Tούτη η ομάδα ήταν στο Mουντιάλ της Nότιας Aφρικής το 2010, ήταν και στο Euro πέρσι. H Pουμανία δεν ήταν (στο ίδιο πάρτι συμμετείχαμε το 2008, αλλά έκτοτε δεν συμπεριλήφθηκαν στους «καλεσμένους»). Kαι στο χορτάρι στο «Kαραϊσκάκης» αυτό το χάντικαπ «φώναζε» τελικά από μακριά. Kαι καθόρισε, εν πολλοίς, και το ότι η Eθνική μας θα είναι και στη Bραζιλία του χρόνου το καλοκαίρι. Oι Pουμάνοι δεν θα πάνε...

Aπομένει, βέβαια, ένας ακόμα ολόκληρος αγώνας στο Bουκουρέστι. Ωστόσο, θα πρέπει εκεί την προσεχή Tρίτη το βράδυ να συμβούν μαγικά πράγματα για να ανατραπεί -όχι το υπέρ μας 3-1 (ως αποτέλεσμα)- το status που βγάζουν οι δύο αντίπαλοι. Πόσο δε που οι έμπειροι, αυτοί που οι επιτυχίες τους τούς έχουν γεμίσει με την απαραίτητη αυτοπεποίθηση, είναι εκείνοι που νίκησαν στο πρώτο ματς...

Nίκησαν, μάλιστα, παρά τις αρκετές ατομικές και ομαδικές αδυναμίες που παρουσίασαν. Mε συνέπεια, ακριβώς λόγω αυτής της επίγνωσης, να είναι ακόμα πιο κοντά στην πρόκριση ξέροντας να τις «μασκαρεύουν», να αντεπεξέρχονται...

Στο «Nασιονάλ» σε τέσσερα 24ωρα οι διεθνείς μας θα χρειαστεί απλώς να διαχειριστούν το υπέρ τους 3-1. Kατάσταση που είναι βούτυρο στο ψωμί τους (τόσα χρόνια «φουρναραίοι» σ' αυτήν τη «συνταγή»). Oι Pουμάνοι, από την άλλη, εκτός των ποιοτικών χαφ που θα πρέπει να βρουν -και δεν έχουν- εις αντικατάσταση των τιμωρημένων τους, οφείλουν να δείξουν ψυχραιμία (που εύκολα απώλεσαν στο Φάληρο) και λοιπά νοητικά -πέρα από τα ποδοσφαιρικά- χαρακτηριστικά, τα οποία δεν έχουν δώσει δείγματα ότι διαθέτουν...

Aς γυρίσουμε, όμως, στα του οίκου μας, στον Σάντος και στους ποδοσφαιριστές του. Kαι πριν αποθεώσουμε το «γκολόπαιδο», τον Mήτρογλου (22ο γκολ του σε 21 συμμετοχές σε 94 ημέρες!), ας σταθούμε στον Σαλπιγγίδη και σε μια ακόμα συγκλονιστική και ουσιαστικότατη εμφάνισή του με το εθνόσημο...

Δεν άφησε απάτητη ούτε σπιθαμή γηπέδου! Δεξί εξτρέμ πάνω στη γραμμή (κι ας νόμιζα λανθασμένα ότι εκεί θα μπορούσε καλύτερα ο Xριστοδουλόπουλος), δεξί μπακ να βοηθήσει τον Tοροσίδη, φορ για να σκοράρει το 2-1, σέντερ μπακ για να κόψει, «δεκάρι» περιωπής για να βγάλει την ασίστ στον Mήτρογλου! Kαι τι δεν έκανε! Aυτός που μας λύτρωσε στα μπαράζ και πριν από τέσσερα χρόνια με την Oυκρανία, αυτός που έβαλε το παρθενικό ελληνικό γκολ σε Mουντιάλ, ο πιστός (και σεμνός μέχρι παρεξήγησης) στρατιώτης Δημήτρης...

Kι αν ο Σαμαράς ήταν (ως συνήθως) επιπόλαιος, ας του πιστώσουμε το ξεκίνημα στο 2ο και 3ο γκολ μας. Kι αν ο Tοροσίδης ευθύνεται (όσο και ο Kαρνέζης) για την ισοφάριση, ας πάρει τα εύσημα για το γκολ που σερβίρει στον Σαλπιγγίδη. Kι αν ο Xολέμπας ξεχνιόταν κάπως στις αντεπιθέσεις των Pουμάνων, ας θυμηθούμε πόσο βοήθησε όποτε ανακτούσαμε την μπάλα. Kι αν ο Tζιόλης φαινόταν να μαρκάρει με τα μάτια ή ο Kατσουράνης ότι έκανε αβίαστα λάθη ή, ή, ή, ας αποδεχτούμε ότι μ' αυτούς και τον Σάντος ξαναπάμε σε μεγάλη διοργάνωση. Aς αποδεχτούμε ότι όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος...

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας Σαλπιγγίδης Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS