Ο προπονητής του Παναθηναϊκού όλη την εβδομάδα έλεγε ότι η αναμέτρηση θα είναι πολύ δύσκολη. Φαίνεται, όμως, ότι οι παίκτες δεν τον πίστεψαν. Μπήκαν δυνατά, έβαλαν ένα καταπληκτικό σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ και στη συνέχεια πίστεψαν ότι με τη φανέλα και μόνο θα πάρουν το τρίποντο. Μόνο που στο ποδόσφαιρο αν δεν προσπαθήσεις και αν δεν «ματώσεις», δεν κερδίζεις. Ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία στο πρώτο μέρος να καθαρίσει το παιχνίδι απέναντι σε έναν ευάλωτο αμυντικά Απόλλωνα, αλλά οι κακές επιλογές των μεσοεπιθετικών με κορυφαίο τον εκνευριστικά ατομιστή Άμπεντ άφησαν το σκορ στο 0-1. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Απόλλωνας ήξερε ότι δεν είχε τίποτα να χάσει και βγήκε πιο παθιασμένος και πιο συμπαγής. Πέτυχε ένα γκολ στην πρώτη του ευκαιρία και από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός σαν να «εξαφανίστηκε» από το γήπεδο. Αυτή τη φορά ούτε ο Αναστασίου μπόρεσε να βοηθήσει, καθώς όσοι μπήκαν στο ματς ήταν χειρότεροι από εκείνους που βγήκαν.
Φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός θέλει πολλά ψωμιά ακόμα για να πείσει ότι είναι μια ομάδα που μπορεί να κάνει ένα καλό σερί νικών. Η απειρία και η κακή νοοτροπία εμφανίζονται μαζικά συνήθως μετά από καλές εμφανίσεις. Είναι γκέλα που πονάει και που φέρνει τον Παναθηναϊκό εκεί που ήταν πριν το ματς με τον Άρη.
ΥΓ.: Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα φάνηκε η πρόθεση που είχε ο Ζαχαριάδης. Δεν έχει δώσει ένα πέναλτι στον Παναθηναϊκό στο 2ο ημίχρονο, έχει χαρίσει τουλάχιστον 2 κάρτες στον Αλβάρεζ, έχει δώσει ελάχιστα φάουλ στον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο. Το αποκορύφωμα ήταν ότι σε ένα παιχνίδι με πολλές διακοπές στο Β' ημίχρονο κράτησε πολύ λίγο χρόνο καθυστερήσεων. Ο Παναθηναϊκός φυσικά όταν παίζει με τον Απόλλωνα δεν δικαιούται να τα ρίχνει στη διαιτησία, αλλά ο Ζαχαριάδης δεν έδωσε στους «πράσινους» αυτά που δικαιούνταν στο γήπεδο.
Πηγή: sday.gr