Συμβαίνουν τόσα πολλά στον Αρη την τελευταία εβδομάδα που δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Επικρατεί παράνοια...
Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο στον Αρη να δρομολογούν τις εξελίξεις οι οπαδοί. Απεναντίας συμβαίνει κατά κόρον τα τελευταία χρόνια και η εξήγηση είναι απλή: Αυτά συμβαίνουν, δυστυχώς, σε ομάδες που δεν διαθέτουν ισχυρές διοικήσεις. Σε ό,τι αφορά το παρόν, είναι βεβαιο ότι η "νέα τάξη" των οργανωμένων δεν ήθελε να εμπλακεί με τέτοιου είδους διαδικασίες. Ομως, η αδυναμία των διοικήσεων σε ΠΑΕ και ΚΜΑ, από το ξεκίνημα της σεζόν, να διαχειριστούν την προβληματική κατάσταση οδήγησαν τα πράγματα εδώ που βρίσκονται...
Δεν είναι μόνο ζήτημα αδυναμίας των διοικήσεων, όμως. Δυστυχώς για τον Αρη, υπάρχουν ακόμη παράγοντες που βάζουν το "εγώ" τους πάνω από την ομάδα. Για παράδειγμα, ο Λάμπρος Σκόρδας θα μπορούσε να βοηθήσει χωρίς να έχει την απαίτηση να πάρει τον έλεγχο της ΠΑΕ και της ΚΜΑ. Οπως κάνουν άλλοι παράγοντες που κινούνται στον περίγυρω της ομάδας (π.χ Γιάννης Σαμολαδάς και μερικοί ακόμη). Από την άλλη, δεν έχει λογική η στάση του Γιάννη Ψηφίδη και των συνεργατών του στην ΠΑΕ να μην παραιτούνται, από τη στιγμή που ΚΜΑ, ΑΣ και οργανωμένοι έχουν άρει την εμπιστοσύνη τους προς τα πρόσωπά τους.
Είναι λυπηρό για τον Αρη που δεν διαθέτει ούτε έναν παράγοντα ο οποίος να μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο. Να διαθέτει προσωπικότητα που να μπορεί να συσπειρώσει όλες τις δυνάμεις του συλλόγου, ώστε να γίνει απο κοινού η ύστατη προσπάθεια για την σωτηρία. Επειδή, ακριβώς, δεν υπάρχουν τέτοιοι παράγοντες, φτάσαμε στο σημείο να καταργηθούν όλοι οι θεσμοί του συλλόγου. Υπάρχει έλλειμα εμπιστοσύνης απ΄ όλους προς όλους τους θεσμούς και καχυποψία για οτιδήποτε συμβαινει. Εξ ου και η αμφισβήτηση που υπάρχει απο πολλούς για τη μορφή που πάνε να πάρουν οι εξελίξεις στο διοικητικό επίπεδο
Και θα συμφωνήσω με εκείνους που υποστηρίζουν ότι η σημερινή κατάσταση είναι το αποτέλεσμα συμπεριφορών και των νοοτροπιών που επικρατούσαν τα τελευταία χρόνια στον Αρη. Για την οποία φέρουμε ευθύνη όλοι, αλλά όχι την ίδια.
Εν μέσω αυτής της κατάστασης, ο Αρης παίζει το Σάββατο στο Περιστέρι το τελευταίο, κυριολεκτικά αυτή τη φορά, χαρτί για την παραμονή του. Συμβαίνει όμως κι εδώ το εξής παράδοξο: Η αποστολή θα κατέβει την Παρασκευή στην Αθήνα, αλλά δεν ξέρει κανείς ακομη με ποια διοίκηση; Του Ψηφίδη ή του Σκόρδα; Θα περιμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου το μεσημέρι της Παρασκευής. Απίστευτα πράγματα...
Το μόνον σίγουρο είναι το εξής: Ο Αρης θα ρίξει την τελευταία του ζαριά στα ...ίσια. Και μόνος. Με τους παίκτες του, τον προπονητή του και τον κόσμο του στο Περιστέρι. Αποδείχθηκε ότι δεν έχει φίλους και συμμάχους. Είναι εντελώς μόνος του. Αν ήταν και ενωμένος τούτες τις στιγμές, που η κλεψύδρα γύρισε ανάποδα, υποθέτουμε ότι οι πιθανότητές του θα ήταν περισσότερες.
ΥΓ: Για τον έλεγχο θέλω να πιστεύω, όπως όλοι, ότι θα ολοκληρωθεί κανονικά και χωρίς παρεμβάσεις. Για τα περί ΑΦΜ και την επομενη μέρα δεν θέλω ακόμη να αναφερθώ, όπως πολλοί. Γιατί όσο υπάρχουν μαθηματικές ελπίδες, οφείλει ο Αρης να τις εξαντλήσει.