Το “βουρ για Μπραζίλ” έγινε “μπαράζ για Μπραζίλ”

Εν πάση περιπτώσει, επιτέλους χθες η εθνική μας ομάδα άφησε μια ευχάριστη γεύση σε όλους μας. Ειδικά στο Α’ ημίχρονο λειτούργησε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Πίεσε από τα άκρα, πίεσε από τον άξονα, άλλαξε πολλές φορές με ευστοχία το τόπι, δεν απειλήθηκε ούτε μία φορά από τους Λεττονούς και κυρίως δημιούργησε ευκαιρίες για γκολ. Στο Β’ ημίχρονο και μετά το γκολ του Σαλπιγγίδη ήταν φυσικό να ρίξει το ρυθμό της και οι παίκτες μας να χάσουν το ενδιαφέρον τους, διότι έμαθαν για τη νίκη της Βοσνίας μέσα στη Σλοβακία και έτσι μοιραία ήλθε η απογοήτευση.

Ο Σαμαράς ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα. Μια ομάδα μόνος του. Εκανε δεκάδες διεισδύσεις και η κάθετη πάσα που έδωσε στο γκολ ήταν αριστουργηματική. Η μεγάλη όμως έκπληξη ήταν ο Νίνης. Πολύ βελτιωμένος. Καμία σχέση με τον “ποκοπίκο” που βλέπαμε τα τελευταία χρόνια. Με τα βάρη που έχει κάνει, το αδύναμο κορμάκι του μεταμορφώθηκε σε κορμάρα και ξαναβρήκε την παλιά του έκρηξη στο σπριντ. Αν ο Στέφενς τον βάλει στον άξονα και όχι πάνω στον ασβέστη, σίγουρα θα βοηθήσει πολύ τον ΠΑΟΚ.

Απαράδεκτος ο Σάντος με την αλλαγή του Σαλπιγγίδη. Σε σώνει με το ωραίο γκολ που βάζει και μετά από ένα λεπτό τον πετάς έξω από το παιχνίδι; Αυτό είναι το ευχαριστώ που είπες στον σωτήρα σου;

Πηγή: real.gr