ΠΑΟΚ και Δήμος Θεσσαλονίκης

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις σε μεγάλους δήμους και περιφέρειες της χώρας, δείχνουν ότι τον πρώτο λόγο για να κερδίσουν τις δημοτικές εκλογές έχουν οι υποψήφιοι που ΔΕΝ στηρίζονται και ΔΕΝ έχουν προταθεί από το κόμματα, αλλά ξεκινούν και κατεβαίνουν ανεξάρτητοι και στην πορεία μπορεί να τους ακολουθήσει κάποιο από τα μεγάλα ή μικρότερα κόμματα (αν και όλα ίδια δείχνουν, με βάση τα ποσοστά τους). Είναι και αυτό ένα σημάδι των καιρών που φανερώνει και τις διαθέσεις των πολιτών. Εξάλλου η αρχή έγινε στις μεγάλες κυρίως πόλεις κατά τις περασμένες δημοτικές εκλογές… 
 
Μέχρι τις περασμένες δημοτικές εκλογές βέβαια, κυριαρχούσε το φαινόμενο των υποψηφίων που βάσιζαν την προσπάθειά τους να κερδίσουν θέση σε δημοτικό συμβούλιο, στις ομάδες και στους συλλόγους από τούς οποίους προέρχονταν. Αυτό συνέβαινε (σε μικρότερο βαθμό) και στις βουλευτικές εκλογές. Προφανώς (και μέχρι ενός σημείου) θα συμβεί και τώρα.
 
Εδώ στην Θεσσαλονίκη αυτή η διαδικασία ξεκίνησε την δεκαετία του ‘80 και του ‘90, κυρίως με τις υποψηφιότητες Παναγούλια και Φασούλα. Εύκολα και οι δύο είχαν εκλεχθεί από του Αρειανούς και τους ΠΑΟΚτσήδες (ήταν οι πρώτοι σε σταυρούς με τεράστια διαφορά από τους υπόλοιπους)  κι από εκεί και πέρα αυτό έγινε… μόδα.
Τότε μάλιστα ο δεύτερος κατηγορήθηκε έντονα ότι μετά την εκλογή του παραβρέθηκε σε ελάχιστα συμβούλια και δεν συμμετείχε καθόλου στα κοινά. Μετά βέβαια πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό και ήταν ο πρώτος που πέρα από ομάδα μεταγράφηκε και στο δημοτικό συμβούλιο της άλλης πόλης, που στηρίζονταν στους φιλάθλους μίας άλλης ομάδας οι οποίοι και τον επέλεξαν για δήμαρχο! Πρωταγωνίστησε σε πολλές πρωτιές ο πρώην αρχηγός του ΠΑΟΚ!
 
Μετά από όλα αυτά και ενώ η Ελλάδα αλλάζει στο μέγιστο βαθμό, να που τώρα ο Ολυμπιακός κάνει το επόμενο βήμα. Βάζει στόχο και επιδιώκει να εκμεταλλευτεί το όνομα του συλλόγου, να το θέσει απέναντι από ανθρώπους με τους οποίους (θεωρητικά) είναι σε κόντρα και ως Ολυμπιακός να κερδίσει και να διοικήσει το Δήμο Πειραιά! Σημαντική κίνηση από τον Ολυμπιακό που προφανώς θα βάλει ιδέες και σε πολλές άλλες μεγάλες ομάδες (αθλητικές και όχι μόνο) να προβούν σε ανάλογες κινήσεις, διαλύοντας κάθε σχέση Δήμων και Περιφερειών με την κεντρική πολιτική σκηνή. 
 
Πώς θα ήταν λοιπόν αν ο Ιβάν Σαββίδης που όλοι γνωρίζουν ότι έχει ασχοληθεί με την πολιτική και φημολογείται πώς και στην Ελλάδα έχει πολιτικές βλέψεις, εκμεταλλεύονταν μία τέτοια περίσταση και με το όνομα του ΠΑΟΚ μπροστά, αλλά και με έναν  υποψήφιο όπως ο Ζαγοράκης για παράδειγμα (με τον ίδιο τον Σαββίδη δημοτικό σύμβουλο)  διεκδικούσε τον Δήμο Θεσσαλονίκης;
 
Τι αποτέλεσμα θα είναι μία τέτοια κίνηση; Τι θα έφερνε στα κοινά του δήμου; Τι θα άλλαζε στην Θεσσαλονίκη;  Τι οφέλη και τι ζημιές θα είχε για τον ΠΑΟΚ; Τι θα «έφερνε» για τον Σαββίδη;
 
Τι μπορεί να σκέφτονταν άραγε ο Σαββίδης για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Τι μπορεί να σκέφτεται ο κάθε Σαββίδης πριν πάρει μία τέτοια απόφαση;
 
Ότι θα ισχυροποιούσε την θέση του. Ότι θα έσβηνε διάφορους αντιπάλους που του βάζουν εμπόδια και του λένε «όχι». Ότι θα έκανε το «κομμάτι» του.  Ότι για θέματα του δήμου θα χρησιμοποιούσε και θα εκμεταλλεύονταν το όνομα του ΠΑΟΚ, ενώ για θέματα του ΠΑΟΚ θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί το όνομα του δήμου Θεσσαλονίκης, με ότι αυτό σημαίνει σε επίπεδο εντυπώσεων. Θα σκέφτονταν βεβαίως (ο κάθε Σαββίδης) ότι ως κυρίαρχος μίας δημοτικής αρχής, θα είχε πάρα πολλές επιλογές και μεγάλη ευχέρεια να «βολέψει» ανθρώπους του!  Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι λύσεις μπορεί να δώσει μία τέτοια κατάσταση (στον... κάθε Σαββίδη) σε αυτό το τελευταίο κομμάτι, ώστε ο στρατός των "αφοσιωμένων" στον "πρόεδρο" από... μεγάλος να γίνει... πολύ μεγάλος. 
 
Από την άλλη βέβαια, ο Σαββίδης (και ο κάθε Σαββίδης) θα έπρεπε να σκεφτεί δυο και τρεις φορές –πριν κάνει μία τέτοια κίνηση- τα πραγματικά προβλήματα των δημοτών και την στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθήσει για να τα λύσει, σε ένα πεδίο εντελώς άγνωστο γι’ αυτόν και τους συνεργάτες του. Γιατί όταν μιλάμε για τον Δήμο Θεσσαλονίκης (και τον... κάθε Δήμο) πρώτα απ' όλα μας ενδιαφέρει η πόλη και μετά η ομάδα μας. Η καθαριότητα, η οικονομική διαχείριση, το κυκλοφοριακό, τα σχολεία, οι κάθε είδους δημοτικοί χώροι… Τόσα και τόσα καθημερινά ζητήματα που ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μην του δημιουργήσουν φθορά και μείωση της δημοτικότητάς του. Γιατί άλλο να κρίνεσαι κάθε Κυριακή ή κάθε Τετάρτη και άλλο να κρίνεσαι 24ώρες το 24ώρο για το έργο που ανέλαβες να φέρεις εις πέρας.
 
 Εξάλλου όλοι όσοι μιλούν (από παλιά) για «δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη» κάτι παραπάνω ξέρουν…