Εκτός αν ο Τσιώλης το κατάπιε για να τον απολύσουν και να τον αποζημιώσουν. Αν ένας προπονητής στραβώσει με τη διοίκηση επειδή του έφερε παίκτες τσαμπουκά, τα μπουμπουνάει την ίδια στιγμή. Επίσης 20 χρόνια προπονητής είναι ο Τσιώλης και παίκτες θα του έχουν φέρει χωρίς να πάθει το επάρατο λαλά. Οτι έπεσε το δυναμικό της ομάδας και μειώθηκαν οι φιλοδοξίες της επίσης είναι κουφό. Μια ομάδα σαν τον Αστέρα δεν μπορεί να είναι κάθε χρονιά και καλύτερη και αν αυτός είναι ο λόγος που έφυγε ο Τσιώλης, οι ομάδες με μεγαλύτερες δυνατότητες είναι ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, ο Ατρόμητος και ο Παναθηναϊκός, ο τελευταίος λόγω δυναμικής που του δίνει το όνομα. Φυσικά θα μπορούσε να φύγει για να μπορέσει να ξεκινήσει και πάλι από χαμηλά σε ομάδες με ιδιαιτερότητες, όπως ο Ολυμπιακός Βόλου που είχε σκίσει όταν τον προπονούσε ή να αναλάβει την ΑΕΚ στην Γ’ Εθνική. Μόνο που στη μία περίπτωση η κίνηση θα ξαναζεστάνει το φαγητό και στην άλλη ο Δέλλας δεν έχει αμφισβητηθεί. Για να δούμε λοιπόν τι θα δούμε σε μια περίπτωση που, επαναλαμβάνω, δεν οφείλεται στην ήττα από τον Παναθηναϊκό ή στις μεταγραφές αφού τα δημοσιεύματα για δυσαρέσκεια έχουν ξεκινήσει τον περασμένο Απρίλιο μετά το ματς με τον Αρη.

 

 

Καθαρά σαν άσκηση. Θα μπορούσε ποτέ να πάρει ο Ολυμπιακός τον Τσιώλη; Τα μεγάλα υπέρ είναι ότι ξέρει το ελληνικό πρωτάθλημα σαν την τσέπη του και οι ομάδες του έχουν παίξει καλή μπάλα. Τα κατά όμως είναι περισσότερα και για τα περισσότερα δεν φταίει ο ίδιος ο Τσιώλης. Δεν έχει προπονήσει ομάδα που να είναι μεγάλος αντίπαλος του Ολυμπιακού αλλά δεν έχει παίξει και στον Ολυμπιακό ώστε να είναι Λεμονής. Είναι 54 ετών και δεν μπορεί να περάσει σαν ελπίδα της προπονητικής. Δεν έχει προπονήσει ομάδα μεγαλύτερη του Αρη. Επαιξε στην Αναγέννηση Καρδίτσας, τη Λάρισα, τον Ιωνικό, τον Παναιτωλικό και τον Αστέρα Αμαλιάδας, hardly ονόματα που του επιτρέπουν να ανταλλάξει εμπειρίες με τον Σαβιόλα. Τέλος και κυριότερο έτσι και τον έπαιρνε στον Ολυμπιακό ο Βαγγέλης Μαρινάκης όλοι θα λέγανε ότι πάει να τη βγάλει στο τζάμπα. Ακόμα και αν είναι τόσο ηλίθιο που για να τον πάρει, θα έπρεπε να αποζημιώσει τον Μίτσελ.

Γνωστοί στην Ελλάδα δοκιμασμένοι προπονητές μπορούν να πάνε σε μεγάλες ομάδες μόνο όταν βρίσκονται σε κρίση. Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός πήρε τον Λίνεν στη χειρότερη στιγμή της πρόσφατης ιστορίας του. Η λογική της πρόσληψης δοκιμασμένων προπονητών είναι οι οπαδοί να ψηθούν ότι αν έκανε αυτά τα φοβερά πράγματα με μικρότερες ομάδες σκέψου τι έχει να κάνει με τους παικταράδες που έχουμε.

Μια που το θέμα είναι οι προπονητές, αυτός που πήγε στην κόλαση και ξαναγύρισε ήταν ο Αναστασίου. Με την αρχή που έκανε και με το 3-0 από τον Πανιώνιο, με τον Δώνη ελεύθερο, ο Αναστασίου υπό νορμάλ συνθήκες πρέπει να ήταν πιο νεκρός από αρνάκι στη Χασιά. Κάτι όμως η έλλειψη χρημάτων, κάτι ότι κέρδισε τρία κολλητά και τώρα μπορεί να έχει ένα μαξιλαράκι από επιτυχίες να πέσει στα μαλακά αν γίνει κάποια ζημιά.

 

Αλλος που παίζει στο «γυρίζω από την κόλαση» είναι ο Βοσνιάδης. Αν ο Απόλλωνας έχανε και το ματς με τον Λεβαδειακό και ο Βελής να ήθελε να τον κρατήσει, θα έπρεπε να πάρει τα πράγματά του να τα βάλει σε ένα χαρτόκουτο και να φύγει. Τον έσωσε όμως αυτός ο άγιος άνθρωπος ο Μαρτίνεζ, που χάνει το γκελ, τον Φαρινόλα και ό,τι άλλο μπορούσε να χαθεί, μπαίνει το τρίτο και ο Βοσνιάδης επέστρεψε στους ζωντανούς.

 

 

Φαβορί και αουτσάιντερ

 

 

Εριξα μια ματιά στη δίκη για τα στημένα. Οσο της αξίζει. Ο γενικός διευθυντής του ΟΠΑΠ Γιώργος Ηλιόπουλος δεν ήξερε τίποτα. Και σωστά η πρόεδρος του δικαστηρίου το έπιασε και του είπε ότι από τη μία λέει ότι δεν ξέρει τίποτα και από την άλλη ότι αν είχε κάνει κάτι ο Ψωμιάδης, ο Θωμάς Μητρόπουλος ή ο Ραβιόγλου θα είχε πληροφορίες, αλλά άντε να βγάλεις άκρη. Οταν ο άλλος δεν θέλει να μιλήσει και είναι γενικός διευθυντής οργανισμού, που μέχρι πρόσφατα ανήκε στο κράτος, στέλνει το μήνυμα και στους άλλους να το αφήσουν καλύτερα. Τέλος να πω ότι αν οι δίκες είχαν γίνει πριν από δυόμισι χρόνια αλλιώς θα είχαν φερθεί και οι κατηγορούμενοι και οι μάρτυρες. Το γράφω και για τις δίκες της Χ.Α. που αν πάνε σε ανάλογους χρόνους δεν έχουν νόημα. Δίκες που γίνονται για να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα του πολίτη πρέπει να είναι άμεσες. Οπως για παράδειγμα η δίκη του Επαμεινώνδα Κορκονέα για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου που ολοκληρώθηκε μέσα σε μήνες. Χωρίς αναβολές γιατί ο δικηγόρος έπρεπε να παραστεί σε άλλη δίκη και ο κατηγορούμενος είχε κρίση άγχους. Οταν το δικαστήριο το θέλει μπορεί να το κάνει, όπως με τη δίκη για τα στημένα που το δικαστήριο αρνήθηκε να δώσει αναβολή επειδή ο συνήγορος αγόρευε σε άλλη δίκη, λέγοντας «στείλτε τότε κάποιον άλλον από το γραφείο σας».

 

Χρειάζεται βέβαια το δικαστήριο να έχει και μια ιδέα για το αντικείμενο που δικάζει. Παράδειγμα η εισαγγελέας της δίκης που είπε ότι την παραξενεύει ότι όταν το φαβορί κερδίζει είναι φυσιολογικό, αλλά και όταν χάνει είναι φυσιολογικό. Φυσικά ισχύει αφού διαφορετικά θα κέρδιζαν μόνο τα φαβορί. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι όλοι να παίζουνε το αουτσάιντερ. Ακόμα περισσότερο να το παίζουνε στη διάρκεια του ματς, ενώ το φαβορί προηγείται. Και εντελώς τελείως να έχουν εμφανιστεί τρελά πονταρίσματα σε απίθανα στοιχήματα, όπως ανατροπές και διαφορές στα γκολ. Αυτά κοιτάζει η UEFA, τα περίεργα πονταρίσματα και βγάζει ένα ματς ύποπτο ή διεφθαρμένο και όχι αν έχασε ένα φαβορί.

Πηγή: SportDay

Τσιώλης Αστέρας Τρίπολης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS