Η τιμή ήταν πολύ καλή, συνεπώς ορθώς τον έδωσε έστω κι αν ήταν ο μοναδικός παίκτης του ρόστερ με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Πάω όμως στο παρακάτω. Και το παρακάτω λέει ότι ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να έχει πάρει ήδη αμυντικό χαφ.

Αν ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, αποκλείεται η σειρά που επέλεξε να είχε τη σπονδυλική στήλη σαν το τελευταίο πράγμα πάνω του. Οταν φτιάχνεις μία ομάδα, λοιπόν, είναι αδιανόητο να αφήνεις ως τελευταία προσθήκη αυτή του αμυντικού χαφ.

Το θέμα βέβαια είναι έστω κι αργά ο Ολυμπιακός να πάρει. Και για να πάρει πρέπει να αποφασίσει τι θέλει; Αμυντικό χαφ είναι ο Τουρέ, αμυντικό χαφ είναι και ο Βιντάλ. Στον Ολυμπιακό λοιπόν ακούς μονίμως ότι «δεν υπάρχει ένα σκυλί να μαρκάρει, ένας παίκτης να τρέχει και να πιέζει τον αντίπαλο» και μετά διαβάζεις ότι «πρώτος στόχος ο Γιαταμπαρέ».

Με λίγα λόγια τι κάνεις Γιάννη, κουκιά σπέρνω. Ο Γιαταμπαρέ είναι ένας box to box μέσος που έχει τέτοια τεχνική κατάρτιση που μπορεί να παίξει και εξτρέμ! Αποκλείεται να μαρκάρει σαν σκυλί και να κάνει τα 100 μέτρα σε 10 δεύτερα.

Την άλλη ώρα διαβάζεις ότι ο «Ολυμπιακός θέλει τον Γκαργκάνο» και την τρίτη διαβάζεις ότι «θέλει τον Τραορέ της Μίλαν».

Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Ολυμπιακός δεν ξέρει τι θέλει, γιατί δεν ξέρει τι θα παίξει. Είναι σαν να θες να πάρεις σέντερ φορ και να λες ότι θα διαλέξεις ανάμεσα στον Κράουτς και τον Σαβιόλα.

Ακόμη χειρότερα ο Ολυμπιακός πολύ φοβάμαι ότι δεν έχει ακόμη αποφασίσει αυτόν που θα πάρει όχι μόνο τι χαρακτηριστικά θα έχει, αλλά και με ποιους θα τον ταιριάξει στα χαφ.

Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα εστιατόριο και να σου σερβίρουν σούπα σε ρηχό πιάτο με πηρούνι. Και καλή να είναι η σούπα, δεν θα τη φας ποτέ.

Και καλός να είναι ο παίκτης που θα πάρει ο Ολυμπιακός, αν δεν παίζει εκεί που πρέπει και δεν του ζητάνε να κάνει αυτό που μπορεί, θα βγει κακός, πολύ κακός. Οπως βγήκε ο Φέισα που πάντως έφερε 4,5 εκατ. ευρώ ή ο Μασάντο που μπορεί να φέρει άλλα τόσα..

Πηγή: sday.gr