Δέκα χρόνια κλείνουν στόματα!

Ο Κώστας Κατσουράνης εξηγούσε προχθές στο NovaΣΠΟΡ Fm για μια ακόμα φορά τι είναι αυτό που ενοχλεί τους παίκτες της Εθνικής περισσότερο.

Θα το ονόμαζα κάπως περιφραστικά «συκοφαντική και ισοπεδωτική κριτική». Κανένας από τους παίκτες της Εθνικής δεν έχει θυμώσει αν τον κατηγορήσεις για κακή απόδοση σε κάποιο παιγνίδι: συνήθως οι παίκτες ξέρουν πότε έχουν παίξει άσχημα και το χουν νιώσει στη διάρκεια του ματς.

Οι διεθνείς μας στραβώνουν όταν πιάνεσαι από μια κακή τους βραδιά, για να τους καταλογίσεις ένα είδος ανικανότητας, που κάνει όλη την προηγούμενη καριέρα τους να μοιάζει συμπτωματική ή ακόμα χειρότερα αποτέλεσμα τύχης. Ακόμα περισσότερο στραβώνουν όταν πιάνεσαι από την κακή τους απόδοση για να κάνεις σχόλια για τον χαρακτήρα τους.

Κριτικές
Προφανώς η Εθνική μας δεν έχει τους καλύτερους παίκτες του κόσμου - αμφιβάλω αν τους έχει κάποια Εθνική. Σίγουρα υπάρχουν κάμποσες ομάδες στον κόσμο που έχουν στις 22άδες τους κάμποσους παίκτες καλύτερους από τους δικούς μας. Παντού οι κριτικές για τα πεπραγμένα των προπονητών και των ποδοσφαιριστών στις εθνικές ομάδες είναι υπερβολικές - ως προς το αρνητικό τους κομμάτι. Όμως με τη δική μας Εθνική συμβαίνει κάτι περίεργο και σε αυτό τον καταλαβαίνω και τον Κατσουράνη και τον Καραγκούνη, που επειδή το έχουν ζήσει δέκα χρόνια αυτό μοιάζουν καμιά φορά να πνίγονται: εδώ υπάρχει η αίσθηση πως μια σημαντική μερίδα του κόσμου (και κατ' επέκταση και μια ομάδα δημοσιογράφων που του κόσμου αυτού τα αυτιά χαϊδεύει) περιμένει πραγματικά στη γωνία για μια αποτυχία της Εθνικής, γιατί έχει εκτεθεί όλα αυτά τα χρόνια από τις επιτυχίες της. Παραδόξως στο μυαλό πάρα πολλών η Εθνική μας έχει κάνει εδώ και μια δεκαετία επιτυχίες που δεν αξίζει - λες και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν συμπτώσεις που επαναλαμβάνονται επ' άπειρον! Έτσι κάθε νέα επιτυχία, αντί να κλείνει στόματα, απλά κάνει τους αμφισβητίες χειρότερους: οι άνθρωποι δύσκολα δέχονται ότι κάνουν λάθος εκτιμήσεις. Ετσι η όποια κριτική μερικές φορές γίνεται εμετός! Όταν υπάρχει η δυνατότητα, δηλαδή όταν έχει γίνει η στραβή, ακολουθεί ξεσάλωμα. Ο Κατσουράνης ξέρει ότι αν η ομάδα στη Βραζιλία δεν πάει πολύ καλά, πάλι θα πέσουν κάποιοι να την ξεσκίσουν, επιχειρώντας να ακυρώσουν όσα στη δεκαετία πέτυχε!

Ανυπόφορο
Είναι κακό αυτό; Δεν είναι απλά κακό: είναι ανυπόφορο. Όσο κι αν ένας επαγγελματίας αθλητής δίνει διαρκώς εξετάσεις, και πρέπει για να κρατιέται στην κορυφή να έχει συνεχώς καλά αποτελέσματα, εν τούτοις το να σε περιμένουν δέκα χρόνια στη γωνία για να σου αφιερώσουν κάποια στιγμή τον πιο εμετικό από τους επικήδειους, είναι απίστευτο. Αν η Εθνική αποκλειόταν από τη Ρουμανία, ο Κατσουράνης θα ήταν ένας τελειωμένος, ο Καραγκούνης ένας παρωχημένος, ο Σαλπιγγίδης ένας κυνηγός που έχει πάρει διαζύγιο από το γκολ, ο Σαμαράς ένας τύπος που ασχολείται με τα μαλλιά του, ο Μανιάτης ένας άμπαλος, ο Μήτρογλου ένας τυχεράκιας: όλα αυτά είναι σαν να τα ακούω και με ενοχλούν και μένα, γιατί είναι και άδικα και έχουν και μικρή σχέση με την πραγματικότητα. Συχνά πιστεύω ότι οι παίκτες αυτοί βρίσκουν τη δύναμη να κερδίζουν καθοριστικά ματς ακριβώς για να αποφύγουν τον οχετό που κάποιοι χρόνια τώρα βάζουν μπροστά τους ελπίζοντας να τους πετάξουν μέσα! Ειδικά τον Καραγκούνη και τον Κατσουράνη υπάρχουν άνθρωποι που ποτέ δεν θα τους συγχωρήσουν ότι κέρδισαν το Euro. Είναι όσοι είχαν αποφασίσει πως αυτό το κατόρθωμα από Έλληνες ποδοσφαιριστές είναι αδύνατο να γίνει: το δικό τους τότε ξεβράκωμα, τους έχει οδηγήσει στο να νιώθουν για αυτούς τους δύο ένα απερίγραπτο μίσος.

Σημαντικότεροι
Η Εθνική μας δεν παίζει με τη Ρουμανία, τη Βοσνία, τη Λετονία κι αύριο τη Βραζιλία ή την Αργεντινή: παίζει κυρίως με αυτούς τους ακούραστους επικριτές της που την περιμένουν χρόνια τώρα να τη δουν να αποτυγχάνει για να την ισοπεδώσουν. Ομολογώ ότι όταν η Εθνική κέρδισε το Euro, εγώ έφτασα στο άλλο άκρο: ορκίστηκα στον εαυτό μου να είμαι πάντα επιεικής με εκείνα τα παιδιά που μου χάρισαν τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου και έκτοτε πάντα προσπαθώ περισσότερο να τους καταλάβω και λιγότερο να τους κρίνω. Μου συνέβαινε με όλους, μου συμβαίνει πολύ με τους δυο τελευταίους, δηλαδή τον Κατσουράνη και τον Κάρα ίσως τους περισσότερο υπέροχους. Κάθε τους επιτυχία είναι υπέροχη. Κυρίως γιατί σκέφτομαι τα ξινισμένα μούτρα όσων είχαν αποφασίσει δέκα χρόνια πριν ότι δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Ενώ πλέον, τώρα που την ξαναπάνε στο Μουντιάλ την ομάδα, υπάρχει η βάσιμη υποψία ότι είναι οι δυο σημαντικότεροι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας στην ιστορία της.

Δεν γίνονται όλα
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ Γιώργος Σαρρής μίλησε μετά την επικύρωση της πρόκρισης για «κονδυλοφόρους» που, αν η Εθνική αποκλειόταν, θα έστηναν στον τοίχο την ομοσπονδία. Δυσκολεύομαι να του δώσω άδικο, όμως οι πιο διασκεδαστικοί πανηγυρτζήδες της βραδιάς, δεν είναι οι κονδυλοφόροι, αλλά οι κύριοι της κυβέρνησης, που στείλανε συγχαρητήρια, ενώ λίγες μέρες πριν το μπαράζ, κρατικές υπηρεσίες μπούκαραν στην ΕΠΟ για να διερευνήσουν καταγγελίες για σκάνδαλα που έγιναν προ δεκαετίας! Προσοχή: όχι τωρινές ιστορίες, αλλά σκάνδαλα, λέει, των εποχών Γκαγκάτση και Πιλάβιου, που τα θυμήθηκαν παραμονές των μπαράζ!

Αν ήμουν ο Σαρρής με αυτούς θα τα έβαζα: όχι με τους εισαγγελείς και τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ που εκτελούν εντολές, αλλά με τους κήνσορες της κυβέρνησης που δεν ξέρουν τι θέλουν. Ήδη ο υφυπουργός κ. Ανδριανός ετοιμάζει νομοπαρασκευαστικές επιτροπές με στόχο την κατάργηση του αυτοδιοίκητου, γνωρίζοντας πως αν υπάρξουν πάλι τέτοιου είδους νομοθετήματα, το αποτέλεσμά τους θα είναι ο αποκλεισμός της Εθνικής από το μουντιάλ.

Πριν ο Σαμαράς και ο Παναγιωτόπουλος αρχίσουν τα μπράβο, ας ξεκαθαρίσουν τι θέλουν. Παρεμβάσεις στην ομοσπονδία; Τέλος του αυτοδιοίκητου; Σιγά το δύσκολο! Βάζουν τον Κορέα να φτιάχνει νόμους και να μπουκάρει στην ΕΠΟ και το πετυχαίνουν. Θέλουν από την άλλη επιτυχίες της Εθνικής σαν την προχθεσινή; Αφήνουν την ομοσπονδία να δουλέψει όπως ξέρει, εξηγούν στους διάφορους σαλεμένους ότι το αυτοδιοίκητο είναι προϋπόθεση για τη λειτουργία της, δίνουν στις Ενώσεις τα λεφτά που χρωστάνε και μπορούν να καμαρώνουν όταν ο Μήτρογλου σκοράρει. Όλα δεν γίνονται.

Τουλάχιστον όλα αυτά τα φωτεινά μυαλά, την επόμενη φορά που θα θελήσουν να ερευνήσουν σκάνδαλα της ΕΠΟ που έγιναν το 2003 και το 2007, ας φροντίσουν να κάνουν τις επιδείξεις κάθαρσης μετά από μεγάλα ματς της Εθνικής. Γιατί τώρα, που βιάστηκαν εκτέθηκαν. Όσοι καταλαβαίνουν τι θέλανε να πετύχουν, απλά γελάνε

Η Γαλλία και η Ελλάδα να κερδάνε...
Εντυπωσιακή η διαιτησία του Μάζιτς: αληθινή απόδειξη για το πόσο έχει μεγαλώσει μαζί με την Εθνική και η ομοσπονδία μας, χάρη στον Τέο! Μεγαλύτερη αβάντα από την Εθνική μας είχε μόνο η Γαλλία του Μισέλ, την οποία ο Σκόμινα πήγε καροτσάκι στη Βραζιλία διαλύοντας τους έρημους τους Ουκρανούς. Τόσο εντυπωσιάστηκα από τα πεπραγμένα του, ώστε ρώτησα (κι απάντηση δεν πήρα) αν τα τελευταία σεμινάρια των top class της UΕFΑ τα έχει κάνει ο Γιάννης ο Σπάθας! Ώρα είναι να σκάσει καμιά κασέτα που να ακούγεται ότι η Γαλλία και η Ελλάδα να κερδάνε κ.λπ. κ.λπ