Εξ’ αφορμής των σημερινών γενεθλίων του (έσβησε το 29ο κεράκι στην τούρτα της ζωής του) ο σχολιασμός για το ένα από τα τρία «μαύρα διαμάντια» της «ερυθρόλευκης» χρονιάς.
Ο μεγάλος άτυχος – αυτός που μαζί με τον Δημήτρη Σιόβα… τράβηξαν δυσεύρετο λαχνό – Μάικλ Ολαϊτάν ήρθε το περασμένο καλοκαίρι στον Πειραιά με «προίκα» μια εξαιρετική σεζόν στη Βέροια και τη Σούπερ Λιγκ, αλλά εκλήφθηκε ως… ακατέργαστος ορυκτός πλούτος καθώς κανείς δεν γνώριζε αν και κατά πόσο θα του ‘πεφτε βαριά η φανέλα των πρωταθλητών.

Ο Τζόελ Κάμπελ, εξάλλου, δανείστηκε στον Ολυμπιακό ως ένα ελπιδοφόρο «φυντάνι» από την πλούσια καλλιέργεια ταλέντων του Αρσέν Βενγκέρ, ωστόσο λόγω του νεαρού της ηλικίας του και ως (παντελώς) «άγνωστος Χι» ήταν ξεκάθαρο ότι στη γραμμή εκκίνησης της νέας επιθετικής γραμμής που συνέθετε ο Μίτσελ, θα βρισκόταν στα «πιτς», πίσω από τον πολυδιαφημισμένο Βάις.

Ο κλήρος που έπεφτε στον (εορτάζοντα) Λεάντρο Σαλίνο δεν είχε καμία σχέση με τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις εγχρώμων ποδοσφαιριστών που στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο γίνονταν κάτοικοι Ρέντη.
Ο Βραζιλιάνος – τον οποίο αν δεν λανθάνω τον είχε υποδείξει πρώτος στη διοίκηση ο Ζαρντίμ, γνωρίζοντας τον άριστα από το πορτογαλικό πρωτάθλημα με τα χρώματα της Μπράγκα – ανέλαβε μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή: Την κάλυψη της απουσίας ενός εκ των αρχηγών του Ολυμπιακού και βασικού μέλους της Εθνικής Ομάδας, Βασίλη Τοροσίδη.
Ήρθε για να κλείσει την «τρύπα» στο δεξί άκρο της άμυνας, κληρονομώντας τη φερεγγυότητα που εξέφραζε σ’ αυτή τη θέση η παρουσία του Θρακιώτη άσου για πολλά χρόνια.

Και από μόνες τους, οι συγκρίσεις με τον προκάτοχο - έστω κι αν ο «Τόρο» είχε φθίνουσα πορεία στην καριέρα του στον Ολυμπιακό, ειδικότερα την τελευταία διετία όταν και είχε φωλιάσει στο μυαλό του η επιθυμία να φύγει στο εξωτερικό και κάπου η διάθεση του δεν ήταν στο γήπεδο η ίδια με κάποτε – δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση να γείρουν προς την πλευρά του Σαλίνο.
Ο Βραζιλιάνος μπακ είχε πολλά ψωμιά να φάει για να κερδίσει την εκτίμηση όλων στον Ολυμπιακό (και της εξέδρας) μέσα από μια άνιση ανταγωνιστικότητα με το παρελθόν και το όνομα του Βασίλη Τοροσίδη.



 

Καθαρά αμυντικά δεν μιλάμε για αψεγάδιαστη μονάδα. Δεν μπορείς να πεις, δηλαδή, ότι ο Σαλίνο είναι ένας απροσπέλαστος δεξιός οπισθοφύλακας. Τις τρώει τις ντρίμπλες του. Έχει όμως άλλα προσόντα, χάρη στα οποία αναπληρώνει τις όποιες αδυναμίες του.
Ειδάλλως, αν δεν υπήρχαν κι αυτές, εδώ που τα λέμε δεν θα έπαιζε στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά θα ήταν αναντικατάστατο στέλεχος για τη Ρεάλ ή την Μπαρτσελόνα στην Πριμέρα Ντιβισιόν!

Το συνολικό «πακέτο» που χαρακτηρίζει τον Σαλίνο και, κακά τα ψέματα, τον ανέδειξε σε έναν από τους καλύτερους της φετινής αμυντικής γραμμής του Ολυμπιακού, είναι ότι πρόκειται για εξαιρετικά σύγχρονο μπακ.
Με ταχύτητες, πολλά τρεξίματα, καλό χειρισμό της μπάλας και με το πάθος, την αγωνιστική αυταπάρνηση να ξεχειλίζει.
Κάπως έτσι και με όλα αυτά μαζί, ο Βραζιλιάνος υπερκάλυψε τη φυγή του Τοροσίδη για τη Ρόμα και αναδείχθηκε σε μια από τις κορυφαίες μεταγραφικές κινήσεις των «ερυθρολεύκων», με πλασάρισμα στην πρώτη πεντάδα.
Παρέα με τους Τσόρι, Ρομπέρτο, Κάμπελ και, φυσικά, Ολαϊτάν.

Χωρίς να αρνείται κανείς ότι η Ρεάλ προφανώς και είναι η πληρέστερη ομάδα φέτος στην Ευρωλίγκα, οπότε και φαίνεται να υπερέχει – πολύ, λίγο, δεν έχει σημασία - και του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, αυτό που προκύπτει από τη μείωση σε «2-1» και την ανανέωση του ραντεβού των δυο τους στο παρκέ του ΣΕΦ για ένα τέταρτο παιχνίδι, είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάται η καρδιά του πρωταθλητή. Και ειδικά του δις (σερί) πρωταθλητή Ευρώπης!
Τη Δευτέρα του Πάσχα ήταν καθηλωτικός ο Ντάνστον, πρόσφερε πολλά ο Σπανούλης, έβαλε το κρίσιμο τρίποντο νίκης ο Πρίντεζης, αύριο μπορεί να είναι ο Σλούκας και ο Μάντζαρης που «καθάρισαν» πρόσφατα τον ΠΑΟ ή κάποιος άλλος.
Το βέβαιο είναι το εξής: Το φαβορί δεν αλλάζει. Και για το 4ο αλλά και για την πρόκριση συνολικά εφόσον υπάρξει και πέμπτη αναμέτρηση στη Μαδρίτη, η «βασίλισσα» είναι εκείνη που έχει το προβάδισμα.
Όμως οι «πολύ σκληροί για να γονατίσουν» ερυθρόλευκοι, θα καταθέσουν (ξανά) την ψυχή τους, κάνοντας τους «μερένγκες» να ζήσουν εφιάλτες.

Άραγε τώρα δεν ευθύνεται το «παρακράτος του ποδοσφαίρου», που μας… έπρηξε το αφεντικό του, ο αξιότιμος κ. Βελλής, για τον υποβιβασμό του Απόλλωνα; Γιατί άλλα έλεγε προ ημερών και μπόλικους σαματάδες έκανε κι ο Λόρι Σάντσεζ, «συντεταγμένος» με την πολιτική του ιδιοκτήτη της «ελαφράς ταξιαρχίας».
Διαβάζουμε ότι ο Ιρλανδός επιτέθηκε – μέσω… επιστολής του μάλιστα στους οπαδούς της ομάδας! - στους παίκτες του, κατηγορώντας πολλούς από αυτούς για αδιαφορία και έλλειψη επαγγελματισμού…

Καρμοίρης Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός