Έφτασε να του γίνει «απαγορευμένος καρπός», σε μια γκρίζα περίοδο της ιστορίας του, που κακόπεφτε από τα χέρια του ενός στα χέρια του άλλου απατεώνα-μασκαρά ιδιοκτήτη του.
Από εκείνα τα αποκαλούμενα «πέτρινα χρόνια» της στέρησης, γεννήθηκε σταδιακά η τάση για τίτλους και πρωταθλήματα, για γιορτές, φιέστες και θριαμβικές πορείες.
Η τάση έγινε πράξη, εξελίχθηκε σε μανία, έγινε συνήθεια, είναι πια το αγαπημένο γεγονός στο φινάλε κάθε πρωταθλήματος κοντά δύο δεκαετίες τώρα.
Ο Χρήστος Φερεντίνος, «φόλα Ολυμπιακός», αναρωτήθηκε φωναχτά διά μικροφώνου κατά την παρουσίαση της φιέστας για το 41ο - επειδή ήξερε την απάντηση - αν… βαρέθηκε ο «ερυθρόλευκος» κόσμος να δίνει ραντεβού κάθε χρόνο για να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός νέου πρωταθλήματος, τη διατήρηση της ομάδας στην κυριαρχική πολυθρόνα της Ελλάδας.
Το (αναμενόμενο) εκκωφαντικό «όχι» που ακούστηκε με ένα στόμα από 33.000 ανθρώπους, δεν είναι τίποτα άλλο από την παραδοσιακή «φτιαξιά» του Ολυμπιακού και του λαού του. Του πρωταθλητή, συλλόγου και κόσμου, από τα γεννοφάσκια τους.
Το πρωτάθλημα, οι τίτλοι, τα τρόπαια, οι κορυφαίες διακρίσεις δεν χορταίνονται. Δεν έχει… over doze σε κάτι τέτοια. Και πιθανά να επικρατεί και μια καλώς εννοούμενη απληστία.
Πώς να το κάνουμε; Είναι η φύση του Ολυμπιακού αυτή, το επιτάσσει και τον κατευθύνει, του το υπαγορεύει η ιστορία του, ως Θρύλος, να μην κάνει… σκόντο στις νίκες, στις θριαμβικές απολαύσεις του.
Να είναι πάντα ο ένας, ο πρώτος.
Υπό αυτό τον… παράλογο συλλογισμό, παρατάχθηκαν και τα 41 τρόπαια επί σκηνής κατά την φαντασμαγορική κυριακάτικη νύχτα στο Φάληρο.
Γιατί κάθε ένα ξεχωριστά είναι «παιδί του ερυθρόλευκου ιδρώτα».
Γι’ αυτό άλλωστε κάθε χρονιά η φιέστα έχει τη δική της χάρη, τη δική της γλύκα. Ακόμα και φέτος και πέρυσι, τα τελευταία χρόνια, που ο Ολυμπιακός έχει την άνεση και την ευχέρεια να τον κοιτάνε εξ’ αποστάσεως, με το κιάλι, όλοι αντίπαλοί του.
Είναι η πολυτέλεια της αδιαφιλονίκητης, ποιοτικής ανωτερότητας, της διαφοράς κλάσης που έχει χαρίσει στους πρωταθλητές η θέληση του ιδιοκτήτη του να τον έχει πάντα πρώτο, επενδύοντας συνεχώς στον σύλλογο, σε όλα τα επίπεδα (αγωνιστικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικό).
Το ευρωπαϊκό όραμα
Με την ευκαιρία της τυπικής επισφράγισης του «Νο 41» ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε μια δήλωση που είχε την ίδια ακριβώς κατάληξη με εκείνη της βραδιάς του άδοξου ευρωπαϊκού αποκλεισμού στο Μάντσεστερ: «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε».
Η ερμηνεία είναι πανεύκολη. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, με λόγο-συμβόλαιο και αστείρευτο πάθος για την ομάδα, επαναλαμβάνει την υπόσχεση του για χτίσιμο (και) του ανώτερου ευρωπαϊκού προφίλ των «ερυθρολεύκων».
Η φετινή υπέρβαση κρατείται ως ορμητήριο για τις συνεχιζόμενες φιλοδοξίες των Πειραιωτών να ανεβαίνουν όλο και υψηλότερα στο Champions League.
Αυτά όμως αφορούν στο σχεδιασμό και την προοπτική της επόμενης περιόδου.
Για την τρέχουσα, η ολοκληρωτικά πανηγυρική κατάληξη της, με το συνδυασμό της κατάκτησης και του Κυπέλλου, παρεμποδίζεται από την εξαιρετικά δύσκολη ρεβάνς της Τούμπας.
Ο Ολυμπιακός θα πάει στη Θεσσαλονίκη με το ισχνότατο αβαντάζ του… μισού γκολ, αφού τόσο χρειάζεται ο ΠΑΟΚ για να προκριθεί.
Και οι δύο, είναι αλήθεια, πως δεν βρίσκονται στο πιο εύφορο ποδοσφαιρικό τους φεγγάρι. Είναι φινάλε χρονιάς, πολλά τα ματς στα πόδια των παικτών – γιατί και ο ΠΑΟΚ είχε Europa μέχρι και την Μπενφίκα – η κρισιμότητα του παιχνιδιού, η ένταση, η προκατάληψη, η εμπάθεια, η καχυποψία, όλα αυτά που κάνουν τσατάλια τα νεύρα της κερκίδας εκεί πάνω και φορτίζουν επιπλέον το κλίμα.
Ο Ιβάν Σαββίδης δεν προσκάλεσε τον Βαγγέλη Μαρινάκη για να «αποσυμφορήσει» απαραίτητα την κατάσταση όπως νομίζουν ή θέλουν να πιστεύουν μερικοί.
Κίνηση καλής θέλησης-διάθεσης και πολιτισμένου περιβάλλοντος δεν έχει κανένας αιτία να αμφιβάλλει ότι είναι.
Όμως κάπως φαίνεται και σαν κίνηση τακτικής, αφού δεν του… κοστίζει τίποτα, αλλά και γιατί κάπως πρέπει να ανταποδώσει και αυτός τις άψογες φιλοξενίες, ειδικά των δύο τελευταίων ετών στο Καραϊσκάκη.
Ο μεγαλομέτοχος του δικεφάλου έφυγε με τις καλύτερες εντυπώσεις από τη σουίτα του στην έδρα του Ολυμπιακού και τις δύο φορές που την επισκέφτηκε, όπως και προ δύο εβδομάδων σύσσωμη η «ασπρόμαυρη» αποστολή έδωσε συγχαρητήρια στους «ερυθρόλευκους» για την ιδανική λειτουργία των μέτρων ασφάλειας κατά τον πρώτο ημιτελικό.
Σαβιόλα και Ιμπαγάσα
Τέλος πάντων. Αυτά είναι για το… πρωτόκολλο, τις σουίτες και τις εξέδρες. Στο γήπεδο τι θα γίνει είναι το θέμα!
Όσο μιλάμε (και θα παιχθεί) μπάλα ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να έχει το όποιο προβάδισμα στα προγνωστικά.
Μπορεί να μην καπάρωσε το προβάδισμα που επιζητούσε από το πρώτο ματς και τώρα να είναι εντελώς στον αέρα η πρόκριση, μπορεί ο ΠΑΟΚ να είναι κυριευμένος από «στερητικό σύνδρομο τίτλων» και να… πεθαίνει για το εισιτήριο του τελικού, όμως οι πρωταθλητές έχουν την εμπειρία, τη γνώση και τους παίκτες που ξέρουν να παίρνουν αποτελέσματα.
Που δεν πολύ-καταλαβαίνουν από έδρες και πίεση. Αρκεί βεβαίως να παιχθεί ποδόσφαιρο την Μ. Τετάρτη και όχι… τα Πάθη του ποδοσφαίρου! Μπουνιές, κλοτσιές, λαβές και… κεφαλοκλειδώματα σαν το «κατς» του αγώνα του πρωταθλήματος.
Αγωνιστικά, το όφελος από τον Απόλλωνα, πέραν της νίκης, ήταν για τον Ολυμπιακό το γκολ του Σαβιόλα. Θα δώσει ψυχολογία στον Αργεντινό, θα τον τονώσει ενόψει Τούμπας, γιατί νομίζω ότι ο Μίτσελ θα τον βάλει από την αρχή στην κορυφή της επίθεσης με τον Τσόρι πίσω του και αυτή τη φορά τον Βαλντές στον πάγκο.
Εκεί από όπου πρώτη επιλογή θα έρχεται ο Αριέλ Ιμπαγάσα, που πήρε λεπτά συμμετοχής την Κυριακή ώστε να «ξεσκουριάσει» γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.
Καλή σας νύχτα κ. Βελλή… Ο Απόλλωνας, τα παιδιά της ομάδας έπεσαν ηρωικά και με μια δόση αδικίας – εκτιμώντας τις δυνατότητες και τον παθιασμένο αγώνα τους σε ένα σκληρό ντεμαράζ στο β’ γύρο - θα συμφωνήσω, στην Football League. Ο ιδιοκτήτης όμως της ΠΑΕ έχασε το μέτρο, καταλήφθηκε από ανεξέλεγκτες δημόσιες εμφανίσεις, ξέφυγε και απώλεσε και το (όποιο) δίκιο του. Έτσι, στον τομέα των εντυπώσεων, την έβλαψε κιόλας την ομάδα του. Τώρα ανακοινώνει ότι πουλάει και επισήμως. Ποιος αγοράζει δεν ξέρω, αλλά από σε κάθε περίπτωση, από την ιστορία της «ελαφράς ταξιαρχίας» θα στερηθεί η μεγάλη κατηγορία. Από την παρουσία του κ. Βελλή δεν νομίζω το ίδιο…
«Παράρτημα ε; Ναααα…» Η σκληρή απάντηση 3 γκολ των παικτών και του κόσμου της Ξάνθης που γέμισε ασφυκτικά τις κερκίδες στα Πηγάδια ύστερα από τρία χρόνια.