Αναλυτικά:

Στην αναμέτρηση με την ΑΕΛ Καλλονής στο ΟΑΚΑ υπήρξαν κάποιες φάσεις όπου οι αποφάσεις του κ. Σπάθα προκαλούν εντύπωση και ερωτηματικά. Στο 37ο λεπτό υποδεικνύεται φάουλ υπέρ της Καλλονής και ο Αργυρόπουλος τιμωρείται μάλιστα και με κίτρινη κάρτα (αντιαθλητικό παίξιμο) σε μια φάση όπου δεν υπάρχει απολύτως καμία παράβαση από τον αμυντικό του Απόλλωνα Σμύρνης.

Αντίθετα, στις περιπτώσεις των Παντελιάδη (45') και Αργυρόπουλου (87'), υπέδειξε να συνεχιστεί η αναμέτρηση.

Οι απορίες που προκύπτουν λοιπόν είναι απόλυτα φυσιολογικές. Πως ένας διαιτητής που εμφανίζεται τόσο αυστηρός με τους κανονισμούς στη φάση της αποβολής του Δεληζήση όπου η επαφή αν υπάρχει δεν είναι σε λαιμό και κεφάλι ώστε να δικαιολογεί κόκκινη κάρτα, ούτε κατά τη γνώμη μας ο παίκτης υποπίπτει σε «βάναυσο παιχνίδι» ώστε πάλι να δικαιολογείται η κόκκινη κάρτα.

Ήταν ένα σπρώξιμο αντιπάλου προς τα πίσω, για να απελευθερωθεί από το κράτημα του με τα δύο χέρια, που προφανώς δεν είναι παράβαση κατά τον κ. Σπάθα. Αλλά αν υποθέσουμε πως ο κ. Σπάθας καλώς αποφάσισε να εξαντλήσει την αυστηρότητα των κανονισμών σε αυτή τη φάση, στις άλλες επίμαχες φάσεις τι έπαθε ξαφνικά και τον κυρίευσε η επιείκεια;

Γιατί γίνεται αίφνης τόσο επιεικής σε δύο φάσεις "τρικλοποδιάς" μέσα στη περιοχή του αντιπάλου και οπαδός του "παίζετε-παίζετε";

Μήπως οι παίκτες μας έπρεπε να πέσουν σφαδάζοντας και να κραυγάζουν σαν να τους κτύπησε θωρηκτό, όπως έκανε ο Κεϊτά η ο Μανούσος στις φάσεις της αποβολής και του δήθεν φάουλ;

Δείτε τις συγκεκριμένες φάσεις και βγάλτε τα συμπεράσματα σας...