Βαριά φανέλα, βαρύ πακέτο

Πού να ‘ναι δηλαδή το «περίεργο» με το σταθερό ενδιαφέρον αγγλικών και άλλων ευρωπαϊκών συλλόγων να κάνουν άμεσα δικό τους τον Κώστα Μήτρογλου;
Πού εντοπίζεται η «έκπληξη» στην αμείωτη ζήτηση του διεθνή κανονιέρη από το εξωτερικό;
Σίγουρα όχι, πάντως, στην εξαφάνιση της ρήτρας των 7 εκατομμυρίων που προϋπήρχε, αφού για έναν τέτοιο εκπορθητή των εστιών θεωρείται αυτονόητο στην ευρωπαϊκή αγορά ότι το τίμημα θα ήταν ούτως ή άλλως πολύ μεγαλύτερο ώστε να συναινούσε ο Ολυμπιακός στη διάθεση αγοράς του από οποιαδήποτε ομάδα πριν την εκπνοή του συμβολαίου του. Ακόμα με την προγενέστερη συμφωνία που «έδενε» του πρωταθλητές Ελλάδας με το μεγάλο «κανόνι» τους.

Για να ξεδιαλύνουμε λίγο τη νέα μακρόπνοη «χειραψία» Μαρινάκη και Μήτρογλου μέχρι το 2017, αξίζει να σταθούμε σε ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες της:
- Η κίνηση της «ερυθρόλευκης» διοίκησης, που απέφερε λίγο πριν τις γιορτές το μυθικό για τα ελληνικά δεδομένα ποσό ετήσιων απολαβών του “killer Kostas” στο επίπεδο του 1,5 εκ. ευρώ, αποσκοπεί κατά βάση στην περίτρανη απόδειξη ότι οι δύο πλευρές αρέσκονται σε κοινή πορεία σε παρατεταμένο βάθος χρόνου.
Ο Μήτρογλου το απολαμβάνει που παίζει στον Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός τον χρειάζεται ως επιθετική «κολώνα» στα σχέδια τίτλων του εν Ελλάδι όσο και προς τη σταθερή ευρωπαϊκή του πρόοδο και ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν λόγο και αιτία να επιδιώκουν να αλλάξουν τον τρόπο της κοινής ποδοσφαιρικής ζωής τους.

- Τόσο ο ίδιος ο διεθνής φορ όσο και οι «ερυθρόλευκοι» δεν λογαριάζουν την πιθανή (μελλοντικά) μεταγραφή Μήτρογλου στο εξωτερικό, απαραίτητα ως φυσική εξέλιξη στην καριέρα του παίκτη, στη λογική ότι κάποια στιγμή θα γινόταν μαθηματικά. Ασφαλώς και έναν τέτοιο σκόρερ – εφόσον γυρίσει με το καλό υγιής στα γήπεδα με το Νέο Χρόνο και εξακολουθήσει να… σκίζει δίχτυα με την ίδια (πολλαπλή) ικανότητα και συχνότητα – φυσιολογικά τον «περιμένει» διεθνής σταδιοδρομία και δεν «κρατιέται» στο – όπως και να το κάνουμε – στενότερο ελληνικό ποδοσφαιρικό πλαίσιο. Ωστόσο, πρόεδρος και παίκτης συμφωνούν απόλυτα, ότι μια μεταπήδηση του σε ευρωπαϊκή ομάδα δεν πρόκειται να γίνει… για να γίνει!
Ο Μήτρογλου δεν είναι απλά ένας «καλός Έλληνας» που θα απορροφηθεί σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα και θα φορέσει την οποιαδήποτε φανέλα. Η μεταγραφή του θα είναι άμεση προτεραιότητα για την ομάδα που (και όταν) θα πάει και η φανέλα της θα είναι βαριά.

- Είναι τέτοια, εκ φύσεως, η νοοτροπία, η σκέψη, η διάθεση του «Γερμανού», που ταιριάζει 100% και στην αντίληψη του προέδρου. Γι’ αυτό και δεν μπήκε ρήτρα στο νέο συμβόλαιο. Η αποζημίωση του Ολυμπιακού σε συνάρτηση με μετακίνηση του παίκτη στην Ευρώπη είναι άτυπα μια συμφωνία κυρίων που πολλές φορές ο λόγος έχει μεγαλύτερη και πιο βαρύνουσα σημασία.

- Πώς εξηγείται και διασφαλίζεται όλο αυτό; Το “moto” των πλάνων του Μήτρογλου για το ποδοσφαιρικό μέλλον του, λέει ξεκάθαρα ότι «φεύγω από τον Ολυμπιακό μόνο κατόπιν συνδυασμού τερπνού μετά ωφελίμου». Δηλαδή, μεγάλη ομάδα και μεγάλο deal. Ιδανική εξέλιξη και για τις δύο πλευρές. Ειδάλλως ο Μήτρογλου δεν έχει κανένα λόγο να ξεντυθεί από τα «ερυθρόλευκα». Η τελευταία αναπροσαρμογή του συμβολαίου του τον καλύπτει οικονομικά και, παράλληλα, ο Ολυμπιακός του εκπληρώνει κάθε ποδοσφαιρική προσδοκία, σε τίτλους και διαφήμιση του ονόματός του. Είναι η πρώτη – και ακριβοπληρωμένη – φίρμα της πρώτης, της κορυφαίας ελληνικής ομάδας. Κι αυτό τα περικλείει όλα για να δώσει την ακριβή διάσταση στην αγαπημένη σχέση Ολυμπιακού, Μαρινάκη (προσωπικά) και Μήτρογλου.

Πελέ, Γιαταμπαρέ και Εντινγκά

Σε ένα άλλο θέμα τώρα που αφορά στις χειμερινές κινήσεις των «ερυθρολεύκων» στην αγορά: Η διαγραφόμενη άμεση ένταξη του Πελέ στο «ερυθρόλευκο» δυναμικό προσδίδει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά την άποψή μου, στο τι θα απογίνει περισσότερο με τον Γιαταμπαρέ και λιγότερο με τον Εντινγκά.
Όσο ο πρώτος δεν περιλαμβάνεται στα πλάνα Μίτσελ η απογοήτευση στα διοικητικά κλιμάκια είναι πολύ μεγαλύτερη από την περίπτωση του δεύτερου. Για τον απλό λόγο ότι ο Γιαταμπαρέ έχει αγοραστεί και κόστισε μάλιστα πολλά λεφτά (κοντά στα 2,5 εκ.) για να κινείται μεταξύ πάγκου και… εξέδρας, ενώ ο Εντινγκά είναι δανεικός και ως εκ τούτου οι πρωταθλητές απαλλάσσονται ευκολότερα μαζί του.

Ο Πελέ, επίσης, για να μη συγχέουμε τους ρόλους, είναι ένας κεντρικός χαφ, 8άρι που λέμε, με δημιουργικές και εκτελεστικές ικανότητες και όχι βέβαια ανασταλτικές. Ό,τι δηλαδή είναι κατ’ ουσία και ο Γιαταμπαρέ, ασχέτως αν ο Μίτσελ για λίγο που τον δοκίμασε τον «κούμπωσε» ως δεξιό-ακραίο μέσο.
Συνεπώς το πρόβλημα με κλασικό κόφτη στην ομάδα παραμένει.
Και προφανώς είναι και η μοναδική έλλειψη σ’ αυτό το υπερπλήρες ρόστερ του Ολυμπιακού, άσχετα αν ο Μίτσελ παίζει με δύο χαφ στην ευθεία (ανασταλτικά), τους Σάμαρη, Μανιάτη και έχει εναλλακτική σ’ αυτό το αχώριστο ντουέτο και (τον υγιή πια) Πάουλο Μασάντο.
Άρα ο Πελέ εφόσον ντυθεί με την είσοδο του 2014 στα ερυθρόλευκα, έτσι κι αλλιώς θα δρομολογήσει εξελίξεις στο έμψυχο υλικό, αφού ο Ισπανός προπονητής δεν δείχνει να σκοπεύει να φορτώσει περισσότερο τον αριθμό των παικτών που έχει στη διάθεση του…

Χρόνια Πολλά και Καλά με υγεία σε όλες και σε όλους!