουγαΐδης, Κουτρουμπής κ.λπ.), είτε καινούριοι στην Ελλάδα (Γιάγκο), είτε παίζουν σε θέσεις μη συνηθισμένες (Κοντοές). Το μωσαϊκό της άμυνας της ΑΕΚ παραμένει ασχημάτιστο και τις αδυναμίες τις γνώριζαν κυρίως οι τερματοφύλακες της ομάδας που γι' αυτό αγχώνονται. Ολα αυτά οι αντίπαλοι τα ξέρουν. Και όλοι σχεδόν περιμένουν τη σωστή στιγμή.
 
Ευκαιρία
 
Δεν είναι θέμα άμυνας ή επίθεσης: αυτοί οι διαχωρισμοί είναι τεχνητοί. Το ζήτημα είναι το παιχνίδι κι αυτό είναι που συνολικά λείπει ακόμα στην ΑΕΚ. Στην Τούμπα π.χ. έμεινε όλη πίσω αφήνοντας την μπάλα στον ΠΑΟΚ: δεν δέχτηκε πέντε γκολ, αλλά πάλι έχασε, γιατί δεν έκανε ευκαιρία. Αυτό και μόνο δείχνει ότι η ΑΕΚ, ακόμα και θυσιάζοντας εντελώς το επιθετικό της παιχνίδι, πάλι το μηδέν δυσκολεύεται να το κρατήσει. Οπότε ο Λίνεν λέει αφού το μηδέν πίσω είναι σχεδόν αδύνατο, πάμε μπροστά. Ελπίζω να το 'χει μετρήσει σωστά… 
 
 
Αχ Αλέξη…
 
Μας βρΙζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ο Αλέξης Κούγιας, γιατί λέει δεν πήραμε στα σοβαρά την πρόταση για νέα λίγκα ή γιατί μας βάζει (;) ο Μαρινάκης. Για το δεύτερο νομίζω ξέρει καλά πως εμένα δεν με βάζει κανένας να κάνω τίποτα –δόξα τω Θεώ, αυτό το δικαίωμα το έχω. Οπότε αν το πρόβλημά του είναι το πρώτο, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ρώτησα τέσσερις παράγοντες ομάδων που κατονόμασε και όλοι μου είπαν πως ούτε τους ενδιαφέρει, ούτε έχουν μιλήσει με κανένα! Ο Γιώργος Σάμιος της Δόξας Δράμας αρνήθηκε και να το διαψεύσει, λέγοντας ότι «τα ανύπαρκτα θέματα δεν διαψεύδονται»!
 
Παρα τις παρορμήσεις του, εγώ τον Κούγια τον εκτιμώ. Αλλά ακολουθεί λάθος στρατηγική: στο τέλος θα χαντακώσει και την εισαγγελική έρευνα. Σε κάθε εμφάνισή του π.χ. μιλάει για τον Μαρινάκη υποτιμητικά, νομίζοντας ότι βρίζοντας τόν μειώνει: έτσι το μόνο που δείχνει είναι ταραχή. Αλλωστε την ίδια ταραχή, κατά τη γνώμη μου, δείχνουν και αυτοί που λένε ότι ο Κούγιας χρειάζεται ψυχιατρείο, ότι είναι τόσο κοντός ώστε φοράει παπούτσια με διπλούς πάτους, ότι τον έχει δείρει η γυναίκα του κ.λπ. Κάθε μέρα δέχομαι ένα σωρό τέτοιες πληροφορίες: τα θεωρώ κουταμάρες και ποτέ δεν γέλασα με τέτοια. Σε αυτούς που μου λένε διάφορα για τον Κούγια απαντάω πως όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο κανένα δεν ενδιαφέρει αν κάποιος είναι κοντός, ή αν πληρώνει στα εστιατόρια, ή πόσο πίνει ή ποιες είναι οι σεξουαλικές του επιδόσεις.
 
Το ίδιο συμβουλεύω και τον ίδιο. Αν δεν κρατήσει τη συζήτηση στα σημαντικά, χαμένος θα βγει. Ηδη μια κατηγορία για δωροδοκία για κάποιον που κάνει αγώνα για την κάθαρση, είναι κάτι βαρύ…  Να προσέξει
 
Διάβασα ότι διάφοροι μανατζαρέοι προσπαθούν ν αρπάξουν τον νεαρό εξελίξιμο μπακ του Πανιωνίου Σπυρόπουλο από τον Ηλία Ματθαίο, που είναι αυτός που τον ανακάλυψε. Στον νεαρό λέω ότι, αν εγκαταλείψει τον Ματθαίο, θα το μετανιώσει. Γιατί οι άλλοι μπορεί να του τάζουν Μπουντεσλίγκες, Καμπιονάτα και άλλα πολλά εμπριμέ, αλλά μόνο με τον Ματθαίο θα βρίσκει ομάδα μέχρι τα 40, όπως ο Ζαχαρόπουλος, ο Κάμπας, ο Κόρμπος και πολλοί πολλοί άλλοι. Με τα χάλια που έχει το ασφαλιστικό, το να βρίσκεις δουλειά μέχρι τα γεράματα είναι ό,τι καλύτερο…

Πηγή: Sportday

Λίνεν Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague SPORTS