Αξίζει και ένα μπράβο ο Φάμπρι!

Κυρίως αρνητικά σχόλια για τις επιλογές του ή τις ομιλίες του προς τους παίκτες του Παναθηναϊκού.

Πολλά γράφτηκαν για τις ...φωνές του και τους πρωτότυπους τρόπους που βρίσκει για να εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού. Λίγα όμως έχουν ειπωθεί για τον προπονητή Φάμπρι που αθόρυβα βαδίζει στο δικό του μοναχικό μονοπάτι...

Νομίζω ότι ένα μεγάλο κομμάτι από την ...πίτα της νίκης στο ντέρμπι με την ΑΕΚ ανήκει στον Φάμπρι. Ίσως να αδικεί τον εαυτό του με τον εκρηκτικό του χαρακτήρα και τις αντιδράσεις του στον πάγκο- καθώς ζει έντονα κάθε στιγμή- ωστόσο είναι ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ προπονητής. Ούτε λύση ανάγκης, ούτε...περαστικός. Και έχει καταφέρει στο διάστημα που βρίσκεται στο τιμόνι των Πράσινων να ...σουλουπώσει την ομάδα του. Με τον δικό του τρόπο...

Ασφαλώς και χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής, έκανε - και κάνει- τα λάθη του ...πρωτάρη σε μια μεγάλη ομάδα, ωστόσο σταδιακά πετυχαίνει τον πρώτο του στόχο. Να περάσει την ποδοσφαιρική του φιλοσοφία στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Δεν έχει κάνει θαύματα και δεν έχει καταφέρει ακόμα τίποτα σπουδαίο. Ίσα- ίσα, ο αποκλεισμός από το Κύπελλο Ελλάδας είναι τεράστια αποτυχία, καθώς και η απώλεια σημαντικών βαθμών στο πρωτάθλημα.

Όμως είναι πρόοδος για τον απογοητευτικό Παναθηναϊκό της εφετινής σεζόν, η επίτευξη δύο σερί νικών στο πρωτάθλημα, η θετική εικόνα που δείχνει η ομάδα, το πειθαρχημένο σύνολο που παρουσιάστηκε στο ντέρμπι και η σχετικά άνετη επικράτηση επί των Κιτρινόμαυρων.

Ο Φάμπρι περνώντας τα σύνορα της Ισπανίας, πέταξε και τον μανδύα του...αμυντικογενή προπονητή, έπεσε με τα μούτρα στην δουλειά και μετά από περίπου δύο μήνες στον Παναθηναϊκό, δείχνει το δικό του έργο.

Τι έκανε ο Ισπανός προπονητής στο Αθηναϊκό ντέρμπι; Διατήρησε τον ίδιο κορμό στην ομάδα που έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης στο παιχνίδι της περασμένης αγωνιστικής κόντρα στον ΟΦΗ και ενίσχυσε τον άξονα με το...τρεχαντήρι Ζέκα, σε μια προσπάθεια να περιορίσει την μεσαία γραμμή της ΑΕΚ. Δηλαδή ίδια συνταγή και μια έκπληξη στην επίθεση, με την επιλογή του γρήγορου Εσπάρθα αντί του Φορναρόλι, προκειμένου να πιέσει την αντίπαλη άμυνα.

Ο μέτριος Παναθηναϊκός του πρώτου εικοσιπεντάλεπτου, ανέλαβε πρωτοβουλία κυρίως στο δεύτερο μέρος. Πίεσε ψηλά τον αντίπαλο, έκλεισε τους κενούς χώρους, κέρδισε την μάχη του κέντρου με την επιβλητική παρουσία Βιτόλο και Σο, κράτησε την μπάλα στην κατοχή του και είχε σωστή επιθετική ανάπτυξη ( κυρίως από τα άκρα). Ο πεισμωμένος Παναθηναϊκός κατέκτησε τρεις βαθμούς από χρυσάφι, έκανε ένα σημαντικό βήμα για την συμμετοχή του στα πλέι οφ και το πλατύ χαμόγελο του Φάμπρι στο φινάλε του αγώνα, ήταν μια ξεκάθαρη ένδειξη ικανοποίησης του Ισπανού προπονητή για την παρουσία της ομάδας του.

Μεγάλο παιχνίδι από τους Ζέκα και Βιτόλο, ενώ ο Σισοκό σταδιακά ανέβασε την απόδοση του και βοήθησε το Τριφύλλι. Ο Σο - αν και λαβωμένος- έδωσε το 101% , ο Καρνέζης σταθερός, ο Σεϊταρίδης συνέχισε την ανοδική του πορεία, πειθαρχημένος στα αμυντικά του καθήκοντα ο Μαρίνος, ενώ το δίδυμο Μπουμσόνγκ- Πίντο δείχνει να αποκτά την απαραίτητη χημεία. Και ας έκανε την ...γκέλα της χρονιάς ο Πορτογάλος αμυντικός. Και άλλο ένα θετικό στοιχείο από το ντέρμπι, η ολιγόλεπτη παρουσία του Λουτσιάνο Φιγκερόα, που πάτησε και πάλι γρασίδι σε...χρόνο ρεκόρ.

Ο Παναθηναϊκός του Φάμπρι δεν είναι φαντεζί, ούτε παίζει σούπερ ποδόσφαιρο. Είναι όμως ουσιαστικός, πειθαρχημένος και με συγκεκριμένο πλάνο στο παιχνίδι του. Και η θετική παρουσία του Τριφυλλιού στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, είναι η πρώτη προσωπική νίκη του Ίβηρα τεχνικού στην Ελλάδα...

Πηγή: novasports.gr