Μυρμήγκια τους βλέπει από ψηλά

Όσοι… ανησυχούσαν για το ανέβασμα του υδράργυρου στις μεταγραφικές διεκδικήσεις του Ολυμπιακού, έχει σημάνει η ώρα των «απαντήσεων» από το λιμάνι, με «καύσωνα ανακοινώσεων».

Οι θερμοκρασίες χτυπούν κόκκινο, με… τσουνάμι ποδοσφαιριστών να ντύνεται στα κόκκινα (Αμπιντάλ, Μοζουακού, Ντοσεβί, Παπάζογλου, Αυλωνίτης) ή να «δένεται» (Σιόβας, Σάμαρης) με αυτά.

Έκπληξη; Καμία. Απλά, πρόκειται για ακόμα ένα (προβλεπόμενα) θερμό καλοκαίρι για τους Πειραιώτες - από τα αγαπημένα του κόσμου τους, ειδικά τα τελευταία χρόνια που επί ηγεσίας Μαρινάκη - όπου τα νέα τρέχουν ασταμάτητα και τα στυλό παίρνουν φωτιά στο τέλος των σελίδων των συμβολαίων μεταξύ ΠΑΕ και παικτών.

Ο Ολυμπιακός επαληθεύει και υποστηρίζει τον τίτλο του «βασιλιά» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Του απόλυτου κυρίαρχου σε κάθε επίπεδο, καθώς το ένα είναι συνέχεια και συναφές με το άλλο.

Ο «ερυθρόλευκος πρωταθλητισμός» στον οικονομικό τομέα αποφέρει αγωνιστικούς τίτλους και διακρίσεις. Φυσικό και επόμενο. Πολλά βάζεις, πολλά παίρνεις. Άμα δεν αγοράσεις λαχείο, πώς να κλαίγεσαι ότι δεν σου έπεσε ο πρώτος λαχνός;

Αν επίσης δεν έχεις σχέδιο, πρόγραμμα, επόμενους και σαφείς στόχους για κατάκτηση, κίνητρα άμεσου και απώτερου μέλλοντος, ύστερα από οργανωμένη μελέτη και κατεύθυνση, δεν γίνεται να παραπονιέσαι για την «άτιμη την κοινωνία» που δεν σε αφήνει να προκόψεις. Αυτά, για τους άλλους…
Στον Ολυμπιακό αποδεικνύεται στην πράξη και με αυξητική κλίμακα ότι δεν λειτουργεί τίποτα… χύμα στο κύμα.

Τελευταία αποδεικτική κίνηση το extension των συμβολαίων δύο μονάδων της ραχοκοκαλιάς στη νέα εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου και στην αυριανή Εθνική Ομάδα του Κλαούντιο Ρανιέρι.

Οι «ερυθρόλευκοι» επιμένουν στην πολιτική της επένδυσης στα «καλά και φρέσκα ελληνικά προϊόντα» όσο κι αν η κλασική αδυναμία των αντιπάλων τροφοδοτεί επικοινωνιακά τεχνάσματα απαξίωσης τέτοιων ενεργειών.

Ε, βέβαια, τι θα περίμενε κανείς όταν στον ΠΑΟΚ γυρίζουν πλάτη σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές του, Έλληνες και ξένοι; Μέχρι και ορισμένοι (σαν τον Γλύκο π.χ.) που μεγάλωσαν στην Τούμπα, στον αντίποδα συναισθηματικών φραγμών, τους απασχολεί ο αυριανός σταθμός τους, εφόσον δεν καλύπτονται από τις προοπτικές του συλλόγου;

Ή πάλι όταν είσαι Παναθηναϊκός και η «πενία» σου επιτρέπει η πρώτη σου μεταγραφή να είναι ο… Μπούρμπος, σε μια σεζόν που θα καθοριστεί εν πολλοίς το βάθος της πολύ σύντομα, σε λίγες εβδομάδες, στην καρδιά του καλοκαιριού μέσω των προκριματικών του Champions League, πώς άραγε να αντιμετωπίσεις τον Ολυμπιακό που… τρέχει σαν τον ήχο μπροστά σου;

Με οδηγούς Μήτρογλου και Φέτφα

Σαν τον Αβραάμ, τον Μήτρογλου, τον Μανιάτη, τον Μανωλά, τον «Φέτφα», οι Πειραιώτες προστατεύουν, θωρακίζουν και αξιοποιούν το ισχυρό ελληνικό στοιχείο του ρόστερ τους. Με το βλέμμα στο παρόν και το μέλλον. Με κινήσεις που προηγούνται των γεγονότων και των εξελίξεων. Και που έχουν την ευστροφία και (κυρίως) τις ταμειακές δυνατότητες της ΠΑΕ να το κάνουν!
Με άμεσο σκοπό την καλυτέρευση και μακροημέρευση Ελλήνων διεθνών στην ομάδα, όπως τώρα στις περιπτώσεις του Δημήτρη Σιόβα και του Ανδρέα Σάμαρη.

Δύο 25άρηδων που πάνε «τρένο» την άνοδο της καριέρας τους, που αποτελούν την ελληνική βάση της ομάδας και που μέσα από τον Ολυμπιακό και τη συμβολή τους εντός και εκτός συνόρων θα επενδύουν όλο και πιο πολύ στο όνομα τους.
Όπως έγινε με τον Μήτρογλου, με τον Φετφατζίδη, που πήραν μεταγραφές στην Premier και το Campionato, όπως θα συμβεί και με άλλους που ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο.

Ίσως γρηγορότερα με τον Κώστα Μανωλά, πιο μελλοντικά με τον Γιάννη Μανιάτη, ποτέ δεν ξέρεις…

Με την ευκαιρία και επειδή πολύ προβλέψιμες δείχνουν πια οι αγορές Χολέβα και Μανωλά το αμέσως προσεχές διάστημα, θέλω να επισημάνω το προφανές:
Ο Ολυμπιακός ποτέ δεν έβαλε πωλητήριο σε παίκτη του. Δεν έβαλε «κράχτη» για κανέναν. Ούτε τώρα συμβαίνει κι ούτε πρόκειται να συμβεί. Και αναφέρομαι πάντα σε μέλη της ομάδας που τα θεωρεί ο προπονητής βασικά, ποντάροντας πάνω τους, είτε ως πρώτη, είτε ως δεύτερη επιλογή του.

Ο Ολυμπιακός κατά βάση αγοράζει ποδοσφαιριστές, ανανεώνει, επεκτείνει συμφωνίες.

Και παραχωρεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις (Μήτρογλου, Μιραλάς, Βάις) που το χτύπημα της πόρτας του είναι βροντερό, η προσφορά πολύ μεγάλη, παραπάνω και δελεαστική και το σημαντικότερο, ο ίδιος ο παίκτης να θέλει να φύγει και να το ζητάει από τον πρόεδρο.

Και για τον Μανωλά και για τον Χολέβα οι «ερυθρόλευκοι» δεν… καίγονται ούτε κατά διάνοια να τους πουλήσουν. Τους θέλουν για την επόμενη σεζόν. Τους υπολογίζει ο Μίτσελ στο χτίσιμο του νέου Ολυμπιακού.

Ειδικά για τον διεθνή στόπερ, με τον οποίο ασχολείται όλη η Ευρώπη κατόπιν των εμφανίσεων του στη Βραζιλία, οι πρωταθλητές θα είναι, εξ’ όσων γνωρίζω, απίστευτα σκληροί στις διαπραγματεύσεις τους. Τύφλα να ‘χει η… Χερενφέιν που έχει το όνομα και τη χάρη!

Είπα σε ένα live streaming που κάναμε εδώ στο Sportdog – με την ευκαιρία να πω ότι έχουμε άλλο ένα ραντεβού αύριο, Τρίτη βράδυ στις 21.00’ – ότι… last year ο Ολυμπιακός ήθελε κάπου 10-12 εκατομμύρια για τον Μανωλά (και άριστα έπραξε που δεν τον πούλησε με την προσφορά των 8 εκ. λίγο διάστημα πριν το Mundial).

Τώρα το «12άρι» είναι ακατέβατο και θα πλησιάσει τα 15 μύρια για όποιο σύλλογο ενδιαφέρει πραγματικά ο Έλληνας ποδοσφαιριστής.

-Νοτιοαμερικάνικο clasico μπορεί να εύχονται πολλοί για τον τελικό – αν και χωρίς Νεϊμάρ η Βραζιλία και Ντι Μαρία (που ήταν ως τώρα ο 2ος star πίσω από τον Μέσι) η Αργεντινή οπωσδήποτε θα έχει απώλειες λάμψης το ζευγάρι – ωστόσο δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ένα ευρώ-ντουέτο Ολλανδίας-Γερμανίας δεν θα ήταν καλύτερο.

Μου φαίνεται δύσκολο επίσης ότι η πάντα κυνική, συνεπής, αυστηρή «Νάσιοναλμανσαφτ» θα μείνει εκτός διεκδίκησης του τροπαίου. Σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που καμία ομάδα δεν κάνει την ξεχωριστή διαφορά.
Θα δούμε…