Απαιτήσεις με… θετική αύρα

Στην Θεσσαλονίκη (γενικά) αλλά και στους ΠΑΟΚτσήδες (ειδικά) «πουλάει» η γκρίνια. Δώστου γκρίνια, δώστου κριτική -καλοπροαίρετη- και όχι μόνο και πάρτου την ψυχή…. Θα προσπαθήσουμε να το αποφύγουμε μέρες που είναι και ας μην παρεξηγηθούμε… (Ξέρετε όταν κάνεις κριτική θεωρείσαι πολέμιος από τους μισούς και όταν αναδεικνύεις τα θετικά, χαρακτηρίζεσαι αυλοκόλακας από τους άλλους μισούς).

Θα ξεκινήσουμε και θα τελειώσουμε με το γενικό συμπέρασμα. Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ. Υγιής, δυνατός οικονομικά, διορθώνει (έστω και σε μικρό ποσοστό) τα διοικητικά του λάθη, πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες πορείες στην ιστορία του.

Παρολ’ αυτά στην πόλη, αλλά και γενικώς μεταξύ των φίλων του η γνωστή-παραδοσιακή μιζέρια συνεχίζει να κυριαρχεί λες και μεγαλομέτοχος είναι ο Γούμενος, λες και προπονητής είναι ο Φρίγκερ και στο ρόστερ υπάρχουν οι Άλαν, Μπαιάνο, ο Μοχάμεντ Τάχα, ο Τσαουσίλα και οι αφοί Απτίδη!

Η Τούμπα και η εικόνα της αποτελούσε πάντα ένα καλό κριτήριο για να καταλάβουμε τις διαθέσεις του μέσου φιλάθλου. Με μέσο όρο προσέλευσης 12-13-14 χιλιάδες φιλάθλων, κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος, κανείς δεν μπορεί και να απαξιώσει την όλη κατάσταση.

Αφού λοιπόν δεν γίνεται και δεν πρέπει να μηδενίσουμε τα πάντα , ενώ από την άλλη πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης, ας σταθούμε στο τι χρειάζεται για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο η ΠΑΟΚτσήδικη πραγματικότητα:

1) Ο Σαββίδης επιβάλλεται να ασχοληθεί περισσότερο με το παρασκήνιο του ποδοσφαίρου (καταγγέλλοντας το) και λιγότερο – ο ίδιος- με την καθημερινότητα της ομάδας. (Έχει άλλους γι’ αυτά…) Τον «κλέβουν» και δεν δείχνει να παίρνει χαμπάρι.

2) Ο Στέφενς μπορεί να μεγαλώσει περισσότερο το ρόστερ του (ενεργοποιώντας και άλλους παίκτες), ενώ επιβάλλεται να δει τακτικά γιατί η ομάδα του υστερεί τόσο πολύ στο αμυντικό «τρανζίσιον», ενώ δεν μπορεί να πάρει κανένα μεγάλο ματς στόχου απέναντι σε οργανωμένους αντιπάλους.

3) Παίκτες-βεντέτες του ΠΑΟΚ όπως οι Σαλπιγγίδης, Στοχ, Κατσουράνης (ο τελευταίος το… τελευταίο διάστημα) έχουν υποχρέωση να ανασκουμπωθούν και πέρα από την ατομική βελτίωση να καθοδηγήσουν τους υπόλοιπους.
(Το μάτι του Τζαβέλλα που γυαλίζει, το ομαδικό πνεύμα του Λούκας, η τρομερή διάθεση για διάκριση των Βίτορ- Κίτσιου, αλλά και η ουσία του Βούκιτς -που κάθεται αδιαμαρτύρητα στον πάγκο- αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους).

4) Η διοίκηση (σε συνεργασία με τον Σαββίδη) επιβάλλεται να μειώσει το ρίσκο στις μεταγραφές. Χρειάζονται σίγουρες λύσεις παικτών που θα βοηθήσουν τον ΠΑΟΚ και δεν θα βοηθηθούν από αυτόν. Ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει -μόνο- να κλείσει τρύπες, αλλά και να μεγαλώσει την ποιότητά του ως ομάδα. Από εκεί και πέρα το επικοινωνιακό λάθος με την απομάκρυνση από το κοινό, το κατάλαβαν… Ας το διορθώσουν κιόλας με καλύτερη επικοινωνία-επαφή.

Τελειώνοντας να θυμίσουμε και… κάτι άλλο, που δεν «πουλάει»: Ο ΠΑΟΚ είναι καλά και ας μην το ξεχνάμε: Υγιής, δυνατός οικονομικά, διορθώνει (έστω και σε μικρό ποσοστό) τα διοικητικά του λάθη, πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες πορείες στην ιστορία του.

* Αν και ο κόσμος (και ο Τύπος φυσικά, όλοι εμείς, εννοείται και εγώ προσωπικά που πολλοί με έσκισαν για τον τρόπο –και όχι για την ουσία- που χρέωσα στον Σαββίδη τις δεκάδες ήττες από τον Μαρινάκη) αντιμετωπίσει με καλύτερη διάθεση την κατάσταση, χωρίς προσπάθεια να αναζητείται, να κυριαρχεί και να επιβάλλεται η αρνητική πλευρά των πραγμάτων, αν με λίγα λόγια βγει στην επιφάνεια μία καλύτερη αύρα για τον ΠΑΟΚ (η κριτική δεν μπορεί να εξαφανιστεί ΠΟΤΕ) τότε ο Δικέφαλος του Βορρά θα κάνει και άλλα βήματα προόδου, θα πετύχει στόχους και… δεν μπορεί: Θα πάρει και ένα-δύο-τρία ματς-στόχων, παιχνίδια-χωρίς αύριο, θα κατακτήσει και τίτλους ή μεγάλες διακρίσεις. Αυτά δηλαδή που τόσο λείπουν και δημιουργούν την στέρηση η οποία φέρνει και όλη αυτή την ανυπόφορη γκρίνια για όλους και για όλα…