Κατ' αρχάς, να πούμε ότι ύστερα από αρκετά χρόνια είδαμε ένα κανονικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Με κανονικές ποδοσφαιρικές συνθήκες. Να είναι σχεδόν γεμάτες οι εξέδρες, από οπαδούς και των δύο ομάδων. Όπως πρέπει να είναι στο ποδόσφαιρο. Κι αυτή την ατμόσφαιρα, μόνον όταν είσαι μέσα στο γήπεδο μπορείς να την εισπράξεις, να την καταλάβεις και να τη χαρείς. Θα μου πείτε τώρα, γίνανε και κάποια ντερβισιλίκια. Τι να κάνουμε; Μέσα στο πρόγραμμα είναι αυτά. Για Ελλάδα μιλάμε. Την Κολομβία της Ευρώπης, όπως λέμε και ξαναλέμε. Έχει δει κανείς δηλαδή, σε κάποιο ευρωπαϊκό γήπεδο, να είναι παραταγμένες από τη μία άκρη μέχρι την άλλη στο κάθε πέταλο οι επίλεκτες δυνάμεις της αστυνομίας; Και με πλήρη εξάρτυση, κράνος, ασπίδα, κλομπ, για το ενδεχόμενο να αναχαιτίσουν εισβολή στον αγωνιστικό χώρο. Αυτά πλέον, ούτε στην Τουρκία δεν γίνονται. Μόνο στην Ελλάδα.
Σχετικά με το ματς και τα ντόρτια που έριξε ο Παναθηναϊκός, θα επαναλάβουμε αυτό που είχαμε πει μετά το 3-0 στο "Καραϊσκάκης": Θα γυρίσει ο τροχός, θα πηδήξει κι ο φτωχός. Κι ο φτωχός, ο Αλαφούζος δηλαδή, και ο Παναθηναϊκός, πηδήξανε για δεύτερη φορά. Κι όχι σε παιχνίδι άνευ σημασίας, αλλά σε τελικό. Κι όχι στο τσίμα-τσίμα. Ντόρτια έγραψε το κοντέρ. Με τον Ιβάν Σαββίδη, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, "να φεύγει από το γραφείο εκνευρισμένος". Ξύδι συνιστούν οι ειδικοί σε αυτές τις περιπτώσεις. Όποιος κάθε χρόνο κάνει δέκα μεταγραφές τον Αύγουστο, άλλες δέκα τον Ιανουάριο, διώχνει τον προπονητή και τελειώνει τη σεζόν με τον Γου Χου, θα το πληρώσει. Θα τιμωρηθεί.
Όπως, λοιπόν, η δασκάλα βάζει τους άτακτους μαθητές να γράφουν στον πίνακα δέκα φορές "δεν θα το ξανακάνω", έτσι και το ποδόσφαιρο βάζει τις δικές του ποινές. Δεν είναι ότι χάνεις τον τελικό, είναι ότι τρως στο κεφάλι τεσσάρα. Είναι ότι δεν υπάρχεις στο γήπεδο. Κι έτσι πρέπει. Μπας δηλαδή και ταρακουνηθείς και πάρεις χαμπάρι ότι σαν παράγοντας, σαν αφεντικό της ομάδας, είσαι της πλάκας. Αντίθετα, ήταν 100% άδικο αυτό που έγινε με τον Σαλπιγγίδη. Μιλάμε για έναν από τους λίγους Ελληνες ποδοσφαιριστές με κανονική συμπεριφορά. Που δεν το παίζει τιμητής της φανέλας και "πατριώτης". Που παρότι έχει αποδείξει την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ, επιστρέφοντας, όταν ο Παναθηναϊκός του έδινε περισσότερα λεφτά, δεν το παίζει Μακεδονομάχος. Όπως ο Κατσουράνης δηλαδή, τώρα στα γεράματα, μπας και τους ψήσει και ψειρίσει τον Σαββίδη για το τελευταίο του συμβόλαιο. Επειτα απ' αυτά που γίνανε τη Μεγάλη Τετάρτη στην Τούμπα, ο Σαλπιγγίδης ήταν ο μοναδικός που μίλησε όπως έπρεπε. Στον τελικό δεν ήταν καλός. Δεν τον πήγε και η μπάλα και βρήκανε την αφορμή τα καρντάσια να τον ξεφωνίσουνε για μια ακόμα φορά.
Για τον Ολυμπιακό η σεζόν έχει τελειώσει από τη Μεγάλη Τετάρτη. Τελικός Κυπέλλου τέλος. Φινίτο κι από μπάσκετ, με τη "βασίλισσα" από την Ισπανία και τη ρωσική αρκούδα να στέλνουν τις ελληνικές ομάδες σπίτια τους. Τα πλέι-οφ σαν διοργάνωση είναι μικρό μέγεθος. Μέχρι να αρχίσει το Μουντιάλ δηλαδή, δεν υπάρχουν μεγάλα γεγονότα. Εκτός ίσως από την υπερομάδα που θα φτιάξει η ΑΕΚ στη Β' Εθνική και το συγκλονιστικό δίλημμα: Ποιος από Μανιά-Μανούσο θα επιλεγεί για σέντερ φορ; Αυτά.
Μετά από τόσο νταραβέρι µε τους δηµοσιογράφους, θεωρείται πλέον συνάδελφός τους
Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση ο Γεωργιάδης. Εκανε κι αυτός μετά τον τελικό αυτό που κάνουν όλοι οι νέοι Έλληνες "προπονητές". Αυτοί δηλαδή που τα έχουν βρει όλα έτοιμα και έχουνε ξεκινήσει τις καριέρες τους από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Ο Γου Χου βέβαια, δεν δηλώνει προπονητής, αλλά μίλησε σαν προπονητής: "Κάποιοι δεν άντεξαν". Τα ρίχνουμε δηλαδή στους ποδοσφαιριστές και βγάζουμε την ουρά μας απ' έξω. Αυτός όμως το αντέχει να είναι προπονητής στον ΠΑΟΚ; Να θίξουμε επίσης το μέγα θέμα με τον Κατσουράνη και τον Κλάους, που δεν τους αφήσανε να μπούνε στον χώρο των VIP. Με τον Κατσουράνη μάλιστα, να γίνεται έξαλλος. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: Σε μια σοβαρή διοργάνωση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα και ο Πάπας της Ρώμης να εμφανιστεί, χωρίς διαπίστευση ή εισιτήριο, δεν μπαίνει πουθενά. Πού θα κάτσει δηλαδή; Στον διάδρομο; Του λένε "πάτερ, συγγνώμη, περιμένετε λίγο να δούμε πού μπορούμε να σας βολέψουμε".
Όπου, λοιπόν, το ποδόσφαιρο είναι κανονικό, η κάθε ομάδα έχει κανονίσει με τους αρμόδιους σε ποιες θέσεις θα κάτσουν οι άνθρωποι που έχει μαζί της. Ο ΠΑΟΚ δεν το έκανε. Πράγματι, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ πήραν ελάχιστες προσκλήσεις σε σχέση με τις ανάγκες τους. Ακούστηκε, μόλις από εκατό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή έχουμε ζόρια με τις προσκλήσεις, στέλνουμε τους ποδοσφαιριστές να μπούνε νταηλίκι. Και στα δημοσιογραφικά που τελικά τους βολέψανε, δεν είχανε δικαίωμα να πάνε. Ο Κλάους δηλαδή. Ο Κατσουράνης, αντίθετα, ύστερα από τόσα χρόνια και τις χιλιάδες ώρες που νταραβερίζεται με τους δημοσιογράφους, θεωρείται πλέον συνάδελφός τους.
Πρέπει πρώτα να πεθάνει ένα παιδί για να βγουν όλα αυτά στη φόρα
ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΗΣ έχει μείνει η φράση για το "μπουρδέλο της Καλέργαινας". Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαια, ο οίκος ανοχής έχει μεταφορική έννοια. Κι έχει να κάνει με το κράτος που ονομάζεται Ελλάδα. Γνωστό είναι το τραγικό συμβάν της Κυριακής. Στο λούνα παρκ στο Ελληνικό, που έχασε τη ζωή του ένα 13χρονο αγοράκι. Και από κει και πέρα έγινε η ανακάλυψη της Αμερικής: Ότι όλα αυτά τα λούνα παρκ λειτουργούν σε συνθήκες αέρα-πατέρα. Χωρίς άδεια. Στο ό,τι κάτσει. Τα φέρνουν κάποιοι σε κοντέινερ από την Ιταλία. Χωρίς τεχνικούς ελέγχους. Χωρίς να έχουν υπογράψει ηλεκτρολόγος, μηχανικός, χημικός μηχανικός και μηχανολόγος μηχανικός, όπως ορίζεται από τη νομοθεσία. Στο συγκεκριμένο λούνα παρκ ακόμα ψάχνουνε να βρούνε ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης. Άλλος δηλαδή νοικιάζει τον χώρο από τον δήμο, άλλος δουλεύει το μαγαζί. Που κάθε τέτοιο μαγαζί έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές λειτουργίας. Σε κάθε πόστο, σε κάθε μηχάνημα, να υπάρχει ειδικευμένος υπάλληλος για να επιβλέπει. Μιλάμε για χώρους που το καλοκαίρι περνάνε κάθε σαββατοκύριακο μέχρι και 2.000 παιδιά. Μιλάμε για το μπουρδέλο της Καλέργαινας, που πρέπει πρώτα να πεθάνει ένα παιδί για να βγουν όλα αυτά στη φόρα.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Ο Μπαλτάκος έχει σκεφτεί το ενδεχόµενο τώρα που πήγε στο Άγιον Όρος να τον τράβηξε σε βίντεο ο Εφραίµ;
Όχι άλλη υγεία.
Observer
Πηγή: Goal