Εχει κάποιος αυτά τα οικόπεδα δίπλα στο πρώην γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Ποια είναι η αξία τους τώρα με την κρίση; Νάδα. Ζερό. Μηδενική. Να τα αγοράσει κάποιος να τα κάνει τι;

Να χτίσει; Σοβαροί να είμαστε. Ούτε για πάρκινγκ δεν κάνουνε πια τα οικόπεδα. Μόνο για να βόσκουνε πρόβατα, αν υπάρχει χορτάρι. Ξαφνικά, λοιπόν, πέφτει η ΑΕΚ στη γάμα εθνική, μπουκάρει ο Τίγρης, βάζει μπρος τις μηχανές να χτίσει γήπεδο και τα οικόπεδα αποκτούν πλέον αγοραστική αξία. Από το τίποτα. Από το πουθενά. Το ίδιο και στο ποδόσφαιρο.

Αντε να σου λέγανε ότι ο Φιγκερόα, ο αποκαλούμενος και Λούτσο, θα έφερνε ένα εκατομμύριο στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να μην είναι ευρώ, αλλά είναι δολάρια. Δεν είναι δραχμές. Σε δύο μεταγραφικές περιόδους, πέρυσι χειμώνα και καλοκαίρι, η μοναδική ομάδα στον πλανήτη που ασχολήθηκε με τον Φιγκερόα ήταν ο Παναθηναϊκός. Ουδείς άλλος. Τραυματίας ήτανε, ήρθε στην Ελλάδα να αποθεραπευτεί, να κάνει κάποια παιχνίδια κι ό,τι βγάλει για χαρτζιλίκι. Κι έτσι έγινε.

Το καλοκαίρι που είχε γίνει καλά, ζήτησε κάποια λεφτά παραπάνω. Στον Παναθηναϊκό δεν του τα δίνανε, αλλά δεν τα βρήκε και πουθενά αλλού. Προκειμένου, λοιπόν, να μην μείνει αμανάτι, έκανε την ανάγκη φιλότιμο κι υπέγραψε με λίγα. Συμβόλαιο δηλαδή στα δύο κατοστάρικα και κάτι ψιλά. Με τον Λούτσο, αν δεν κάνω λάθος, 90 λεπτά παιχνιδιού να μην μπορέσει να έχει βγάλει μέχρι τώρα. Και ξαφνικά, στα καλά του καθουμένου, έρχεται η πρόταση από τη Μαλαισία. Απ' όλα τα σέντερ φορ του κόσμου αυτοί οι Μαλαισιανοί διαλέξανε τον Φιγκερόα.

Αυτό είναι το λαχείο που λέγαμε. Και χωρίς να έχεις ψωνίσει από τον λαχειοπώλη μάλιστα. Και για τον ποδοσφαιριστή, αλλά πολύ περισσότερο για τον Παναθηναϊκό. Τρέχοντας δίνεις σ' αυτές τις περιπτώσεις τον ποδοσφαιριστή, μην τυχόν μετανιώσει ο αγοραστής και χαλάσει η δουλειά. Οπως δηλαδή έκανε ο Αλαφούζος. Και πολύ καλά έκανε. Στην κατάσταση που είναι ο Παναθηναϊκός, οχτώ κατοστάρικα χιλιάδες γιούρο συν άλλα δύο κατοστάρικα για το συμβόλαιό του είναι η καλύτερη ένεση. Το «μάζευε κι ας είναι και ρόγες» ισχύει πολύ περισσότερο όταν είσαι ρέστος. Και πάμε τώρα στα Γιάννενα και στην οικογένεια Σπάθα. Αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα.

Αντί να φωνάζει μετά το ματς ο Ιβάν, είπε κάτι λίγα ο Τσιώλης, αλλά πολλά περισσότερα ακούστηκαν από Πειραιά μεριά. Οτι δηλαδή υιός και πατήρ Σπάθες είναι ανεπιθύμητοι στο Καραϊσκάκη. Περσόνες νον γκράτα, για να το πούμε στη διεθνή γλώσσα. Και καλά ο Ηλίας. Σφύριξε αυτό το πέναλτι. Ο Γιάννης, ο Ζαν όπως τον αποκαλεί η ταπεινότητά μου, τι έκανε; Δεν έδειξε αυτός την άσπρη βούλα. Εκτός αν αυτοί που τους θεωρούνε οικογενειακώς ανεπιθύμητους, ξέρουνε κάτι παραπάνω.

Οτι πατήρ και υιός πάνε πακέτο. Τον Ζαν Σπάθας πάντως γενικό γραμματέα στην ΕΠΣ Πειραιά και κουμανταδόρο με μπροστινό τον Ανατολάκη δεν τον έκανε ο Ιβάν. Αλλοι τον κάνανε. Κι όπως έχει ξαναγράψει στο παρελθόν η ταπεινότητά μου, ο υιός Σπάθας δεν ήταν ανέκαθεν του λιμανιού. Επί Πατέρα έχει χρηματίσει του σαλονιού. Εξ ου και η περιβόητη διαιτησία στο Αρης-ΠΑΟΚ στο «Βικελίδης», όταν η πολυμετοχικότητα ήταν στο φόρτε της.

Στη συνέχεια αλλάξανε τα κόζα. Οταν εμφανίστηκε ο Βαγγέλης, έγινε ο νάμπερ ένα στην μπάλα και κατέρρευσε η πολυμετοχικότητα, άλλαξε κι ο Ηλίας. Κι επειδή το Σαββατοκύριακο είχα ανέβει στη Θεσσαλονίκη, λόγω Ζωρζ Πιλαλί, είχα φρέσκο και γκαραντί ρεπορτάζ. Που επιβεβαιώθηκε στον πόντο με το πέναλτι στα Γιάννενα. Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί μεταγραφής. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Που οι Ρώσοι ξέρουν καλύτερα από τους Ελληνες. Αυτά.

Τόμσεν και σία θα το γυρίσουν το ματς και θα τον βάλουν τον Στουρνάρα στα δίχτυα

ΣΕ δουλειά να βρισκόμαστε: Στημένο ή απλώς ύποπτο το Παναθηναϊκός-Γιάννενα; Είναι έγκυρα τα ραπόρτα της ΟΥΕΦΑ ή τα λένε οι εταιρείες στοιχήματος που ζοχαδιάζονται όταν χάνουνε τα λεφτά τους; Τρίχες κατσαρές. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν έχει λεφτά. Δεν έχει τραπεζικό σύστημα. Δεν έχει Υγεία, δεν έχει Παιδεία, δεν έχει λεφτά να πληρώνει υπερωρίες στους εφοριακούς για να κάνουνε ελέγχους στα νυχτερινά κέντρα. Η δουλειά του ΣΔΟΕ θα σταματάει στις δέκα. Αυτό το διαλυμένο κράτος θα βρει τη διάθεση και το χρόνο ν' ασχοληθεί με το ποιος και αν στήνει παιχνίδια;

Σοβαροί να είμαστε. Το ματς της διαπραγμάτευσης όμως Κυβέρνηση-Τρόικα είναι καθαρό; Στημένο και καραστημένο είναι: Ασος ημίχρονο-διπλό τελικό. Μέχρι τώρα που κάνανε διάλειμμα και σταμάτησαν οι διαπραγματεύσεις, κερδίζει η ομάδα του Στουρνάρα και του Κωστή Χατζηδάκη. Και τους Τροϊκανούς να φεύγουνε δήθεν ζοχαδιασμένοι και να λένε «δεν ξαναρχόμαστε».

Ποιος όμως μπορεί να βάλει τα λεφτά του ότι τελικά θα χάσει η Τρόικα; Ακόμα και τρελός ή μεθυσμένος ένα ευρώ δεν βάζει. Τόμσεν και σία θα το γυρίσουνε το ματς και θα τον βάλουνε τον Στουρνάρα στα δίχτυα. Τα λεφτά τους αυτοί θα τα πάρουνε βρέξει χιονίσει. Μπορεί τώρα στο ημίχρονο να είναι άσος, αλλά τελικά θα κάτσει στο διπλό.

Τους αφήνεις να παίζουν όντες σίγουροι ότι θα κονομήσουνε

ΤΑ πράγματα και σχετικά με τα στημένα είναι απλά. Αρκεί να υπάρχει κράτος που να έχει βούληση και θέληση. Οι αρμόδιες αρχές να μην ξύνουνε πατσές. Και δεν χρειάζεται να γίνει ονομαστική η κατάθεση των δελτίων για να είναι γνωστό ποιος παίζει τι και σε πόσα λεφτά. Κι έτσι όπως δουλεύει το σύστημα η δουλειά γίνεται και εύκολα μάλιστα. Τα έχουμε ξαναγράψει αυτά, αλλά όπως λέει και το ρητό, επανάληψη μήτηρ μαθήσεως. Είτε σαν κρατικός ΟΠΑΠ που ήτανε είτε σαν ιδιωτικός που είναι τώρα, τους δίνεις το δόλωμα να τσιμπήσουνε. Το τυράκι για να τους πιάσεις στη φάκα. Βάζεις στο κουπόνι όλα τα ματς, άλφα, βήτα εθνικής και παίρνεις αβέρτα όλα τα στοιχήματα. Οβερ, άντερ, χάντικαπ, ημίχρονο-τελικό, της Παναγιάς τα μάτια. Και δεν φράζεις απολύτως τίποτα.

Τους αφήνεις να παίζουνε όντες σίγουροι ότι θα κονομήσουνε. Οταν μιλάμε όμως για πακέτα, έστω και για κέρδη που υπερβαίνουν το όριο του ενάμισι χιλιάρικου, λεφτά παίρνεις μόνο από την τράπεζα. Που δεν θα πάει, βέβαια, να τα εισπράξει από το μπανισμένο παιχνίδι ο ίδιος ο νταραβεριτζής με την ταυτότητά του, θα στείλει το βαποράκι. Εκεί, λοιπόν, σαν κράτος ξηγιέσαι ανάλογα. Ή τον παρακολουθείς πού θα δώσει τα (σημαδεμένα) λεφτά και τους κάνεις τσακωτούς ή όταν βγαίνεις από την τράπεζα τον τσουβαλιάζει η αντιτρομοκρατική. Σακούλα στο κεφάλι δηλαδή, πάρε να 'χεις και πού σε πονεί και πού σε σφάζει. Μέσα σε πέντε λεπτά θα τα έχει ξεράσει όλα. Τόσο απλά και τόσο εύκολα. Δεν χρειάζεται να είσαι ο αστυνόμος Σαΐνης.

Το λάθος του Ηλία ήταν ότι δεν δήλωσε κώλυμα. -Οbserver.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος γλίτωσε στο παρά πέντε τα σκαμπίλια στα πόδια;

Πηγή: Goal