Αποσπάσματα από τη συνέντευξη στο People:
Για το ποια ομάδα είχε στο μυαλό του: «Δεν είναι ψέματα ότι στο μυαλό μου είχα τον Ολυμπιακό. Ήξερα, όμως, ότι δεν γινόταν» λέει με πίκρα.
Για την σχέση του με τον Ολυμπιακό μετά τη διάγνωση της ασθένειάς του: «Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν κοντά μου και δεν έχω κανένα παράπονο. Εκείνοι που ποτέ δεν μπόρεσα να βρω ήταν από τη διοίκηση του Ολυμπιακού. Εξαφανίστηκαν. Κανένας δεν με πήρε τηλέφωνο, κανένας δεν απαντούσε στα δικά μου τηλεφωνήματα.
Προσπάθησα πολλές φορές να τους βρω, αλλά δεν τα κατάφερα. Δεν ενδιαφέρθηκαν για μένα και νιώθω θυμό γι' αυτό. Τη μια μέρα ήμουν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και την επόμενη έγινα ένα τίποτα» λέει με παράπονο.
Για την δικαστική διαμάχη και για το ραντεβού με τον Μαρινάκη, που ακόμα το περιμένει: «Για μένα δεν είναι σημαντική η νίκη μου στο δικαστήριο. Δεν ήθελα να πάω στο δικαστήριο με τον Ολυμπιακό! Το σοβαρό είναι ότι με άφησαν και μου φέρθηκαν με αυτό τον τρόπο. Δεν έχω βρει καμία εξήγηση γι' αυτό. Μόνο να μιλήσω με τον πρόεδρο ήθελα – κι αυτό θέλω ακόμα και τώρα. Να μιλήσω μια φορά μαζί του. Για όλα. Ο κύριος Μαρινάκης κι εγώ.
Δε θέλω να υπάρχει σκιά στη σχέση μου με τον Ολυμπιακό, γιατί η καρδιά μου ανήκει ακόμα εκεί. Και φυσικά σκέφτομαι την ημέρα που θα επιστρέψω στο Καραϊσκάκη, αλλά το πιο σημαντικό παιχνίδι της καριέρας μου ήταν το πρώτο του πρωταθλήματος στο Γεντί Κουλέ, την έδρα του ΟΦΗ. Περίμενα χρόνια αυτή την ημέρα».
Για τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε και του Κόκκαλη: «Όσο ήταν ο Κόκκαλης στην ομάδα, αγόραζε ποδοσφαιριστές που διακρίνονταν σε μεγάλα ξένα πρωταθλήματα. Αν ο Ολυμπιακός συνέχιζε με την ίδια φιλοσοφία, τότε θα μπορούσε –γιατί όχι;– να φτάσει και σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις παίζουν ομάδες με απεριόριστο μπάτζετ, όπως η Ρεάλ, η Τσέλσι. Ωστόσο στο ποδόσφαιρο, με συνεχή προσπάθεια, όλα γίνονται».
Για την εντός συνόρων κυριαρχία του Ολυμπιακού: «Ξεκινώντας κάθε παιχνίδι ξέραμε ότι είχαμε περισσότερες πιθανότητες από κάθε άλλη ομάδα για να νικήσουμε. Γιατί; Επειδή είχαμε την καλύτερη ομάδα. Δεν έχει να κάνει με εύνοια αυτό. Εξάλλου σε κάθε πρωτάθλημα συμβαίνει αυτό λίγο με τις μεγάλες ομάδες» λέει χαμογελώντας.
Για τη ζωή του στην Ελλάδα: «Στο κεφάλι μου υπήρχε μόνο μια ιδέα: Να παίξω στην Ελλάδα. Γιατί μου αρέσει η χώρα, η ζωή και η οικογένειά μου λατρεύει αυτό το μέρος. Νιώθω το σεβασμό των ανθρώπων εδώ κι αυτό είναι το σπουδαιότερο έπαθλο που κέρδισα στην Ελλάδα. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να φύγω από εδώ. Ούτε όταν τελειώσω την καριέρα μου. Αν όλα πάνε καλά, θέλω να μείνω για πάντα στην Ελλάδα. Δεν θέλω να γυρίσω στην Αργεντινή. Εδώ το μέρος έχει κάτι ξεχωριστό, δεν μπορώ να το εξηγήσω».