Πραγματικά στενοχωρήθηκα που έμεινε εκτός εθνικής ομάδας ο Σιόβας. Πολύ απλά γιατί άξιζε να πάει στο Μουντιάλ, με την φόρμα του στο πρώτο εξάμηνο της σεζόν.
Να θυμηθούμε ότι ο 25χρονος άσος ήταν στην βασική ενδεκάδα της Ελλάδας και στα πέντε τελευταία παιχνίδια της στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου κυπέλλου. Κι ακόμη ότι ο Μίτσελ τον είχε ως τον πιο βασικό παίκτη της αμυντικής τετράδας του Ολυμπιακού. Δεν έλειψε ούτε λεπτό από τα έξι παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ούτε κι από τα πιο σημαντικά παιχνίδια του πρωταθλήματος (με ΠΑΟΚ 4-0, σε Λεωφόρο 1-0, με Αστέρα 2-0, με Ατρόμητο 2-1, σε Αγρίνιο 0-0).
Κι ας δούμε πόση διαφορά είχε ο Ολυμπιακός αμυντικά στο β΄γύρο χωρίς Σιόβα, σε σχέση με το α΄μισό της σεζόν, με Σιόβα. Παρατηρήστε απλά ότι στα πέντε παραπάνω πιο δύσκολα παιχνίδια του α΄γύρου του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός με τον Σιόβα είχε παθητικό μόλις ένα γκολ, ενώ στα αντίστοιχα παιχνίδια του β΄γύρου ο Ολυμπιακός χωρίς Σιόβα είχε παθητικό οκτώ γκολ…Στο δε ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-1, με αντίπαλο (και) τον Σιόβα ο Μπεργκ είχε μηδέν τελικές προσπάθειες για γκολ…
Είναι άτυχος λοιπόν ο Σιόβας, που δεν πάει στο Μουντιάλ. Αδικείται από τον Σάντος; Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να το πω αυτό. Όταν έχεις να παίξεις από τις 8 Ιανουαρίου, λόγω κατάγματος στο πόδι, δεν μπορώ να κριτικάρω τον ομοσπονδιακό προπονητή, από την στιγμή που έκτοτε ο Σιόβας δεν έχει παίξει ούτε σε φιλικό, παθαίνοντας και μία θλάση μέσα Απρίλη.