Γράφει ο Μάκης Παπαζήσης...

Από τότε έδειχνε πόσο ανήσυχο πνεύμα ήταν και ότι δεν φοβόταν να ρισκάρει, όχι μόνο γιατί τον διέκρινε η παιδική άγνοια του κινδύνου, αλλά ίσως γιατί έκρυβε μέσα του κάποιες αστείρευτες δυνάμεις και μια απίστευτη ζωντάνια για την ηλικία του.

Εκανα αυτή την αναφορά, σκαλίζοντας λίγο τη μνήμη μου, για να υπογραμμίσω πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της γνωριμίας μου με την οικογένεια Γιαννακόπουλου, που τόσα έχει προσφέρει στον Παναθηναϊκό και τώρα ένας γόνος της εκδηλώνει ενδιαφέρον για την υλοποίηση της διακαούς επιθυμίας της να ηγηθεί και της ποδοσφαιρικής ομάδας του ομίλου. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια και συγκεκριμένα από τον Ιούλιο του 1979, όταν οι ποδοσφαιρικές ομάδες έγιναν Ανώνυμες Εταιρείες και οι Γιαννακοπουλαίοι «φόλα» Παναθηναϊκοί επιχείρησαν να πάρουν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της νεοσύστατης «πράσινης» ΠΑΕ, προσφέροντας περίπου 25 εκατομμύρια δραχμές και χωρίς να υπάρχει άλλος πλειοδότης.

Το «deal» εθεωρείτο σίγουρο και σε σημείο που ο τότε προπονητής, Λάκης Πετρόπουλος, είχε παραδώσει στα αδέλφια λίστα με τα ονόματα των παικτών που ήθελε να αποκτηθούν και εκείνων που πρότεινε να φύγουν.

Θυμάμαι ότι κάπου εκεί είχα αφήσει το ρεπορτάζ όταν έφυγα για διακοπές, κάνοντας χρήση της θερινής μου αδείας. Κι επειδή συνήθιζα στη διάρκειά της να μη διαβάζω εφημερίδες, ούτε να ακούω ραδιόφωνο και πολύ περισσότερο να βλέπω τηλεόραση, όταν επέστρεψα ενημερώθηκα ότι η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανήκε πλέον στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, που είχε αιφνιδιάσει και με μια σχεδόν υπερδιπλάσια προσφορά έγινε κάτοχος του πλειοψηφικού πακέτου.

Η είδηση ήταν επόμενο να προκαλέσει την έντονη δυσαρέσκεια του Παύλου Γιαννακόπουλου που, αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχε αγοράσει συμβολικά μία μόνο μετοχή της «πράσινης» ΠΑΕ. Τόσο ο ίδιος όμως όσο και ο αδελφός του Θανάσης δεν «έκοψαν» το γήπεδο. Αλλωστε κάτι τέτοιο δεν ήταν εύκολο να συμβεί από δύο ανθρώπους που μέσα τους έτρεχε… πράσινο αίμα. Εστρεψαν όμως το ενδιαφέρον τους στο μπάσκετ και δημιούργησαν τη μεγάλη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία του «εξάστερου» Παναθηναϊκού, που μονοπωλούσε και σχεδόν όλους τους εγχώριους τίτλους.

Ωστόσο, ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί πόλο έλξης για την οικογένεια και πολλοί έλεγαν ότι μπορεί τα παλαμάκια στο κλειστό του ΟΑΚΑ να έκαναν υπερήφανα τα δύο αδέλφια, η καρδιά τους όμως χτυπούσε λίγα μέτρα πιο πέρα και συγκεκριμένα στο τερέν του Ολυμπιακού Σταδίου, όπου ζούσαν έντονα τις χαρές και τις λύπες, ανάλογα με τις αγωνιστικές επιδόσεις της ποδοσφαιρικής ομάδας.

Κι επειδή ο καιρός έχει γυρίσματα, η μοίρα το έφερε έτσι ώστε ο γόνος της οικογένειας, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (κι όχι ο… άτακτος Δημητράκης), να αποτελέσει ενδεχομένως τον σωτήρα του Παναθηναϊκού στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Αυτό θα είναι και το μεγάλο στοίχημα για ολόκληρη την οικογένεια που έστω και αργά θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι ικανή να δημιουργήσει και στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό μια ομάδα αντάξια της μπασκετικής, οδηγώντας τη σε καινούργιες λεωφόρους δόξας. Ο «τζούνιορ» Γιαννακόπουλος, ώριμος πλέον επιχειρηματικά και με θετικά δείγματα γραφής και στις αθλητικές του επιδόσεις, είναι ίσως ο πιο κατάλληλος να επωμιστεί ένα τέτοιο βάρος κι εκείνο που δεν μπορεί να του αρνηθεί κανείς είναι η αγάπη και το πάθος του για το τριφύλλι, αφού πρόκειται για έναν Παναθηναϊκό από… κούνια (στην κυριολεξία) και με πολύ βαρύ όνομα στην «πράσινη» ιστορία. Ιδωμεν…

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών