Σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη ΑΕΚ σίγουρα θα είχε ακολουθήσει κι άλλος κόσμος. Κάτι σαν την... Αραβική άνοιξη που αν ψάξετε τα στοιχεία ξεκίνησε σχεδόν παντού από ατομικές πρωτοβουλίες ή θυσίες. Και έγινε ότι έγινε. Τώρα είναι μόνο αυτά τα παιδιά που έχουν την ψυχή να είναι εκεί. Και βέβαια όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις άρχισαν οι ερωτήσεις; Γιατί τώρα; Γιατί έτσι; Γιατί με αυτό τον τρόπο; Γιατί.... χαλάει το κλίμα στην ομάδα; Ποιο είναι το πλάνο; Ποιο το σχέδιο; Κ.τ.λ... Θα κάνω κι εγώ μια ερώτηση. Τι νόημα έχουν οι ερωτήσεις; Μα ακόμη κι αν δεν βγει τίποτα είναι απλά μια πράξη αντίδρασης. Σε μια ΑΕΚ που καταρρέει σε όλα τα επίπεδα και τρώει τις σφαλιάρες με σκυμένο κεφάλι το να κάνεις μια τρέλα χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, πράγμα σπάνιο στις μέρες μας, είναι κάτι. Είναι έστω κάτι. Το αν θα έχει αποτέλεσμα θα το δούμε. Ολες οι απαντήσεις όμως στις απορίες κακοπροαίρετες και μη είναι η εξής μία. Γιατί η ΑΕΚ είναι έτσι. Κι αν έχεις συνδέσει την ζωή σου με την ΑΕΚ και την βλέπεις έτσι κάτι θέλεις να κάνεις. Οτι μπορείς. Αν σε αυτή την ομάδα όλοι έκαναν αυτό που μπορούσαν τότε τα πράγματα θα ήταν σούπερ. Αν όλα τα ονόματα της λίστας στην ανακοίνωση έκαναν την υπέρβαση τους η ΑΕΚ θα μεγαλουργούσε όπως έκανε και στο χρυσό παρελθόν της χωρίς ποτέ να είναι η πλουσιότερη και χωρίς ΠΟΤΕ να είναι ευνοημένη. Είναι μια κραυγή απελπισίας, όχι σιωπηρή. Με επίπεδο Ενωσίτικο και χωρίς πλιάτσικα και τραμπουκισμούς. Απλά. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού που λέει και μια ψυχή.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο aek365