Είναι μηδενικές νομίζω οι περιπτώσεις που ο συγκεκριμένος αθλητής έχει απασχολήσει αρνητικά τον Tύπο, τον κόσμο, τους συμπαίκτες του, την εργοδοσία του, τους φίλους του. Με βεβαιότητα μπορεί να ισχυριστεί κανείς (και δική μου εκτίμηση) ότι αποτελεί μία άλλη και νέα περίπτωση Αντώνη Νικοπολίδη, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε αθλητή.

Για να είμαι ακριβής, έμεινε στη σιωπή και στη σκιά του Βάντσικ στον Παναθηναϊκό επί επτά σχεδόν χρόνια, γυάλιζε τον πάγκο και δεν μίλησε ποτέ. Σιωπή και δουλειά, αλλά κυρίως υπομονή. Και γεύτηκε τους καρπούς αυτής της υπομονής και της σκληρής δουλειάς. Γεύτηκε όλα τα στολίδια της τιμής όσο κανένας άλλος Ελληνας τερματοφύλακας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Χρήμα, δόξα, καταξίωση, τίτλους, τα πάντα.

Ο Παναγιώτης Γλύκος (δεν γνωρίζω εάν είχε και έχει φωτεινό παράδειγμα τον Νικοπολίδη) αποτελεί μία νέα τέτοια περίπτωση. Τον είχαν όλοι για ταλέντο, μετά τον είχαν και τον έχουν ακόμη για δεύτερο. Ο ίδιος ο Στέφενς έχει πει δημόσια ότι στην καλοκαιρινή προετοιμασία ο Γλύκος ήταν πολύ καλύτερος, αλλά εκείνος επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Χακόμπο. Πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα σε αυτό το παιδί διότι, απλούστατα, ενώ γνώριζε και ήταν αποδεδειγμένα αδικημένος, δεν μίλησε... Δεν επέλεξε καμία άλλη οδό και τρόπο για να δικαιωθεί παρά τη σιωπή, την υπομονή και τη δουλειά του. Και έφερε ο Θεός τα πράγματα έτσι ώστε να έρθει η στιγμή για να γνωρίσει τη δικαίωση. Εντυπωσιάζονται όλοι με την απόδοσή του στα τελευταία παιχνίδια του ΠΑΟΚ.

Αλλά είναι τόσο απλό και συγχρόνως νόμος στη ζωή και νόμος Θεού που λέει ότι ο δίκαιος δεν υπάρχει περίπτωση να μην δικαιωθεί... Είτε ένας μήνας περάσει είτε επτά χρόνια... Πάντα όμως τη στιγμή που πρέπει και αξίζει για να δρέψει (ο δίκαιος) τους καρπούς του σκληρού αγώνα του. Προσωπικά, δεν ισχυρίζομαι ότι είναι ο κορυφαίος Ελληνας τερματοφύλακας. Οχι... Αλλά αξίζει και με το παραπάνω να έχει μια θέση στην αποστολή της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο εάν συνεχίσει έτσι. Αποκτήθηκε το 2007, δόθηκε δανεικός και ξανά δανεικός, γυάλιζε τον πάγκο για την πάρτη του Κρέσιτς, του Χαλκιά, του Χακόμπο, του Ιτάνζ. Δεν εγκατέλειψε όμως τον καλό αγώνα του και μπράβο του. Εκανε υπομονή και ο ουρανός (της Εθνικής) γίνεται για εκείνον (δικαιολογημένα) πιο γαλανός. Στη ζωή δεν μας χαρίζεται τίποτα... Και στον Γλύκο δεν χαρίστηκε τίποτα.

ΓΙΑ ΤΑ... ΠΡΟΒΑΤΑ
Καλά κάνει η διοίκηση Σκόρδα στον Αρη που θα υποβάλει μηνύσεις κατά της ΕΠΟ. Είναι αλητεία της ΕΠΟ που είπε «όχι» χθες στην έκδοση δελτίων. Δεν δέχθηκε να βγάλει τα δελτία παρά την προσωρινή διαταγή και πέταξε το «μπαλάκι» στη ΦΑΕ Θεσσαλονίκης, ζητώντας υπηρεσιακά να πληροφορηθεί εάν υπάρχει φορολογική ενημερότητα.

Και καλά κάνει η διοίκηση Σκόρδα που δεν έδωσε 30-40.000 ευρώ για να ρυθμίσει το θέμα και να έχει και φορολογική ενημερότητα. Η γροθιά στο μαχαίρι είναι το καλύτερο και η μεγαλύτερη μαγκιά.

Αλλωστε πάντα έτσι λειτουργούσε η διοίκηση Σκόρδα και δικαιώθηκε σε όλα και μάλιστα πανηγυρικά.

Η ΕΠΟ μαζί με μια μικρή Αρειανή παρέα (όπως ο Σκόρδας σωστά διατυμπανίζει) επιδιώκουν τον υποβιβασμό του Αρη. Και καθημερινά βάζουν παγίδες που ο Αρης δεν μπορεί να ξεπεράσει.

ΓΙΑ ΤΟΝ... ΛΥΚΟ
Εάν πραγματικά νοιάζεσαι, πας και ζητιανεύεις και δανείζεσαι και δίνεις 30.000 στην εφορία, παίρνεις μέσα σε μία ώρα ενημερότητα, η ΕΠΟ, θέλει-δεν θέλει, σου εγκρίνει τα δελτία και μετά τραβάς και μία μήνυση και είσαι και μάγκας και είναι όλοι μαζί σου.

Εάν τα δεκάδες εκατομμύρια που μπήκαν στα ταμεία του Αρη από το υστέρημα του κόσμου του Αρη τα διαχειρίζονταν σωστά οι διοικήσεις Σκόρδα-Κόντη, Αθανασιάδη, Ζαμπέτα κ.λπ. ο Αρης δεν θα είχε ανάγκη καμία ενημερότητα και καμία ΕΠΟ. Αλλά ποιος τα σκέφτεται και τα θυμάται όλα αυτά... Μόνο από τη... μεταγραφάρα του Αμορόζο ο Αρης μπορούσε να βγάλει σήμερα όχι μία, αλλά τρεις χρονιές και να έχει κάνει και μεταγραφές ουσίας. Αλλά ποιος τα θυμάται όλα αυτά... Τα συμβόλαια του Κόκε, του Κάλβο, του Αμπρέου, του Νάτσο Γκαρσία... Πόσα να θυμηθεί κανείς,ε;

Πηγή: Goal

Γλύκος Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS