«Γκαστόνε» να τον λέγαμε φέτος τον ΠΑΟΚ δεν θα απέχαμε από την πραγματικότητα με την έφεση του στο παιχνίδι με τη φωτιά από το οποίο κατά βάση… σώζεται ένεκα πυροσβεστικών οργάνων.
Για το νέο τουμπάρισμα που πέτυχε στα «Πηγάδια» απαιτήθηκε να… συνθηκολογήσουν Θεοί και δαίμονες, τέρατα και πρίγκιπες, να μετατραπεί για μερικά δευτερόλεπτα το ποδόσφαιρο σε… μπιλιάρδο και ο «γέρο-Λίνο» - που ουδέποτε έπαψε να είναι ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα – να ευνοηθεί από «τρίσποντες» και «τετράσποντες» καραμπόλες ώστε να χρισθεί σκόρερ και, συνάμα, λυτρωτής!
Και ρε αδελφέ, εντάξει, συμβαίνουν αυτά στην μπάλα. Όπως και στη ζωή… αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό καρτέρει. Ώσπου να του κοπεί η ρέντα με τα γκολ από στημένα (α, τώρα που το είπα, ο Λίνο κόρνερ εκτέλεσε στην εκκίνηση της ισοφάρισης ή… φάουλ σχεδόν στα όρια της περιοχής της Ξάνθης; Να έστηνε, λέει, εκεί την μπάλα ο Χολέβας π.χ.) ο ΠΑΟΚ θα εξακολουθήσει να έχει μια υποφερτή, «τίμια» βαθμολογική επαφή με την κορυφή. Έτσι, για να… παραμυθιαζόμαστε ότι υπάρχει κι ένα αντίπαλο δέος για τον βέβαιο πρωταθλητή ο οποίος δεν παίζει μόνο με τα ρεκόρ αλλά και… με τα νεύρα των άλλων, που απλά τον παρατηρούν να προελαύνει.
Όλα τούτα όμως, είπαμε, μέσα στο πρόγραμμα και το παιχνίδι είναι και έχουν και την πλάκα τους, εφόσον (και καλό είναι να) ξεμπλέκει κανείς από τα γρανάζια του οπαδισμού.
Πρώτα φάε, μετά μίλα
Το ασυγχώρητο είναι άλλο θέμα. Να παραμένεις αδιόρθωτος, να μη μαθαίνεις από τα λάθη σου. Να μην κρατάς κλειστό το στόμα σου ενώ την έχεις «πατήσει».
Με μια αποστομωτική εμφάνιση, όπως ακριβώς εκφράζει και συνοδεύει έναν πραγματικό ηγέτη, σε ένα σημαδιακό χρονικό σημείο σαν το κατώφλι του Νέου Χρόνου και με ακροατήριο το ιερότερο κομμάτι του ελληνισμού, την ομογένεια, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έστειλε ηχηρά μηνύματα. Διόλου κωδικοποιημένα. Πανεύκολα ερμηνευμένα: Μεγάλες μπουκιές τρώτε, μεγάλες κουβέντες μη λέτε.
Φτιάξτε τα νοικοκυριά σας, οργανωθείτε, συμμαζευτείτε, βάλτε λεφτά, προασπίστε τις επενδύσεις σας, βγάλτε μόχθο για το προϊόν, μην το απαξιώνετε και ύστερα πείτε τα λόγια τα παχιά, τα μεγάλα. «Αλλιώς ξεφτιλίζεστε» τους φώναξε από τη Νέα Υόρκη ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Το καλοκαίρι η γλώσσα πρότρεξε της διάνοιας. Και τα όνειρα για πρωτάθλημα μεταβλήθηκαν σε δηλώσεις εκρηκτικού τύπου: «Αέρος-αέρος», «πύραυλοι Τόμαχοκ»!
Γρήγορα επιχειρήθηκε προσπάθεια συμμαζέματος αλλά η τελειωτική αποστόμωση ήρθε με το… σφουγγάρισμα της «4άρας». Και τότε, με σκυμμένα κεφάλια άρχισε ο χορός παραδοχής του λάθους του καλοκαιριού.
Φαίνεται όμως ότι επιμένουν κάποιοι να μη βάζουν μυαλό. Πού το ξέρεις εσύ, ίσως θα πείτε.
Μα από το γεγονός ότι αρνούνται να συμμορφωθούν. Να ακούν και να μη μιλούν. Ώσπου τέλος πάντων να αποκτήσουν εκείνο το αγωνιστικό μπόι με το οποίο θα μπορέσουν να κοντράρουν, να συναγωνιστούν, να αμφισβητήσουν και, με γεια τους με χαρά τους, κάποτε να προσπεράσουν τον Ολυμπιακό!
«Πανικό», λένε (πάλι) λοιπόν, αυτοί οι «κάποιοι», έπαθαν στο λιμάνι και έσπευσε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού να τους συστήσει να κάνουν τη δουλειά τους μετρημένα και σοβαρά. «Πανικό» που ενισχύεται ο δικέφαλος με Μαντούρο, Μάρτενς και λοιπές αναμενόμενες προσθήκες στο ρόστερ του.
Και που εύλογο θα ήταν να δυναμώσει επιτέλους ένας – θεωρητικά πάντα – ανταγωνιστής των «ερυθρολεύκων», προκειμένου να πάρει μεγαλύτερη αξία το ελληνικό ποδόσφαιρο και το επαγγελματικό πρωτάθλημα.
Ώστε να ιδρώνει κάπως ο Ολυμπιακός και να μην πάει πάλι με… χαλαρές προπονήσεις και «υγιεινούς περιπάτους» να αντιμετωπίσει την Μάντσεστερ στην τεράστια πρόκληση της ευρωπαϊκής ιστορίας τους.
Ώσπου να πάρει όμως σάρκα και οστά αυτό το νέο σκηνικό στον εσωτερικό χώρο, το μόνο φαινόμενο που μπορεί να υπάρξει πάλι στο λιμάνι θα είναι να πάρουν μπρος οι «ρουφήχτρες» και να διευρυνθεί το βάθος του, τραβώντας ως τον πάτο τους κουφιοκεφαλάκηδες με τα μεγάλα στόματα…
Υ.Γ.: Οι πρώτοι που ελπίζουν να έρθει από τώρα και όχι το επόμενο καλοκαίρι ο Μάρτενς στην Ελλάδα είναι πάντως οι Πειραιώτες. Πόσο πιο λιανό να το κάνουν οι «ερυθρόλευκοι» ότι ψάχνουν απεγνωσμένα αντίπαλο; Στο γήπεδο και όχι στα λόγια…
Υ.Γ.1: Τελικά η βελτίωση αγωνιστικής σοβαρότητας του Παναθηναϊκού σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν φτάνει μονάχα ως εκεί που τον «παίρνει». Μέχρι του σημείου που μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά και νικηφόρα το περιορισμένων δυνατοτήτων δυναμικό του.
Γιατί με 22 βαθμούς πίσω από τον πρώτο και 6 ήττες κιόλας στα μισά του δρόμου πόσο ελπιδοφόρο να είναι το μέλλον του; Βάλτε τα κάτω. Όσα πραγματικά δύσκολα παιχνίδια έδωσε, τα έχασε όλα! Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Ατρόμητος και Παναιτωλικός, σε μια αποδεδειγμένα σκληροτράχηλη έδρα σαν το Αγρίνιο…