Με την προσθήκη του Μπέιλ δίπλα στον Ρονάλντο έχει γίνει διαστημική. Χθες με τη Σάλκε ήταν σαν να έβλεπες δύο βέλη να εξακοντίζονται από το τόξο του Ρομπέν των δασών και να καρφώνονται διάνα πάνω στον στόχο.

Και το παράξενο είναι ότι έχουν βελτιώσει την ταχύτητά τους και ο Ντι Μαρία με τον Μπενζεμά. Ακριβώς, λοιπόν, λόγω της ταχύτητας που διαθέτουν οι παίκτες της, η Ρεάλ δεν βγαίνει μπροστά με πολλές μικρές πάσες.

Μία, το πολύ δύο αλλαγές της μπάλας, και οι δύο τουρμπινοφόροι, ο Πορτογάλος με τον Ουαλό, ρεπριζάρουν με χίλια στον άδειο χώρο. Είναι πράγματι απόλαυση. Ετσι και τους έχεις μπροστά σου σαν αντίπαλος σε πιάνει πανικός.

Στην κυριολεξία τρέμει ο κώλος σου. Θα μου πείτε, βέβαια, ότι η Σάλκε ήταν της πλάκας και αντί για 6 έπρεπε να φάει 12. Γι’ αυτό και περιμένω να δω τη Ρεάλ απέναντι σε κάποιο μεγαθήριο, για παράδειγμα απέναντι στην Μπάγιερν ή απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Τότε θα βγάλω το τελικό συμπέρασμα για την ομάδα με το στέμμα στο κεφάλι... Διότι μην ξεχνάμε ποτέ το νόμο που διέπει το ποδόσφαιρο. Η απόδοσή σου εξαρτάται πάντα και από τον αντίπαλο.

Πηγή: real.gr 

Γεωργίου Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS