«Ποτέ δεν έχει πει ο κ. Γιαννακόπουλος πως θα αναλάβει τα χρέη προηγούμενων ετών. Λογικό κι επόμενο απ’ τη στιγμή που σε καμία περίπτωση δεν φέρει ευθύνη γι’ αυτά». Λογικό και επόμενο δεν είναι αφού συνήθως όταν παίρνει κάποιος ανώνυμη εταιρεία να αναλαμβάνει και τις υποχρεώσεις της, αλλά ο κάθε ένας έχει δικαίωμα να κάνει την πρόταση που θέλει. Η οποία στην περίπτωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν είναι και πρωτόγνωρη. Το ίδιο ακριβώς έλεγε και ο Δημήτρης Μελισσανίδης πριν αναλάβει την ΑΕΚ. Επειδή όμως η διαγραφή των χρεών με χρεοκοπία επιβάλλει και υποβιβασμό ας κοιτάξουμε το θέμα πιο ανώδυνα. Είναι δυνατόν να καλυφθούν τα υπάρχοντα χρέη;

 

Μεγαλύτερος μέτοχος στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι η «Παναθηναϊκή Συμμαχία» με περίπου 67%. Αν η «Συμμαχία» είχε λεφτά να βάλει, τα έβαζε και από μόνη της, Ο Αλαφούζος σαν πρόσωπο ό,τι είχε να βάλει το έβαλε περιλαμβανομένου και ενός ομολογιακού δανείου που έχει πάρει για την ΠΑΕ. Μετά υπάρχουν ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ο Νίκος Πατέρας και ο Αδαμάντιος Πολέμης που δεν νομίζω ότι παίζουν ενεργά εκτός από τις αυξήσεις των μετοχικών κεφαλαίων στο ποσοστό τους. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης που το περιβάλλον του λέει ότι το θέμα δεν τον αφορά, αφού δεν είναι πια μέτοχος. Και ο Παύλος Γιαννακόπουλος που θα είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο ο γιος του να του ζητεί να πληρώσει το χρέος. Ο Ερασιτέχνης που δεν έχει να συντηρήσει τα τμήματά του κλείνει το μετοχολόγιο με ένα σταθερό 10%. Εκτός ότι είναι απορίας ποιος θα μπορέσει να καλύψει το χρέος των 25-28 εκατομμυρίων της ΠΑΕ, είναι ακόμα πιο δύσκολο το πώς επιμερίζεται.

 

Στη συγκέντρωση πριν από σχεδόν δύο χρόνια της Θεμέλιο 21 στη Μεγάλη Βρετανία όταν είχε τεθεί το θέμα ο κάθε ένας από τους μετόχους της ΑΕΚ να πληρώσει το χρέος που του αναλογεί, όλοι είχαν συμφωνήσει. Το θέμα είχε ανατεθεί σε δύο λογιστές, ο ένας της ΠΑΕ και ο άλλος του Πέτρου Παπά. Με την ΠΑΕ ΑΕΚ να βρίσκεται στην εκκαθάριση, ακόμα περιμένω να ακούσω τι χρωστάει ο κάθε μέτοχος. Όχι μόνο γιατί είναι δύσκολο να επιμερισθούν τα χρέη, αλλά επειδή δεν υπάρχει λογική να ακολουθηθεί. Παράδειγμα στον Παναθηναϊκό η περίπτωση του Λέτο.

 

Αποκτήθηκε από τους πολυμετοχικούς την εποχή που σέρνανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Έπαιξε και την εποχή του Αλαφούζου. Ποιος πρέπει να πληρώσει το χρέος στον Λέτο; Οι πολυμετοχικοί, δηλαδή ο Βγενόπουλος, ο Πατέρας και ο Τζίγκερ μέχρι την στιγμή που ανέλαβε ο Αλαφούζος; Μέχρι τη λήξη του συμβολαίου αφού ο Αλαφούζος δεν θα είχε κάνει τέτοιο συμβόλαιο; Δεν πρέπει να πληρώσουν τίποτα, αφού όταν κάποιος αναλαμβάνει το μάνατζμεντ αναλαμβάνει και όλες τις υποχρεώσεις; Και αν δεν πρέπει να πληρώσουν, ποιος πρέπει να τα πληρώσει; Όλα ο Αλαφούζος; Και αν πούμε ότι είναι έτσι τι έγινε; Πήγε να βοηθήσει και τράβηξε τον μουτζούρη;

 

Η γνώμη μου είναι ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος παρορμητικά στην κόντρα με τον Άδωνη σκέφτηκε να πάρει τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό το Σάββατο το πρωί. Με τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό η πίεση που προσπαθεί να ασκήσει στην κυβέρνηση με τα πανό στα γήπεδα θα μπορούσε να πολλαπλασιασθεί. Μετά το Σαββατοκύριακο όταν κατάλαβε ότι πήγαινε να αναλάβει ένα χρέος 25+ εκατομμυρίων με το καλημέρα συν το κόστος να στήσει ομάδα έκανε την πρόταση win – win. Αν οι προηγούμενοι μέτοχοι αναλάβουν τα χρέη δεν θα έχει πρόβλημα, αν δεν αναλάβουν, τους ζήτησε να αναλάβουν τα χρέη τους, αλλά δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν.

 

Εξαίρεση ή κανόνας;

Στο ποδόσφαιρο ιδιαίτερα στις ήττες υπάρχει ένα αξίωμα. Καλύτερος παίκτης είναι αυτός που δεν έπαιξε. Στην Τούμπα καλύτερος παίκτης ήταν αυτός που έπαιξε. Για την ακρίβεια που μπήκε αλλαγή. Ο Μίροσλαβ Στοχ έκανε μια εμφάνιση ανάλογη με των αρχών του πρωταθλήματος, τότε που φώναζαν στον Ιβάν Σαββίδη να βάλει βαθιά στην τσέπη και να τον αγοράσει. Το χέρι του Σαββίδη όμως δεν χρειάζεται να μπει στην τσέπη. Κάποιος μπορεί μόνο να υποθέσει αν η εμφάνιση του Στοχ ήταν αποτέλεσμα πίκας επειδή ο Στέφενς τον άφησε στον πάγκο ή αναμενόμενη επειδή όπως είπε έπαιξε ξεκούραστος. Η διαφορά ανάμεσα στο δεύτερο και το πρώτο είναι και όλη η διαφορά.

 

Αν ο Στοχ έπαιξε καλά επειδή είχε αγωνιστεί σε λίγα ματς πέρυσι και με τα πολλά ματς του ΠΑΟΚ μπούκωσε, δεν χρειάζεται ανησυχία. Τώρα που μπήκε στον ρυθμό και αν κάνει μια στοιχειωδώς καλή ζωή δεν θα έχει πρόβλημα. Το «στοιχειωδώς» ας τονιστεί, αφού στα 24 του ο Στοχ δεν έχει ανάγκη να ζει σαν καλόγηρος. Στα 20λίγα ο οργανισμός αντέχει πολλά. Προσοχή χρειάζεται όταν πλησιάζουν τα 30. Το πρόβλημα όμως θα είναι αν ο Στοχ έπαιξε καλά από εγωισμό. Τέτοια τρικ δουλεύουν μία δύο φορές, αλλά στη διάρκεια της σεζόν, ο παίκτης πρέπει να βρίσκει πιο σοβαρά κίνητρα από την τσατίλα για να παίζει μπάλα. Μπάλα στην περίπτωση του Στοχ κάνει τη διαφορά. Και για αυτό Στέφενς και Σαββίδης αξίζει να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο.

Όπως και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πρέπει να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο υπομονής στην περίπτωση του Σαλπιγγίδη. Προφανώς είναι εκνευριστικό για τον παοκτσή να νιώθει ότι η ομάδα του έρχεται σε δεύτερη μοίρα έναντι άλλης. Έχει δικαίωμα να το νιώθει, αφού ο Σαλπιγγίδης έκανε μία φανταστική και μία αξιοπρεπή εμφάνιση με την Εθνική απέναντι στη Ρουμανία. Σάντουιτς ανάμεσα σε δύο μέτριες εμφανίσεις με τον Ολυμπιακό και τον Άρη στο πρωτάθλημα. Μόνο που χρειάζεται και κάποια κατανόηση. Τα ματς της Εθνικής για την πρόκριση στη Βραζιλία ήταν τα σημαντικότερα της ιστορίας της όπως και στη ζωή κάθε ποδοσφαιριστή. Επίσης ο Σαλπιγγίδης είναι ο κατ’ εξοχήν παίκτης που σκίζεται. Τέλος αν η κούραση συγχωρείται στον Στοχ στα 24 του, μπορεί να συγχωρηθεί στον Σαλπιγγίδη στα 32 του.

Πηγή: SportDay