Τον ένα πρωταθλητή (αυτόν σε ομαδικό επίπεδο) λίγο – πολύ τον γνωρίζαμε όλοι μας από το ξεκίνημα της χρονιάς. Όσο κι αν το «άστρο» που συνόδευε τον ΠΑΟΚ στα περισσότερα παιχνίδια του σου επέτρεπε να διατηρείς την προσδοκία ότι μπορούσε να υπάρξει κάποιος σοβαρός ανταγωνιστής του Ολυμπιακού στο δρόμο προς τον τίτλο, όλοι βαθιά μέσα μας γνωρίζαμε ποιος θα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του φετινού πρωταθλήματος.
Το δεύτερο πρωταθλητή όμως (αυτόν σε ατομικό επίπεδο) της φετινής σεζόν, όχι μόνο δεν τον γνωρίζαμε, αλλά πριν από τρεις μήνες ούτε καν διανοούμασταν ότι θα κάθεται στον «ερυθρόλευκο» πάγκο και θα ονομάζεται Μίτσελ.
Ναι, είναι φοβερή η αίσθηση του γκολ που διακρίνει τον Κώστα Μήτρογλου, η οποία του επιτρέπει να γίνεται πρωταγωνιστής ακόμη και στα παιχνίδια που είναι ο χειρότερος παίκτης της ομάδας του. Ναι, είναι εκπληκτικός ο τρόπος που εξέθεσε το Λίνο ο… πυραυλοκίνητος Τζόελ Κάμπελ. Ωστόσο το πρόσωπο του κατ' ευφημισμόν ντέρμπι κορυφής του Φαλήρου δεν είναι άλλο από τον απόλυτο έως τώρα αθόρυβο πρωταγωνιστή της φετινής εντυπωσιακής πορείας του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Και η νύχτα της 10ης Νοεμβρίου 2013 έχω την αίσθηση ότι θα αποδειχτεί ιδιαίτερα σημαδιακή για την παρουσία του Μίτσελ στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά. Ήταν το βράδυ όπου και οι… άπιστοι Θωμάδες πείστηκαν ότι αυτός ο άνθρωπος όχι μόνο αξίζει να κάθεται στον πάγκο της αγαπημένης τους ομάδας, αλλά πλέον πολλοί έφτασαν στο σημείο να δουν στο πρόσωπό του τον άξιο διάδοχο του Ερνέστο Βαλβέρδε.
Ο προπονητής δεν κρίνεται μόνο από το σύστημα και την τακτική
«Άξιος διάδοχος του Ερνέστο Βαλβέρδε». Από μόνη της η συγκεκριμένη φράση αποτελεί βαριά κληρονομιά για οποιονδήποτε προπονητή, πόσο μάλλον για έναν τεχνικό που από τα μέσα Αυγούστου εμφανιζόταν να τσεκάρει καθημερινά το εισιτήριο της επιστροφής για τη Μαδρίτη.
Δεν το κρύβω ότι είμαι φανατικός… Τσιγκουρικός. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ο Μίτσελ έχει ξεπεράσει ήδη σε αρκετούς τομείς ακόμη και τον Ερνέστο. Βλέπετε, στην Ελλάδα θεωρούμε ότι ένας προπονητής κρίνεται αποκλειστικά από την τακτική και από το σύστημα με το οποίο παρατάσσει την ομάδα του. Μέγα λάθος…
Τακτικά, ο Μίτσελ δεν με έχει πείσει ακόμη ότι είναι καλύτερος προπονητής από τον Βαλβέρδε. Με έχει πείσει όμως ότι είναι καλύτερος μάνατζερ. Με έχει πείσει ότι είναι καλύτερος διαχειριστής του υλικού που έχει στα χέρια του. Με έχει πείσει ότι δουλεύει καλύτερα με τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Και δεν είμαι ο μόνος που έχει πειστεί…
Το βράδυ της Κυριακής άνοιξα πανιά και… σερφάρισα στο διαδίκτυο χαζεύοντας περισσότερο αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού μετά το θρίαμβο επί του ΠΑΟΚ. Το 90% των σχολίων και των μηνυμάτων αφορούσε τον Μίτσελ.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού διαπιστώνει αυτά που βλέπει οποιοσδήποτε δεν επιχειρεί να μειώσει τη συνεισφορά του Ισπανού στη φετινή ονειρεμένη πορεία των Πειραιωτών, καθαρά από εγωισμό (επειδή μια φορά κι έναν καιρό τον θεωρούσε… ταβερνιάρη και ως γνήσιος Έλληνας είναι αδύνατον να αναθεωρήσει την άποψή του). Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς;
Από την εμπιστοσύνη που έδειξε στον Μήτρογλου η οποία μετέτρεψε τον Έλληνα άσο σε ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού χρηματιστηρίου;
Από την ανάδειξη του Σάμαρη ως το νέο… best thing της ελληνικής ποδοσφαιρικής βιομηχανίας;
Από την τεράστια βελτίωση που εμφανίζουν στο παιχνίδι τους παιδιά όπως ο Μανωλάς και ο Σιόβας;
Από την επιμονή του να χτίσει το δικό του Ολυμπιακό πάνω σε έναν τερματοφύλακα όπως ο Ρομπέρτο;
Από τη δικαιοσύνη που χαρακτηρίζει τις επιλογές του από τα φιλικά του καλοκαιριού και από το σεβασμό των παικτών που έχει κερδίσει με τη σωστή διαχείριση του έμψυχου δυναμικού;
Από τον τρόπο που επεμβαίνει στα παιχνίδια με τις αλλαγές του διορθώνοντας ακόμη και από την ανάπαυλα του ημιχρόνου ακόμη και δικά του λάθη;
Όλα τα παραπάνω δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την τακτική ενός αγώνα ή με το σύστημα της ενδεκάδας που χρησιμοποιεί. Το ποδόσφαιρο όμως δεν είναι σκάκι, γιατί πολύ απλά ο κάθε προπονητής δεν κινεί με τα χέρια του άψυχα πιόνα, αλλά νεαρά παιδιά που βράζει το αίμα τους.
Ένας προπονητής πρέπει να είναι πάνω απ' όλα ψυχολόγος. Και ο Μίτσελ στο σκέλος της προσωπικής επαφής και της επικοινωνίας με τους ποδοσφαιριστές του, απλά… παραδίδει σεμινάρια. Πάρτε για παράδειγμα τον Κάμπελ. Το παλικάρι προερχόταν από μια τραγική εμφάνιση στο ντέρμπι της Λεωφόρου και μετέτρεψε το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ σε προσωπικό του ρεσιτάλ. Για να συμβεί αυτό έπρεπε κάποιος να του μιλήσει, κάποιος να τον εμπνεύσει, κάποιος να τον καθοδηγήσει.
Ο Ιβάν, ο Στέφενς και η υπομονή
Ίσως γίνομαι κουραστικός. Θα επαναλάβω όμως για χιλιοστή φορά τον τελευταίο μήνα ότι η αντιμετώπιση που έτυχε ο Μίτσελ από τη συντριπτική πλειοψηφία του αθλητικού Τύπου και ο τρόπος που κατάφερε να αποδείξει – μέσω της δουλειάς του – ότι αξίζει και με το παραπάνω να κάθεται στον πάγκο του Ολυμπιακού, αποτελεί για όλους μας ένα μεγάλο μάθημα.
Και ο πρώτος που πρέπει να διδαχτεί από αυτή το μάθημα είναι ο… Ιβάν Σαββίδης. Ο ηγέτης του ΠΑΟΚ θα βρεθεί για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τις τάσεις αυτοκαταστροφής που χαρακτηρίζουν το «Δικέφαλο», όλα αυτά τα χρόνια, μετά από ήττες σαν τη χθεσινή. Τώρα είναι που πρέπει να υψώσει ασπίδα προστασίας γύρω από τον Στέφενς. Τώρα είναι που πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και να τον εμπιστευτεί. Να τον αφήσει – αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο – να χτίσει τη δική του ομάδα. Να επιλέξει ο ίδιος τα υλικά που θέλει να χρησιμοποιήσει στην ποδοσφαιρική του συνταγή. Γιατί μέχρι τώρα ο Ολλανδός σεφ… μαγείρευε με υλικά που του προμήθευαν. Όπως ακριβώς έκανε πέρσι ο Μίτσελ με τα γνωστά αποτελέσματα που προκαλούσαν… στομαχικές διαταραχές στους φίλους του Ολυμπιακού.
Ο νέος ΠΑΟΚ βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι του. Και σ' αυτές τις περιπτώσεις η υπομονή αποτελεί τον καλύτερο σύμβουλο. Ας ρωτήσει ο Ιβάν Σαββίδης τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Κάτι έχει να τον συμβουλέψει…
Υ.Γ. Και τώρα τι κάνεις αν είσαι Σάντος; Ξεκινάς ή δεν ξεκινάς τον πρωτάρη Σάμαρη στη βασική ενδεκάδα της εθνικής κόντρα στους Ρουμάνους; Επιλέγεις τον κορυφαίο σε απόδοση αμυντικό μέσο που διαθέτεις αυτή τη στιγμή στα χέρια σου παρά την απειρία του, ή καταφεύγεις σε άλλες πιο δοκιμασμένες λύσεις; Έχουμε πολλά να συζητάμε μέχρι την Παρασκευή…
Πηγή: Sentragoal.gr