Δεν είναι αχαριστία, κύριε Σάντος!

Toυ Μιχάλη Τσώχου. 

Επίτηδες προτίμησα να γράψω την άποψη μου για το ματς με την Σλοβακία, αμέσως μόλις τελείωσε, δίχως να ακούσω τις δηλώσεις διεθνών και προπονητή. Να είμαι αποστασιοποιημένος από τις δικές τους εκτιμήσεις και όσο το δυνατόν, πιο κοντά σε αυτό, που οι περισσότεροι από εμάς είδαν. Ξέρω ότι πάντα οι δηλώσεις προσπαθούν να στρογγυλοποιήσουν την κατάσταση, για εσωτερικούς λόγους. Για να διατηρηθεί μια ισορροπία στα αποδυτήρια. Ακόμη και αν η άποψη του τημ και των παικτών είναι Α (και πως είναι δυνατόν να γίνεται διαφορετικά, ξέρουν πολύ καλύτερα από τον καθένα μας εάν έπαιξαν καλά, αν ακολούθησαν τις οδηγίες, αν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις), ποτέ δεν θα την παρουσιάσουν «ξερή». Θα την προσαρμόσουν σε αυτό, που εκείνοι θεωρούν ότι κάνει καλό στην ομάδα. Και σωστά πράττουν.

Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι τα όσα ακουστήκαν στα αποδυτήρια, στην Συνέντευξη Τύπου και την Μικτή Ζώνη, απέχουν παρασάγγας από την εικόνα, που σχημάτισε η πλειοψηφία του κόσμου.

Έχω ξαναπεί πως σέβομαι απεριόριστα αυτή την εθνική. Μπορεί να μην με ικανοποιεί πάντα αισθητικά, ιδιαίτερα όταν αγωνίζεται με υποδεέστερους αντιπάλους, αλλά σας εξήγησα εχθές τι φταίει κατά την ταπεινή μου άποψη. Είναι όμως ένα συγκρότημα με πάθος, που δεν σταματά να μάχεται, ακόμη και όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο. Παλεύει και προσπαθεί τα δικά της δυνατά στοιχεία, να την φέρουν πιο κοντά στην επιτυχία.

Αυτό όμως είναι άλλο, από τα όσα είπε ο κόουτς και νομίζω και κάποιοι διεθνείς. Πού είδε δηλαδή παραγωγή φάσεων ο σενιόρ; Αν εξαιρέσετε την ωραία αντεπίθεση με το τελείωμα του Σαλπιγγίδη, μια δυο ακόμη τελικές, ήρθαν μάλλον από καραμπόλες και λιγότερο από οργανωμένη προσπάθεια. Με τον ίδιο αντίπαλο στην Μπρατισλάβα η εικόνα μας ήταν σαφώς καλύτερη. Όπως και σε κάποια φιλικά. Καλό παιχνίδι, και ας χάσαμε τελικά, ήταν το ματς με την Γερμανία στο Γιούρο. Και όλα αυτά έχουν γίνει επί εποχής Σάντος, για αυτό και η απορία μου, ποιο λόγο εξυπηρετούσε να αλλοιώσει τόσο πολύ την εικόνα ο Πορτογάλος. Εκτός εάν το δικαιολογημένο ξέσπασμα του στο Λιχτενστάιν, είχε επίδραση στα αποδυτήρια, που δεν περίμενε ο προπονητής. Και ας μην έχουμε πληροφορηθεί κάτι. Τότε, ναι, εξηγείται κάπως το πράγμα.

Δύο ακόμη επισημάνσεις του, από την Συνέντευξη Τύπου, που επιτείνουν την απορία μου. Αναφέρθηκε στον Σαμαρά και ότι έπαιξε πολύ καλά την θέση, πίσω από τον φορ. Πιστεύω ειλικρινά, ότι ούτε ο πλέον κολλητός του Sam, δεν θα έλεγε κάτι τέτοιο, αφού φανερά ο Έλληνας επιθετικός ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό. Εξ ου και τα νεύρα του, λέω εγώ. Μπορεί να προσαρμοστεί, είναι μεγάλος παίκτης, δεν αμφιβάλει κανείς. Τώρα όμως, δεν προσφέρει όσα θα πρόσφερε, παίζοντας στην φυσική του θέση και εκεί που κάνει θραύση και με την Σέλτικ στην Ευρώπη, στα άκρα.

Επίσης αναρωτήθηκε ο Σάντος γιατί οι επιθετικοί μας, ενώ με τους συλλόγους έχουν εύκολο γκολ, στην εθνική δυσκολεύονται. Μα είναι εξαιρετικά απλό. Τόσο ο Μήτρογλου, όσο και ο Σααράς, αντιμετωπίζουν στα πρωταθλήματά τους, πολύ χειρότερους αμυντικούς, από τα κεντρικά δίδυμα, που κατά τεκμήριο συγκροτούν οι καλύτεροι της κάθε χώρας. Αλλά και τα χαφ που διαθέτουν πίσω και πλάι τους, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Μήτρογλου, είναι σαφώς ανώτερα από τους αντίστοιχους παίκτες της εθνικής. Είναι ξένοι και για αυτό πληρώνονται και μεγάλα συμβόλαια. Όσο για τον Σαλπιγγίδη, φαντάζομαι πως ο κόουτς έχει μείνει σε άλλες εποχές, διότι ο Δημήτρης τελευταία παίζει στα άκρα, ή δεν παίζει (επιλογή Στέφενς) και τα τέρματα του είναι λιγότερα. Και σε αυτόν επίσης ισχύουν τα παραπάνω.

Όλα αυτά συνιστούν αχαριστία; Ούτε καν. Διαπιστώσεις, καλοπροαίρετες, από την εικόνα, που παρουσιάζει η εθνική. Που θα τιμούμε και θα της κάνουμε και κριτική, ακριβώς γιατί τους αγαπάμε και εμείς και οι φίλαθλοι και πιστεύουμε, ότι έχουν δικαίωμα να βρεθούν στα γήπεδα της Βραζιλίας. Και η 2η θέση με τα μπαράζ, δεν συνιστά επιτυχία. Θα σας το εξηγήσω όμως αύριο.

Πηγή: pamesports.gr