Όταν οι «φτωχοί συγγενείς» του ελληνικού πρωταθλήματος επιμένουν στις φαιδρές αναζητήσεις τους για… γωνίες στο δεκάρικο, μετρώντας φάουλ, κάρτες και κατοχή μπάλας, αποθεώνοντας τις ομάδες τους, όταν και όποτε τη… σκαπουλάρουν φτηνά απέναντι στον Ολυμπιακό (!) και εξυμνώντας εκείνους που δεν παρασύρθηκαν από τον «κόκκινο χείμαρρο», αρκούμενοι σε μια «τιμητική ήττα», οι «ερυθρόλευκοι» πατούν τη γη της επαγγελίας τους.
Παίζουν εκεί που ανήκουν – λόγω κλάσης, ποιότητας και αξίας – στο Champions league και το χαίρονται, το ζουν και το απολαμβάνουν, υφαίνοντας για ακόμα μία ευρωπαϊκή βραδιά, την σημαία τους με αστέρια και βροντοφωνάζοντας το γνωστό, περιπαικτικό σύνθημα: «Εμείς Ευρώπη κι εσείς… στο Νευροκόπι»…

Στον αστερισμό της διεθνούς ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και πάλι λοιπόν, την Τρίτη, ο Ολυμπιακός, με κίνητρο μια καθοριστική νίκη επί της Μπενφίκα, η οποία θα ανοίξει ξεκάθαρα τα πανιά πρόκρισης στους «16» της διοργάνωσης.
Ναι, η θετική έκβαση της μεγάλης μάχης των πρωταθλητών Ελλάδας στην 4η αγωνιστική των ομίλων, θα τους οδηγήσει εκ του ασφαλούς σε έναν από τους υψηλότερους στόχους της χρονιάς: Στο ανέβασμα επιπέδου τους, σκαρφαλώνοντας όλο και ψηλότερα στο ευρωπαϊκό στερέωμα και το Champions League.

Το δεύτερο φετινό ευρωπαϊκό παιχνίδι των Πειραιωτών στο Καραϊσκάκη δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ξεκάθαρο «τελικό πρόκρισης» στην επόμενη φάση. Καθώς με το ζευγάρωμα των νικών του στη διοργάνωση, συν τον βαθμό της Λισαβόνας, ο Ολυμπιακός αγκαλιάζει το πλασάρισμά του στη «16άδα» του θεσμού.
Κάτι αντίστοιχο ασφαλώς ισχύει και για τους Πορτογάλους, μέσα από τα δύο καθοριστικά ντέρμπι με την ελληνική ομάδα, γι’ αυτό και η αναμέτρηση της Τρίτης παίρνει χαρακτήρα «ρώσικης ρουλέτας», με τον χαμένο του παιχνιδιού να… χάνεται (εκτός εξαιρετικού απροόπτου) και στον τελικό απολογισμό.

Είναι ένα ματς που δεν χωρούν σφάλματα, απόσπαση προσοχής και συγκέντρωσης, έλλειψη πάθους, συνοχής και πίστης για την επικράτηση. Το 1-1 του «Ντα Λουζ» ναι μεν μπορεί να αποτελέσει και τον οδηγό αντιμετώπισης των «Αετών», αλλά και από την άλλη είναι επικίνδυνο να παραπλανήσει.
Υπό την πίεση του αποκλεισμού προσωπικά περιμένω μια καλύτερη Μπενφίκα από εκείνη που είδαμε στη Λισαβόνα, προ δύο εβδομάδων. Τότε ο Ολυμπιακός την αιφνιδίασε και τη στρίμωξε με ένα σούπερ παιχνίδι, το οποίο όσο και αν είχαν «διαβάσει» τον Μίτσελ και τους ποδοσφαιριστές του, δεν ήταν αναμενόμενο για τους Πορτογάλους.
Τώρα οι Λουζιτανοί ξέρουν… Είδαν κι έπαθαν στο πρώτο παιχνίδι, οπότε ήρθαν στην Ελλάδα γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι τους περιμένει, αν δεν αποδώσουν το βέλτιστο των δυνατοτήτων τους.

Τον πρώτο λόγο ο Ολυμπιακός


Ό,τι και να κάνει όμως σ’ αυτή τη χρονική στιγμή η Μπενφίκα, η τύχη δεν είναι στα πόδια των παικτών της, αλλά στων αντιπάλων της. Ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο, ως γηπεδούχος και με τη δύναμη του βροντερού κόσμου του στις κερκίδες.
Η βραδιά είναι «ερυθρόλευκη» υπόθεση, αρκεί να υπάρχει υπομονή και αυτοσυγκέντρωση σε κάθε στιγμή του αγώνα από την ομάδα του Μίτσελ.
Με τις γραμμές κοντά, την πίεση ψηλά και ανεξάντλητα, 11 μαχητές και «μαραθωνοδρόμους» - γιατί οι απαιτήσεις για τρεξίματα είναι δεδομένες – 11 παθιασμένους πολεμιστές πρόκρισης με φόντο τη δόξα, τη φήμη και το χρήμα, για μένα η Μπενφίκα δεν θα έχει καμία τύχη στο Φάληρο.

Ο θεμελιώδης λίθος για τη νίκη της ελληνικής ομάδας είναι το αυστηρό και κεφαλαιώδες «δόγμα» του Champions League: Άριστη αλληλοκάλυψη με ανασταλτική και αμυντική λειτουργία για σεμινάρια.
Αν ο Ολυμπιακός ελέγξει το κέντρο και το ρυθμό του ματς, σφραγίζοντας τους διαδρόμους προς την εστία του Ρομπέρτο, τα υπόλοιπα θα κυλήσουν φυσιολογικά. Τα περίφημα επιθετικά ξεσπάσματα θα προκύψουν με τη σειρά τους, θα ακολουθήσουν τα σφυροκοπήματα των φιλοξενούμενων, ο Μήτρογλου (κλασικά) θα… οπλίζει και το φινάλε θα είναι το ιδανικό.

Ακόμα κι αν υποκύψει μετά στο Παρίσι, κόντρα στην αχτύπητη δύναμη του ομίλου, την Παρί Σεν Ζερμέν, η τελευταία αγωνιστική στο Καραϊσκάκη, εναντίον του «σάκου του μποξ» της παρέας, Άντερλεχτ, δεν γίνεται να είναι τίποτα διαφορετικό από το κερασάκι στην γλυκιά γεύση της πρόκρισης στην επόμενη φάση.

Υ.Γ.: Κάποιες προβλέψεις για τη συγκρότηση της 11άδας: Ξεκινώ από τον Σαλίνο. Η εξαιρετική φόρμα που διανύει ο Βραζιλιάνος και η «τριβή» του στις αναμετρήσεις με την Μπενφίκα στα τρία χρόνια παρουσίας του στην Μπράγκα, νομίζω ότι σιγουρεύουν τη θέση του σαν δεξί μπακ.
Κατά συνέπεια, τα τρεξίματα και το πείσμα του Μανιάτη θα είναι το στίγμα του Ολυμπιακού στη μεσαία γραμμή, όπου με σίγουρη την παρουσία του Σάμαρη, ψάχνουμε για τον τρίτο του άξονα. Μπορεί ο Τσόρι, πιθανώς όμως και ο Φουστέρ, σαν επιθετικός μέσος πίσω από τον Μήτρογλου. Το δίδυμο, δηλαδή, που σχηματίστηκε από τον Μίτσελ στο τελευταίο 20άλεπτο του ντέρμπι της Λεωφόρου και απέφερε το γκολ της μεγάλης νίκης.
Αν συμβεί αυτό, δεν αποκλείεται να είναι και ο Σαβιόλα παρών στο σχήμα (εφόσον δεν προτιμηθεί καθόλου ο Ντομίνγκες για ξεκίνημα), με τον Βάις στη γραμμή κρούσης, σε ένα ακόμα φουλ επιθετικό πνεύμα του Ολυμπιακού σε ευρωπαϊκό ματς.
Σιόβας-Μανωλάς φυσικά το ντουέτο των κεντρικών μπακ, Χολέβας αριστερά και βέβαια Ρομπέρτο κάτω από τα γκολπόστ.