Ίσως οι αριθμοί όντως να είναι ο…επιστημονικός τρόπος να πεις ψέματα στο ποδόσφαιρο. Ίσως πάλι και να κάνουν συγκεκριμένες μικρές αλήθειες που εν τέλει χαρακτηρίζουν το ίδιο το παιχνίδι. Όπως και να έχει είναι αναπόσπαστο κομμάτι πλέον η στατιστική. Και κατ επέκταση τα συμπεράσματα μέσα από τις συγκρίσεις που προσφέρει. Με αφορμή λοιπόν την δεύτερη διακοπή της περιόδου που διανύουμε και με βάση τους αριθμούς μια απόπειρα να τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα ο Ολυμπιακός του Μίτσελ και εκείνος του Ζαρντίμ. Στις δύο αφετηρίες. Έπειτα από επτά αγωνιστικές πρωταθλήματος και δύο αναμετρήσεις στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Ποιος έχει κάνει την καλύτερη εκκίνηση;

Πέρσι

Με τον Πορτογάλο στον πάγκο ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα είχε το απόλυτο έπειτα από 7 αναμετρήσεις. Μόνο νίκες. Δύο νίκες εντός με 4-0 (Λεβαδειακό, Ξάνθη), μια με 4-1 (Πανθρακικός) και τέσσερα τρίποντα…οριακά (1-2 τη Βέροια, 1-2 τον ΠΑΣ, 0-1 τον Ατρόμητο, 1-0 τον Αστέρα). Είχε συνολικά 18-3 τέρματα. Και μεγάλο πρωταγωνιστή τον Τζιμπούρ ο οποίος είχε προλάβει να σκοράρει οκτώ φορές. Με βάση την στατιστική είχε εκδηλώσει 89 τελικές στο πρωτάθλημα, ενώ είχε δεχτεί 53. Δηλαδή 12,5 τελικές ανά ματς στην επίθεση και 7,5 στην άμυνα. Αριθμοί νίκης αλλά σίγουρα σε καμία περίπτωση…χαρακτηριστικής κυριαρχίας. Σε αυτό το διάστημα ο κόουτς του Ολυμπιακού προσπαθούσε να τοποθετήσει σωστά τον Μασάντο στο χορτάρι. Να βρει λύσεις για το κενό που άφησε ο τραυματισμός του Αβραάμ. Να αλλάξει το αγωνιστικό πλάνο μιας ομάδας που μόλις είχε αποχωριστεί και τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της, τον Κέβιν Μιραλάς. Επί της ουσίας η διάταξη στην οποία επένδυε ήταν 4-3-3 και τα κυρίαρχα σημεία στις πρώτες στροφές πέραν της δεινότητας του Τρομοκράτη, σχετίζονταν με την εξαιρετική λειτουργία στις στημένες μπάλες και τη «συμμαχία» Χολέμπας-Αμπντούν αριστερά που ήταν ότι πιο δημιουργικό υπήρχε στο χορτάρι.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Ζαρντίμ Μίτσελ Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός