• Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το γκολ που έβαλε ο Σέρβος μόλις τρία λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς τον βοήθησε ψυχολογικά. Ομως, για όποιον το πρόσεξε, ακόμη και σε αυτά τα τρία λεπτά πριν από το γκολ (!), το παιδί είχε μπει πολύ ζωντανά μέσα στο ματς. Είχε συνδυαστεί πάλι με τον Ιμπαγάσα (επαναλαμβάνω, πριν το γκολ), είχε ανοίξει ωραία την μπάλα στον Σαλίνο και είχε δείξει ξεκάθαρα ότι μπήκε για να αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία.
• Ο Σέποβιτς είναι ο τύπος του σέντερ φορ που δεν κυνηγάει μόνο το γκολ -ότι θα έπρεπε να το κυνηγάει περισσότερο, θα έπρεπε, αφού δεν είναι δυνατόν να έχει μηδέν τελικές όσο έχει παίξει στο πρωτάθλημα. Ομως είναι ο τύπος του φορ που θα έχει πολύ καλές συνεργασίες με τους συμπαίκτες του. Προχθές και με τον Ιμπαγάσα δύο φορές συνδυάστηκε και με τον Βάις άλλες δύο, ενώ άλλες δύο ακόμη φορές το επιχείρησε με Ιμπαγάσα και Φουστέρ, αλλά κόπηκαν οι συνεργασίες από τους αμυνόμενους.
• Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να είναι πιο ζωντανός μέσα στο ματς και να παίρνει κι άλλες πρωτοβουλίες. Το έκανε αυτή τη φορά, κάποιες προσπάθειες με κοντρόλ δεν του βγήκαν, αλλά αξίζει να ζητήσει περισσότερα πράγματα μέσα στα παιχνίδια, πολύ απλά γιατί δείχνει να μπορεί να τα κάνει. Και στο κάτω κάτω γιατί να μην τον δούμε και περισσότερο.
• Τώρα, σίγουρα είναι ένα ζήτημα για τον Ολυμπιακό η κατάσταση του Μήτρογλου, που προχθές πρέπει να ήταν ένα από τα ελάχιστα παιχνίδια της καριέρας του, στα οποία είχε μηδέν τελικές σε 76 λεπτά! Σε αντίθεση με τα άλλα δύο παιχνίδια μετά τον τραυματισμό του, στα οποία έχασε δύο καλές ευκαιρίες να σκοράρει, με κεφαλιές, τόσο με Ατρόμητο όσο και με Λεβαδειακό.
• Για να μην τον αδικήσω, όπως ίσως έκανα χθες, οφείλω να σημειώσω ότι για περίπου 35 λεπτά ο διεθνής φορ, αν μη τι άλλο, ήταν κινητικός. Εβγαινε από την περιοχή, ζητούσε μπάλα, την έδινε και από τα πόδια του μάλιστα ξεκίνησαν δύο καλές φάσεις του Ολυμπιακού. Και σε μία φάση νομίζω ότι ο Φουστέρ έπρεπε να του δώσει την μπάλα, γιατί είχε πλασαριστεί ωραία ο Κώστας.
• Αυτό το οποίο, όμως, εύκολα μπορούσες να αντιληφθείς είναι ότι ο Μήτρογλου όσο περνούσε το ματς δεν είχε ανάσες, δεν είχε ρυθμό, δεν μπορούσε να κρατήσει καθόλου την μπάλα. Αρα, σίγουρα είναι ένα ζήτημα ότι θέλει τον χρόνο του ακόμη. Ούτε από φυσική κατάσταση δεν είναι εντάξει ούτε από τέμπο.
• Ισως, όμως, γίνουν όλα πιο απλά με ένα γκολάκι! Ισως, δηλαδή, το πρώτο που χρειάζεται είναι ένα γκολ για να πάρει τα πάνω του από πλευράς ψυχολογίας. Να πάρει μπρος, ρε παιδί μου. Διότι, τέτοιο γκολτζήδες, όσο δεν βάζουν το γκολ, δεν νιώθουν καλά. Οταν, όμως, βάλουν το γκολ μπορεί να γίνουν άλλοι άνθρωποι.
• Κι ακριβώς εδώ ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον: να δούμε πως θα πάει ο Μήτρογλου αν πετύχει ένα γκολ…
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 24/01/2014)