Αρχικά ο Κατίδης αναφέρθηκε στην… ελευθερία του: «Χθες λύσαμε το συμβόλαιό μας με τη Νοβάρα και είμαι πλέον ελεύθερος. Η ομάδα υποβιβάστηκε στη Γ’ εθνική Ιταλίας. Αγωνίστηκα μόνο σε 10 παιχνίδια λόγω τραυματισμών, αλλά και λόγω γλώσσας. Το συμβόλαιό μου ήταν αρκετά μεγάλο για να το αντέξει η ομάδα στην Γ’ Εθνική κι έτσι οι άνθρωποι συμφώνησαν να το λύσουμε κοινή συναινέσει».

Για το που θα συνεχίσει την καριέρα του είπε: «Αυτή τη στιγμή περιμένω κάποιες προτάσεις. Βέβαια ήδη έχω και κάποιες προτάσεις στα χέρια μου. Και από Ελλάδα και από εξωτερικό. Για να είμαι ειλικρινής έχω προτάσεις από αρκετές ελληνικές ομάδες. Νομίζω σύντομα θα ξέρω τι θα γίνει».

Για το ενδεχόμενο να αγωνιστεί και πάλι στην Θεσσαλονίκη τόνισε: «Ο κάθε παίκτης κοιτάει το συμφέρον του. Να παίξω Θεσσαλονίκη δεν το βλέπω. Και να ήμουν για Θεσσαλονίκη δεν μπορώ να το αποκαλύψω αυτή τη στιγμή. Διαβάζω ότι γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια στον Αρη. Καλή επιτυχία να τους ευχηθώ. Και για τον ΠΑΟΚ ξέρω ότι έχει το Σάββατο ένα δυνατό φιλικό παιχνίδι με τη Νάπολι. Αυτό που μπορώ να πω πάντως ότι είναι αρκετές ομάδες από την Ελλάδα που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον».

Για την «περιπέτεια» που πέρασε ανέφερε: «Με τον εαυτό μου σίγουρα δεν ήμουν χαρούμενος. Στεναχώρησα πολύ κόσμο. Η χρονιά εκείνη δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή και για μένα, αλλά και για την ΑΕΚ. Πιστεύω ότι το ζήτημα έχει περάσει. Τα έχω βάλει κάτω, ξέρω ποιος είμαι και τι ζητάω. Αυτή τη στιγμή τα πράγματα γενικά στον κόσμο δεν είναι και τα καλύτερα δυνατά. Εγώ πάντως νομίζω ότι έχω ξεμπερδέψει με αυτά τα θέματα. Το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι να παίξω. Να κάνω κάποιες χρονιές γεμάτες. Να μείνω σε μια ομάδα για χρόνια, να διεκδικήσω πράγματα και να βρω τον ποδοσφαιρικό μου δρόμο».

Για το τι έφταιξε είπε: «Όταν μιλάμε για ένα παιδί 18-19 ετών πολλά πράγματα μπορούν να ξεφύγουν στο μυαλό του. Σε ανεβάζουν ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι. Νομίζω ότι κάπου εκεί το έχασα κι εγώ».

Για το κεφάλαιο «Εθνικές Ομάδες» και τον αποκλεισμό του από την ΕΠΟ : «Φαίνεται σα να παρακαλώ να παίξω ξανά στην Εθνική. Δεν μπορώ να βάλω κάποιον με το ζόρι να με γυρίσει στην Εθνική ομάδα. Θυμάμαι η απόφαση της τιμωρίας μου είχε βγει Σαββατοκύριακο. Πρώτη φορά έγινε κάτι τέτοιο. Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ, γιατι ήμουν από τα ενεργά μέλη στις μικρές εθνικές, μεγάλωσα με τις εθνικές ομάδες. Σίγουρα άξιζα κάποια τιμωρία γι’ αυτό που έκανα, έστω κι αν όπως είπα και τότε, και το ξαναλέω και τώρα, εκείνη η χειρονομία δεν ήταν κάτι που το εννοούσα. Από κει και πέρα θέλω να έχω το δικαίωμα της κλήσης. Αν δηλαδή δείξω με την παρουσία μου στα γήπεδα, θα άξιζα να παίξω στην Εθνική, να έχω την ευκαιρία και το δικαίωμα να κληθώ. Κι αν δεν αξίζω να μην με καλέσει κανείς».