Το έργο, όμως, που παρουσιάζει στον Ατρόμητο είναι εκπληκτικό. Πραγματικά, δηλαδή, δείχνει τι δουλειά κάνει.
Η ερώτηση είναι απλή. Αν δεν τον λέγανε Παράσχο. Και τον λέγανε Παράσχοβιτς, Παράσχοφ, Φαν Πάρασχ και Παρασχίνιο, πόσα πρωτοσέλιδα θα γίνονταν για πάρτη του;
Ύμνους θα γράφανε όλοι. Θα λέγανε τι προπονηταράς είναι, πόσες μεγάλες ομάδες χτυπάνε την πόρτα του από το εξωτερικό κι όλα αυτά που διαβάζουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο της ξενομανίας.
Κι εντάξει αν ένας παίκτης από το εξωτερικό ή ένας προπονητής, σου δίνει το κάτι παραπάνω στο ποδόσφαιρό σου. Ένας Μπάγεβιτς, ένας Σάντος, ένας Ριβάλντο, ένας Βαζέχα, ένας Σαβέβσκι, ένας Τζόρτζεβιτς. Καλώς να ορίσουν τέτοιοι προπονητές ή ποδοσφαριστές, όπως κι άλλοι με την δικιά τους αξία που έχουν έρθει κατά καιρούς στην Ελλάδα. Αν, όμως, δεν έχουν να προσφέρουν αυτό το κάτι παραπάνω;
Ο Παράσχος, λοιπόν, κάνει τέτοια τρομερή δουλειά. Όπως πέρυσι ήταν φοβερός ο Αστέρας του Τσιώλη. Ή ο ΠΑΣ του Χριστόπουλου. Ή μήπως ο Αναστασιάδης δεν έσωσε τον Πλατανιά που φέτος πάλι ζητάει από τον Άγγελο βοήθεια;
Και άλλοι Έλληνες προπονητές δείχνουν ότι δεν έχουν να ζηλέψουν και πολλά από τους ξένους συναδέλφους τους. Ο Αναστασίου, δηλαδή, έτσι για να φέρουμε ένα ακόμα παράδειγμα, άσχημα τον πάει τον Παναθηναϊκό; Κι ας μην έχει εμπειρία από τέτοιον πάγκο. Καλύτερα, δηλαδή, έπαιζε ο Παναθηναϊκός με τον πολυδιαφημισμένο Φερέιρα;