Ο Μπάγεβιτς ρίσκαρε και δικαιώθηκε (ΦΩΤΟ)

Αντίθετα, ο Ατρόμητος πίεσε παρά την αρνητική εξέλιξη του παιχνιδιού και ρίσκαρε προκειμένου να ισοφαρίσει αποδεικνύοντας ότι διαθέτει ποιοτικότερο και πιο έμπειρο roster από τους γηπεδούχους. Οι διπλάσιες τελικές φάσεις των φιλοξενούμενων και η αυξημένη κατοχή κατοχής μπάλας (60%) αναδεικνύουν το έντονο πρόβλημα του Άρη τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο νοοτροπίας / ψυχολογίας.

Οι τακτικές προσαρμογές του Μπάγεβιτς

Ο Σερβοέλληνας τεχνικός επέλεξε, αρχικά, σύστημα 4-4-1-1 με τον Σουμπίνιο σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον target man Κούτσι. Στόχος του ήταν να δώσει ‘επιθετικό τόνο’ στην ομάδα και να πιέσει την αμυντική γραμμή του Άρη από τον άξονα, δεδομένου ότι έχει πρόβλημα «με τη μπάλα στα πόδια». Ωστόσο, το γρήγορο γκολ του Σουνά άλλαξε τα δεδομένα της αναμέτρησης.

Μετά το 30ο λεπτό, η διάταξη του Ατρομήτου τροποποιήθηκε σε 4-2-3-1 με τον Δημούτσο να παίρνει θέση αμυντικού χαφ δίπλα από τον Ιγκλέσιας και τον Μπρίτο να μεταφέρεται στην πτέρυγα. Η συγκεκριμένη αλλαγή είχε σκοπό να μεταφερθεί το παιχνίδι στα άκρα καθώς ο Άρης θα οπισθοχωρούσε και θα δημιουργούσε συμπαγή ανασταλτική γραμμή στον άξονα μετά το 1-0. Παρά το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι αύξησαν την επιθετικότητά τους ως απόρροια της τακτικής αλλαγής, εντούτοις η αποβολή του Ταυλαρίδη στο 44ο λεπτό άλλαξε εκ νέου τα σχέδια του Μπάγεβιτς.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ατρόμητος αποφάσισε να ρισκάρει καθώς αντιλήφθηκε ότι έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει την αντίσταση των φιλοξενούμενων παρά την αριθμητική τους υπεροπλία:

• ο Γιαννούλης ‘πήρε θέση’ κεντρικού αμυντικού δίπλα στον Φυτανίδη
• χρησιμοποιήθηκε ως «κατά συνθήκη» αριστερό μπακ ο Επστάιν με εντολή για συχνές προωθήσεις και αγωνιστική συμπεριφορά «μπακ-χαφ»
• ο Σκόνδρας συνέχισε να προωθείται διαρκώς (όπως ακριβώς πριν την αποβολή)
• δεν οπισθοχώρησαν οι γραμμές, αντίθετα οι ποδοσφαιριστές έδωσαν έμφαση κυρίως στο επιθετικό κομμάτι
• συνέχισε να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να ασκεί πίεση στην εστία του Βελλίδη

Η διπλή ζώνη άμυνας του Άρη αποτέλεσε τροχοπέδι για την επίτευξη της ισοφάρισης και απομόνωσε τον target man Κούτσι με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία στην «τελική μεταβίβαση». Κατά συνέπεια, ο Ατρόμητος υπερείχε αγωνιστικά αλλά δε δημιουργούσε ουσιαστικές ευκαιρίες. Ο Μπάγεβιτς αντιλήφθηκε τη συγκεκριμένη δυσλειτουργία και τα «έπαιξε όλα για όλα» μετά το 75ο λεπτό:

• έριξε στο παιχνίδι τους επιθετικογενείς Καραμάνο, Καραγκούνη, Μπέλιτς
• φόρτωσε με δύο «πύργους» την περιοχή του Άρη
• έδωσε εντολή για συνεχείς προωθήσεις των μεσοεπιθετικών με στόχο την επίτευξη τέρματος
• προσπαθούσε να τροφοδοτήσει τα φορ της ομάδας μέσα στην περιοχή με κάθε τρόπο (σέντρα από πλάγια, γέμισμα, κάθετα κτλ)

Τελικά, η αγωνιστική προσέγγιση του Μπαγεβιτς δικαιώθηκε στο 89ο λεπτό και ο βαθμός της ισοπαλίας δικαίωσε το ρίσκο.

Η τακτική του Πασσιαλή και η διαχείριση της αριθμητικής υπεροπλίας

Ο Άρης παρατάχθηκε με σύστημα 4-3-3 και πρωταρχικό στόχο τη διατήρηση του μηδέν στην άμυνα, απέναντι στο πιο οργανωμένο αγωνιστικό σύνολο του Ατρομήτου. Ο Καπετάνος ανέλαβε το ρόλο του «οργανωτή» συνδέοντας τη μεσοαμυντική γραμμή, ενώ ο Αγκάνθο είχε εντολή να επιστρέφει στο κέντρο ώστε να υποδεχτεί τη μπάλα και να «τη σπάσει» στα εξτρέμ.

Το γρήγορο γκολ του Σουνά και η αποβολή του Ταυλαρίδη δημιούργησαν ιδανικές συνθήκες για την κατάκτηση της νίκης. Ωστόσο, οι κιτρινόμαυροι δεν πανηγύρισαν το τρίποντο διότι:

• ο Γιανιώτας δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του στον κενό χώρο που δημιουργούσε η προώθηση των παικτών του Ατρομήτου
• οι Καπετάνος – Παπαστεριανός δε μπόρεσαν να «κρατήσουν μπάλα» στο κέντρο, να παγώσουν το ρυθμό και να κερδίσουν φάουλ τακτικής
• η αμυντική γραμμή στερείται εμπειρίας και δεν «καθαρίζει άμεσα» τις επικίνδυνες καταστάσεις
• οι παίκτες του Ατρομήτου κέρδιζαν την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών και υπερείχαν σε καταστάσεις «ένας εναντίον ενός»
• οι εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο (Ασλανίδης, Νταμαρλής, Κανούλας) δεν προσέφεραν φρεσκάδα στο κουρασμένο roster
• δε δημιουργήθηκαν συνθήκες 3 vs 2 ή 4 vs 3 στην αντεπίθεση, μολονότι ο Μπάγεβιτς ασχολήθηκε αποκλειστικά με το επιθετικό κομμάτι και παραμέλησε την αμυντική του διάταξη (ειδικά μετά το 75ο λεπτό)

Παρά τις εντολές του Πασσιαλή για «ανέβασμα των γραμμών» και πίεση ψηλά, οι ποδοσφαιριστές του Άρη περίμεναν τις επιθέσεις του Ατρομήτου χωρίς να «βγάζουν την ομάδα» έξω από την περιοχή της. Η ανεξήγητη οπισθοχώρηση παρά την αριθμητική υπεροπλία οφείλεται αποκλειστικά στη νοοτροπία και την κακή φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών και όχι στον προπονητή ο οποίος εναγωνίως ζητούσε να «ανέβουν» ώστε να μεταφέρουν την πίεση προς την εστία του Ιτάνζ.

Συμπέρασμα

Σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο, ο Άρης περίμενε μοιρολατρικά τη λήξη του παιχνιδιού χωρίς να κυνηγάει την επίτευξη ενός δεύτερου τέρματος που θα «καθάριζε τον αγώνα». Εστίασε αποκλειστικά στη διαφύλαξη του μηδέν στην άμυνα, οπισθοχώρησε υπερβολικά και προσέφερε την ευκαιρία στον Ατρόμητο να διεκδικήσει το παιχνίδι μέχρι το 90ο λεπτό.

Είναι, πλέον, σαφές ότι η περιορισμένη αγωνιστική ποιότητα των ποδοσφαιριστών σε συνδυασμό με την κακή φυσική κατάσταση και την καταρρακωμένη ψυχολογία απειλούν την αγωνιστική βιωσιμότητα της ομάδας. Είναι, όμως, ανώφελο να απαξιώνουμε το υφιστάμενο roster καθώς αυτό θα παραμείνει μέχρι το τέλος της χρονιάς και θα κληθεί να σώσει την ομάδα από την αγωνιστική παρακμή που έχει περιέλθει. Άπαντες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εστιάσουν στην αυτό-βελτίωσή τους προκειμένου να πράξουν τα στοιχειώδη στις επόμενες αναμετρήσεις. Οι δικαιολογίες για τα διαιτητικά λάθη, απλώς, «χρυσώνουν το χάπι» και δε συμβάλλουν στην ορθολογική αντιμετώπιση του προβλήματος. Εάν δεν επέλθει αγωνιστική ανάταση είναι αδύνατο να σωθεί η χρονιά…

Ο Ατρόμητος απέδειξε ότι διαθέτει ανταγωνιστικό roster και δικαίωσε όσους πιστεύουν ότι θα κερδίσει το εισιτήριο για τα playoffs. Είναι βέβαιο ότι αν λύσει το πρόβλημα της επιθετικής δυστοκίας και βελτιώσει τη χημείας μεταξύ εξτρέμ και Κούτσι, θα κερδίσει περισσότερους βαθμούς στον δεύτερο γύρο.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr