Παρακολουθούσα προχθές μια συνέντευξη του Μέσι, την επομένη της χειρότερης και πιο προβληματικής εμφάνισης που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια η Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου», αυτής απέναντι στη Βαλένθια και συνειδητοποιούσα ότι αυτό που μέχρι πρότινος ανέλυε μόνο -περίπου- ψιθυριστά ο Τσάβι έχει εξελιχθεί σε μια δημόσια παραδοχή: με τον Μαρτίνο η Μπάρτσα άλλαξε ιδέα για το ποδόσφαιρο. Εφυγε από την εποχή των παιδιών της Μασία, όπως εύστοχα σχολίασε ο Μέσι, και πήγε σε έναν προπονητή που ήταν ξένος με τη φιλοσοφία της και είχε συνάφεια μόνο επειδή γνώριζε πώς να κουλαντρίσει το καμάρι του συλλόγου, τον Αργεντινό σούπερ σταρ. Υπό την πίεση που δημιούργησε η εξέλιξη της υγείας του Τίτο Βιλανόβα, πληρώνοντας η ίδια το λάθος που έκανε να μην τον αντικαταστήσει εγκαίρως, η τότε διοίκηση του Σάντρο Ροσέλ έκανε μια επιλογή που, αποτελεσματική ή όχι θα κριθεί στο τέλος της σεζόν, έφερε άτσαλες και βίαιες αλλαγές στο αγωνιστικό dna που είχαν διαμορφώσει οι προκάτοχοί του.

 

Μέχρι πρότινος η Μπαρτσελόνα, στον δημόσιο λόγο της όχι απλώς αρνούνταν να αναγνωρίσει την αλήθεια αλλά έβαζε και τον Μαρτίνο σε αυτό το τριπάκι, να προσπαθεί να πείσει ότι τα νούμερα, δηλαδή η στατιστική απεικόνιση του παιχνιδιού που κάνει η πρωταθλήτρια Ισπανίας με τον νέο της προπονητή λαθεύει και δημιουργεί πλαστή εντύπωση. Ο Μαρτίνο προσπαθούσε να πείσει ότι δεν εγκατέλειψε άτσαλα το «τίκι τάκα» και ότι η δική του ιδέα για το ποδόσφαιρο δεν ανάγκαζε την Μπαρτσελόνα να μοιραστεί την κατοχή της μπάλας με τον αντίπαλό της. Και την ίδια ώρα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές εμφανίζονταν ο ένας πίσω από τον άλλο για να μοιραστούν με τον κόσμο την αντίληψή τους ότι η ομάδα γίνεται πιο κυνική, πιο ρεαλιστική, λιγότερο κυριαρχική, περισσότερο «για το αποτέλεσμα» και λιγότερο «για το αποτέλεσμα με τον δικό μας τρόπο». Μέχρι που ήρθε η πιο στατική, νωθρή, αδειανή από ιδέες εμφάνιση με τη Βαλένθια για να βγάλει στον αφρό την διαπίστωση ότι η Μπάρτσα αλλάζει και το ποδόσφαιρό της ασχημαίνει.

 

Είναι νωρίς για να εκτιμήσει κανείς με ασφάλεια αν η Μπάρτσα θα χάσει το πρωτάθλημα και αν θα αποτύχει στο Champions League. Δεν είναι όμως νωρίς για να κάνει κανείς την πρώτη διαπίστωση σχετικά με την απήχηση του ποδοσφαίρου του Μαρτίνο στη Βαρκελώνη. Δεν ψήνει. Εως που, τούτη τη στιγμή, ξενερώνει. Δεν εμπνέει. Γι' αυτό και θα αντικατασταθεί, εκτός και αν σαρώσει τους τίτλους, δηλαδή κάνει τρεμπλ. Διαφορετικά, ειδικά αν δεν πάρει το Champions League, δεν πρόκειται να συνεχίσει. Κι ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ειδικά αν συνεχίσει στο ίδιο τέμπο την κούρσα που κάνει με τη Μπιλμπάο, θα βρεθεί όσο πιο κοντά βρέθηκε ποτέ σε έναν εκ των διασημότερων πάγκων στον πλανήτη.

Πηγή: SportDay

Βαλβέρδε Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός