Μέγιερι ο... αχόρταγος!

Αναλυτικά η συνέντευξη που έδωσε στην «Stadio by Metro» ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού

-Το 2012 αποτελεί παρελθόν. Θα έλεγες ότι ήταν μία καλή χρονιά για εσένα, αλλά και για τον Ολυμπιακό μας;

«Μπορώ να πω ότι για την ομάδα μας σίγουρα ήταν μία εξαιρετική χρονιά 100%. Σίγουρα το 2012 έφερε πολλές χαρές. Κατακτήσαμε ακόμη ένα πρωτάθλημα, αλλά και το νταμπλ. Μπήκαμε στη νέα σεζόν δυνατά και συνεχίζουμε αήττητοι. Κάναμε μία καλή παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ και τώρα έχουμε ακόμη μπροστά μας το Γιουρόπα Λιγκ. Για εμένα, από την άλλη, μπορώ να πω ότι κατά 50% ήταν καλή η χρονιά. Πέρυσι έπαιζα πολύ, συμμετείχα σε πολλά δυνατά παιχνίδια, πήρα εμπειρίες και ήμουν βασικό κομμάτι των τίτλων που κατακτήσαμε. Φέτος δεν παίζω τόσο πολύ. Προσπαθώ όμως πάντα για το καλύτερο και μπορώ να πω ότι δεν είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Θέλω να γίνω ακόμη καλύτερος».

-Η αρχή του νέου έτους φέρνει πάντα προσδοκίες και μεγάλη αναμονή. Τι προσδοκάς εσύ από τον νέο χρόνο;

«Σίγουρα κάνεις νέα όνειρα. Παράλληλα, πρέπει να κρατάς και τους παλιούς σου στόχους, αν δεν τους έχεις εκπληρώσει! Πρώτος στόχος προσωπικά είναι να επιστρέψω κάποια στιγμή κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού. Όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να παίζουν. Πάνω από αυτό όμως είναι η επιτυχία της ομάδας. Εκεί είναι περισσότερο το μυαλό μου από οπουδήποτε αλλού. Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και στόχος όλων μας, άρα και δικός μου, είναι η ομάδα μας να πηγαίνει πάντα καλά, να είναι πάντα στην κορυφή και εμείς να δίνουμε χαρά στον κόσμο μας».

-Άπαντες γνωρίζουν πως όλοι οι παίκτες, ασχέτως του πόσο παίζουν, βάζουν το δικό τους «λιθαράκι» στις επιτυχίες της ομάδας μας. Νιώθεις έτσι;

«Ναι, συμφωνώ. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος, να είσαι πάντα συγκεντρωμένος. Δεν έχει σημασία το αν παίζεις πολύ ή λίγο. Πρέπει πάντα να βρίσκεσαι στο 100% και να μην αλλάζεις τον τρόπο με τον οποίο δουλεύεις, τον τρόπο με τον οποίο προπονείσαι και τον ρυθμό με τον οποίο βελτιώνεσαι. Πάνω από όλα είναι η ομάδα. Για την ομάδα πρέπει να τα δίνεις όλα και εν συνεχεία να κοιτάς σε προσωπικό επίπεδο τι έχεις και τι δεν έχεις κάνει καλά».

-Είναι ένα γνωστό θέμα η καλή σου σχέση με τον Ρόι Κάρολ. Μάλιστα με τον συμπαίκτη σου το είχαμε συζητήσει στο παρελθόν. Ποια είναι η δική σου οπτική γωνία;

«Είναι έτσι. Όλοι γνωρίζουν πόσο καλά τα πηγαίνουμε εγώ και ο Ρόι. Όχι όμως μόνο εγώ και ο Ρόι. Όλο το τιμ των τερματοφυλάκων και κατ’ επέκταση όλη η ομάδα. Εμείς οι τερματοφύλακες είμαστε ένα ξεχωριστό κομμάτι. Ο κ. Ράντος, ο Ρόι, ο Ανδρέας κι εγώ τα πηγαίνουμε πολύ καλά, είμαστε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, πολύ δεμένοι. Είναι η φιλοσοφία, εξ αρχής, λιγάκι διαφορετική. Οφείλεις να έχεις κοντά όλους τους συμπαίκτες σου και ειδικότερα αυτούς με τους οποίους μοιράζεσαι την ίδια θέση».

-Ανέφερες τη διαφορά ανάμεσα στους τερματοφύλακες και τους υπόλοιπους παίκτες. Σας βλέπω καθημερινά να αρχίζετε την προπόνηση νωρίτερα και να τελειώνετε πιο αργά. Αγαπάτε πολύ αυτό που κάνετε, έτσι;

«Είμαστε πολύ υπομονετικοί. Αγαπάμε αφάνταστα αυτό που κάνουμε. Και μπορώ να πω ότι είμαστε και λίγο… τρελοί! Είναι επειδή χαιρόμαστε πολύ με τη δουλειά μας. Είναι το επαγγελματικό κομμάτι, αλλά το έχουμε και μέσα στην καρδιά μας. Το αν θα κάνουμε περισσότερη προπόνηση μόνο καλό μπορεί να μας κάνει. Θέλουμε κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι. Να φτάνουμε πιο μακριά για να πιάνουμε την μπάλα, όπως λέμε. Να κινούμαστε πιο γρήγορα, για να κλείνουμε καλά την εστία. Όλα αυτά πρέπει και να τα αγαπάς, για να τα κάνεις σωστά. Έτσι είμαστε εμείς».

-Μίλησες για το αήττητο της ομάδας μας, το οποίο συνεχίζεται. Τι παίζει μεγαλύτερο ρόλο ώστε να επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο;

«Νομίζω πως πάνω από όλα παίζει ρόλο το γεγονός ότι δεν έχουμε φιξαριστεί σε αυτό. Δεν το σκεφτόμαστε. Προσπαθούμε απλά να είμαστε συγκεντρωμένοι στο επόμενο παιχνίδι μας. Να σκεφτόμαστε μόνο πώς θα κερδίσουμε αυτό και όχι τα δύο ή τα τρία επόμενα. Είναι το καλύτερο πράγμα αυτό που κάνουμε. Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για το πώς θα τερματίσουμε τη σεζόν αήττητοι, απλώς θα βάλουμε περισσότερο άγχος και πίεση μέσα μας. Οι στόχοι μας είναι γνωστοί και αν έρθει και το αήττητο μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, θα είναι πραγματικά κάτι σπουδαίο».

-Μίλησες για πίεση και άγχος. Ο τερματοφύλακας είναι ίσως το τελευταίο προπύργιο πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα της ομάδας και μπορούμε να πούμε ότι είναι ίσως η πιο αγχωτική θέση στην ενδεκάδα. Πώς νιώθεις γι’ αυτό;

«Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Δεν με φοβίζει η πίεση. Στα χρόνια αυτά που παίζω, μαθαίνω καθημερινά να το διαχειρίζομαι και να μην το αφήνω να με επηρεάζει. Είναι κομμάτι της δουλειάς μου, το ξέρω και μαθαίνω να ωριμάζω καθημερινά με αυτό μέσα στη ζωή μου. Όταν είσαι τερματοφύλακας σε αυτό το επίπεδο, μαθαίνεις να σου αρέσει, να εκτιμάς την αδρεναλίνη όταν παίζεις. Όταν έχεις πίεση, αυξάνεται η αυτοπεποίθησή σου και νιώθεις και πιο δυνατός».

-Είσαι νέος τερματοφύλακας, και όμως μιλάς τόσο άνετα για την πίεση και το άγχος. Σε χαροποιεί το γεγονός αυτό; Ότι γνωρίζεις πως έχεις ακόμη μπροστά σου χρόνια για να μάθεις να το διαχειρίζεσαι ακόμη καλύτερα;

«Έτσι είναι. Είμαι νέος τερματοφύλακας, στην αρχή της καριέρας μου. Έχω ακόμη πολλά πράγματα να μάθω. Πριν από λίγα χρόνια άρχισα να παίζω επαγγελματικά και γνωρίζω ότι, αν είμαι τυχερός, θα έχω ακόμη πολλά χρόνια μπροστά μου. Θέλω παιχνίδι με το παιχνίδι να παίρνω εμπειρίες, να βελτιώνομαι και ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως άνθρωπος και κάθε χρονιά να παρουσιάζομαι και καλύτερος. Με κάνει να αισθάνομαι άνετα αυτό».

-Το 2013 αρχίζει μόλις. Στο τέλος της σεζόν ο Ολυμπιακός θα έχει πετύχει κάτι απίθανο. Να έχει 40 πρωταθλήματα στην ιστορία του. Οι σκέψεις σου;

«Όταν πρωτοήρθα εδώ και υπέγραψα το συμβόλαιό μου, το οποίο ήταν τριετές τότε, σκέφτηκα: «Τι απίστευτη ευκαιρία. Όταν θα τελειώνω το συμβόλαιό μου, θα έχουμε κατακτήσει 40 πρωταθλήματα και θα έχουμε 4 αστέρια στη φανέλα μας»!».

-Το σκεφτόσουν αυτό τότε που υπέγραφες;

«Ναι, φυσικά! Στον Ολυμπιακό ερχόμουν! Γιατί να μην το σκεφτώ; Όταν υπέγραψα το νέο μου συμβόλαιο, δε, σκεφτόμουν ότι όταν θα ολοκληρώνεται αυτό, με τη σειρά του, θα έχουμε φτάσει τα 42 πρωταθλήματα! Και μάλιστα έκανα και τη σκέψη ότι το 42 είναι το νούμερο που φοράω. Γιατί να μην τον ονειρεύομαι, λοιπόν; Είναι κάτι που με κάνει καλά, το να είμαι αισιόδοξος. Με βοηθάει να δουλεύω και ξέροντας ότι στο τέλος της χρονιάς θα έχουμε 40 πρωταθλήματα με κάνει και νιώθω υπέροχα! Θέλω πάντα να είμαι αισιόδοξος και να έχω κίνητρο. Το τέταρτο αστέρι, λοιπόν, είναι η νούμερο ένα σκέψη και εν συνεχεία βλέπουμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για τον κόσμο μας και για εμάς!».

-Μιλώντας για το μέλλον, πολλοί νέοι παίκτες ήρθαν στην ομάδα το περασμένο καλοκαίρι. Ποια η γνώμη σου για την κίνηση αυτή της διοίκησης του Ολυμπιακού;

«Είναι εξαιρετικό! Νομίζω ότι είναι μία μεγάλη ευκαιρία για όλους εμάς τους νέους παίκτες (και ας μην ήρθα εγώ πέρυσι στην ομάδα) να γίνουμε σπουδαίοι! Να αγωνιστούμε με μία μεγάλη ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, στο υψηλότερο επίπεδο. Είναι πολύ καλή η μίξη παικτών που έχουμε τώρα στην ομάδα, αφού υπάρχουν και πολλοί έμπειροι, οι οποίοι μπορούν να βοηθούν τους νεαρούς. Να τους δείχνουν πώς να δρουν και να δουλεύουν».

-Εσύ είσαι καθημερινά δίπλα σε έναν τέτοιο έμπειρο παίκτη, όπως ο Ρόι Κάρολ. Τι παίρνεις από εκείνον;

«Σίγουρα πάρα πολλά. Βλέπεις ακόμη το πόσο έντονα και σκληρά δουλεύει και προσπαθείς να κάνεις το ίδιο. Εγώ θέλω πάντα να τον «κερδίζω», να είμαι καλύτερος, να «βγαίνω μπροστά». Και ο ίδιος κάνει ακριβώς αυτό. Και έτσι, ο ένας «σπρώχνει» τον άλλον, ενώ εγώ παράλληλα παίρνω από την εμπειρία του».

-Άρα, στην πραγματικότητα η ομάδα είναι εκείνη που ωφελείται περισσότερο από όλους από αυτό τον ανταγωνισμό.

«Ακριβώς έτσι είναι, αυτή είναι και η ουσία. Πρέπει να μαθαίνεις και από τον άνθρωπο, πέρα από τον συναθλητή. Να μαθαίνεις από τη συμπεριφορά του εκτός γηπέδου, πώς ζει ως αθλητής, τι κάνει για να είναι ακόμη σε τοπ επίπεδο και, αν μη τι άλλο, και αυτό σε βοηθάει πάρα πολύ να βελτιώνεις και τον χαρακτήρα σου, πέρα από τις ικανότητές σου!».

-Οι δυσκολίες του κόσμου αυξάνονται καθημερινά. Σε οικονομικό επίπεδο και όχι μόνο. Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος δίνει τη μάχη του για να είναι κοντά στην ομάδα. Οι σκέψεις σου;

«Το γνωρίζω. Είναι δύσκολα τα πράγματα, όχι όπως πριν από κάποια χρόνια. Θέλουμε τον κόσμο να είναι κοντά μας γιατί όλες οι σχέσεις στο ποδόσφαιρο, πόσο μάλλον του παίκτη με την εξέδρα, είναι αμφίδρομες. Μας δίνουν πάντα την καλύτερη ώθηση. Προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο, ώστε αυτό που βλέπουν να τους ικανοποιεί και να βρίσκουν κίνητρο για να είναι εκεί και να γεμίζουν το γήπεδό μας».

-Είσαι στην ομάδα εδώ και κάποιο διάστημα. Έχεις αγαπήσει κάποιο από τα συνθήματα που ακούγονται από την εξέδρα;

«Έχω δύο, για την ακρίβεια! Το ένα είναι όταν η εξέδρα τραγουδάει «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό»! Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το σύνθημα! Το άλλο είναι κάθε φορά που κατακτάμε έναν τίτλο που τραγουδούν «άντε γεια, άντε γεια, πρωτάθλημα και κύπελλο ξανά στον Πειραιά»! Είναι επίσης πολύ ωραίο και μου αρέσει να τα τραγουδάω και εγώ και τα δύο!»

-Πώς νιώθεις όταν μπαίνεις σε ένα γήπεδο αντιπάλου ομάδας και βλέπεις ένα μεγάλο κομμάτι της εξέδρας βαμμένο κόκκινο;

­«Είναι σαν να παίζουμε στο γήπεδό μας! Είναι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να νιώσεις, αφού σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι όλοι είναι εναντίον σου! Όταν μπαίνεις στο γήπεδο και βλέπεις 3.000, 4.000, 5.000 φίλους του Ολυμπιακού εκεί, παίρνεις θάρρος, κουράγιο και δύναμη!».