Η Εθνική μοιάζει πλέον με οργανωμένη μηχανή, που ξέρεις από πριν τι θα παρουσιάσει, ανάλογα με τα πρόσωπα που θα επιλέξει ο Πορτογάλος. Το αν είναι καλό αυτό ή κακό, μόνον η ιστορία και τα αποτελέσματα θα δείξουν. Γιατί ξέρετε, δεν είναι πάντα εύκολο στο ποδόσφαιρο να αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά, ακόμη και κάτι που έχεις «διαβάσει» και ξέρεις καλά. Και ισχύει και για τους αντιπάλους μας αυτό. Πάντως με τους 11 του Γιούρο ουσιαστικά (μόνον Μανωλάς και Μήτρογλου, λογίζονται «νέοι» και έπαιξαν απλά γιατί απουσίαζαν Σαμαράς και κάποιος εκ των Παπαδόπουλων στα στόπερ), παρακολουθήσαμε το ίδιο έργο.

Βασικό μέλημα η άμυνα και το «μηδέν» στα μετόπισθεν. Αυτό που δηλαδή θα αναζητήσουμε και στην Βοσνία. Μπροστά τι παραπάνω να περιμένεις; με δύο πλάγια μπακ, που δεν είναι σε καλή κατάσταση, για να συμμετέχουν στις πλαγιοκοπήσεις, με δύο πλάγια χαφ, που είναι αμυντικοί, Κατσουράνη και Καργκούνη με δεδομένα στοιχεία στο παιχνίδι τους, τον Σαλπιγγίδη να θέλει χώρο να τρέξει και τον Μήτρογλου να περιμένει πότε θα έρθει η μπάλλα. Μιλάμε δε για πέντε παίκτες, πλην του Μήτρογλου, που δεν έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν φάση μόνοι τους, αλλά πρέπει να εκμεταλλευτούν τον κενό χώρο και την κίνηση. Και με τον καλύτερο παίκτη σου για το «απρόβλεπτο», τον Sam, τραυματία. Αν προσθέσουμε και τα άσχημα στημένα, που έδιναν άλλοτε λύσεις, λογικό να μην υπάρχει ούτε φάση.

Βέβαια, επαναλαμβάνω το ζητούμενο είναι στην δεδομένη στιγμή το μηδέν απέναντι στα «πολυβόλα» της Βοσνίας, που είναι ασταμάτητοι. Δεν ξέρω εάν πρέπει πάντως να νιώσει ικανοποίηση ο Σάντος και σε αυτόν τον τομέα, όταν η Ελβετία είχε τόση ώρα κατοχή και γυρνούσε γύρω από την περιοχή του Καρνέζη, που δεν χρειάστηκε να επέμβει πολλές φορές, αλλά πάντως δεν ήταν και θεατής. Διότι με αντίστοιχη εικόνα κόντρα στους Βόσνιους, Ντζέκο, Ιμπίσεβιτς, Πιανιτς και οι υπόλοιποι μάλλον θα απειλήσουν περισσότερο. Μόνο με παθητικό ποδόσφαιρο, δεν πλησιάζεις εύκολα το αποτέλεσμα, που κυνηγάς.

Από το 65-70 και μετά, με τους πιο δημιουργικούς παίκτες, κάπως τσούλησε η μπάλλα, όσο βέβαια είναι δυνατό σε ένα φιλικό παιχνίδι, αλλά λίγα πράγματα. Είναι φανερό, ότι δεν ποντάρει ακόμη η εθνική σε κάτι διαφορετικό, μέσα στο γήπεδο. Ο Σάντος ξέρει πολύ καλύτερα τι ζήτησε και τι είδε τελικά από τους παίκτες του. Και πάντως ας συμβιβαστούμε με την ιδέα, ότι στην Βραζιλία θα πάμε, αν πάμε, ποντάροντας και πάλι στην «δοκιμασμένη συνταγή»: σφιχτή άμυνα, κόντρα, στημένα, έμπνευση της στιγμής, ένα σουτ. Για κάτι άλλο, κάτι ίσως ελκυστικότερο, αργότερα. Και σίγουρα με άλλα πρόσωπα.

Πηγή: pamesports.gr

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS