Ο Τσιώλης και η ποδοσφαιρική "αρρώστεια". Toυ Γιάννη Δάρα

Ίσως οι ιδιοκτήτες του Αστέρα θεωρούσαν πως έπρεπε να πάρει το κύπελλο πέρυσι, να νικήσει τον Παναθηναικό προχθές ή να αποκλείσει τη Ραπίντ Βιέννης.

Ο Αστέρας τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια λατινοαμερικάνικη ομάδα που μετά βίας πετύχαινε γκολ. Με τον Τσιώλη άρχισε να ελληνοποιείται, να παίζει καλό ποδόσφαιρο και να σκοράρει. Αυτά όμως δεν ήταν αρκετά.

Ούτε η καταξίωση του μέσα στις τρεις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Οι δύο συνεχόμενες συμμετοχές στα ευρωπαϊκά κύπελλα ήταν προφανώς "αναμενόμενες" για τη διοίκηση της ομάδος .

Αποδεικνύεται λοιπόν για άλλη μια φορά πως δεν αρκεί να είσαι επιτυχημένος επιχειρηματίας για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο. και πως τα μαθήματα των τριών πρώτων χρόνων που ασχολήθηκαν με την ομάδα δεν έγιναν μαθήματα στους κατά τα άλλα αξιόλογους παράγοντες της αρκαδικής ομάδος. Κρίμα γιατί ξοδεύουν πολλά χρήματα, αλλά με λάθος τρόπο. Βέβαια δικά τους είναι και τα κάνουν ό,τι θέλουν.

Και ότι ο Αστέρας από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα βγήκε στην Ευρώπη σε αυτούς πιστώνεται. επομένως σε βάθος χρόνου μόνο εύσημα μπορείς να τους δώσεις. Όμως το θέμα είναι το "μέτρο" . Που ξεκινούν και που σταματούν οι αρμοδιότητες σου.

Στην Αγγλία οι ιδιοκτήτες δεν έχουν καμία σχέση με τα αποδυτήρια και την ομάδα. Κάνουν τον απολογισμό τους μετά από τρία χρόνια, γιατί συνήθως τότε θα κριθεί για πρώτη φορά το τεχνικός διευθυντής η ο κόουτς.

Και είναι πράγματι παράξενο καθώς ενώ έχουν γαλουχηθεί και διαπρέψει στο εξωτερικό, πως κόλλησαν την αρρώστεια του πολυπράγμονα Έλληνα ποδοσφαιρικού παράγοντα.

Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά ο Αστέρας έχασε μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο να συνεχίσει την ανοδική του πορεία αλλά και να κερδίσει την αγάπη όλων των Τριπολιτσιωτών κάτι που ως τώρα δεν το έχει πετύχει.

Πηγή: pamesports.gr